merhaba,
2 yıllık evliyim.. bende aynı dertten muzdaribim adını bile dillendirmek istemediğim bi illet.. bi bebeğim olmasını o kadar çok istiyorumki.. kalabalık bi ailede gelinim ama cok yalnızım.Sürekli bebek konusu konuşuluyor hiç kimse hiç bişey bilmiyor.Kimse beni anlamıyor.Hepsinin çocuğu var çocukları ile vakit geçiriyorlar fakat ben çok yalnızım.Eşimi seviyorum fakat sürekl tartışıyoruz onunda beni sevdiğini biliyorum.farklı konular yüzünden tartışsakta biliyorumki altında yatan en büyük sorun bu. biz hala karı koca değiliz aynı evde yaşayan 2 sevgili gibiyiz.en yakın arkadaşlarımın bebek mujdelerıne bile sevinemez oldum. hayattn soğudum çocuklara bile yaklaşamıyorum artık halbuki Çocukları çok seven biriyim.Anne olmayı cok istiyorum eşime baba diyecek işten gelişinde sevinip çırpınacak minik bir yavrumuzun olmasını çok istiyorum... umutlarım gün geçtikçe azaldı yardımınızı rica ediyorum...