Merhaba arkadaşım, halimden anladığından eminim. Bunu ancak yaşayan bilir, yaşamayana komik hatta saçma gelir. Evet malesef çok bekledim, ama ben durumumu kimseyle konuşamıyordum, tek kelime etmedim kimseye. Normalde çok konuşkan, şen şakrak, neşeli biriyimdir, ama bu konuyu en yakınlarıma bile açamadım. Üstelik internette bile uzun uzun araştıramadım, bir noktadan sonra gerilip kapatıyordum siteleri. Ne olduysa artık bir anda gözümü kararttım ve bütün dikkatimi bu işe verdim. Ne işime ne evime veriyorum kendimi günlerdir, sadece bu meselenin üzerine düştüm. Kararlı olmanın bir sonucu olarak da parmak egzersizlerini 2 gün gibi bir sürede hallettim. Yarın eşli denemelere başlıyoruz. Umarım çok uzamadan hallolur. Gerçi uzasa da sorun yok, ben içime bir şeyin girmesine alıştım ya gerisi önemli değil. En azından artık eşim de çaba sarfettiğimi gördü. Parmakla bile bu kadar mutlu olduysak, asıl olayı gerçekleştirdiğimizde herhalde dünyanın yükünü atacağız üzerimizden. Müjdeni bekliyorum, inan bana kendim başarmış gibi sevineceğim!