Canım benim, zor günler geçiriyorsunuz eşin için de kolay değil. Her ne kadar anlayışlı olmalı sana karşı desem de, sihirli bir değnekle çözülmüyor maalesef birtanem. Bu illeti yaşayıp da yıpranmayanımız yoktur, sizlerin yazılarını okurken kendimi düşünüyorum, eşimi nasıl ittirdiğimi, her denemenin nasıl da hüsranla sonuçlandığını, sonrasında gelen ağlama nöbetlerini, yaşamın anlamsızlığını, çocuğu olan herkese gıpta ile baktığımı... daha neler neler. Kıyamam ben sana, bak herkesin bir sınavı var hayatta bizimki de buymuş, çok şükür ki çözümü var, ağlama, kendini koyverme hemen. Geçen gün yakın bir arkadaşımın, kız arkadaşının annesinin lösemi olduğunu öğrendik, doktorlar her an ölümünü bekleyin diyor. Ne demek bu düşünebiliyor musun, çok sevdiğin bir insana, annene her baktığında için erir, nasıl yakıştırabilirsin ona ölümü, çok zor günler geçiriyorlar. Bizim derdimizin bir çözümü var, sakın ama sakın umutsuzluğa kapılma, bugün olmaz yarın olur, yarın olmaz öbür hafta olur, eninde sonunda bunu yeneceksin.
Nacizane önerim parmakla egzersiz yapma, bir mumu jelatinle ya da başka bir aparatı, egzersizlerine onunla devam et. En azından kendi vücudundan başka bir cismin vajinana girdiğini göreceksin, beynin ikna olacak, inanacak. Eşli deneme sırasında kendini harika bir yerde hayal et, seni rahatlatan yer, gitmek istediğin diyarlar neresiyse onu düşün ve vajinanın kocaaa bir boşluk olduğunu unutma bunu da düşün, eşin o boşluğa bir zarar veremez, inan bana çok kolay, kendini birazcık rahat bıraksan oldu-bitti. Ayrıca parmakla egzersiz yapmışsın ve parmağı almak p..si almaktan daha zordur, her zaman söylüyorum p..sin yapısı yumuşak, korkulacak hiçbir şey yok, bırak bacaklarını, kasma birazcık dişini sık güzelim benim, gelecek güzel günleri düşün. Eşinin bu ruh halini ciddiye alma, tiye al bak nasıl yumuşayacak.