Merhaba kızlar,
Belki birçoğunuz gibi ben de bu konuyu uzun süre içimde yaşadım. “Neden ben?”, “Acaba hiç düzelmeyecek mi?”, “Normal miyim?” diye kendi kendimi yedim durdum. Kimseye açamadım, anlatamadım. Utanç, korku, suçluluk… Hepsi bir aradaydı.
Bir gün artık böyle devam edemeyeceğime karar verdim. Tedaviye başlamak çok zor bir karardı, ama hayatımda verdiğim en iyi kararlardan biri oldu. İlk seansımda bile kalbim yerinden çıkacak gibiydi, ama yavaş yavaş içimdeki kaygıların azaldığını fark ettim.
Süreç bazen kolay olmadı, bazen “yapamayacağım” diye ağladım. Ama küçük küçük adımlarla ilerledikçe aslında sandığım kadar imkânsız olmadığını gördüm. Kendime güvenim geri geldi, bedenimi tanımaya başladım, korkularımın yerini umut aldı.
Şimdi arkama dönüp baktığımda o karanlık günlerin ne kadar geride kaldığını görüyorum. Ve en çok da şu duyguyu yaşıyorum: “Keşke daha önce başlasaydım.”
Bunu yazmamın tek sebebi, bu satırları okuyan ve belki de aynı kaygıları yaşayan kadınlara yalnız olmadıklarını hatırlatmak. Vajinismus kader değil, tedavisi var. Yalnız başınıza zor olabilir. Doğru destekle ve biraz sabırla bu yol aşılabiliyor. Ben bu süreçte Nazife Ergen Micozkadıoğlu ile çalıştım ve onun sabrı, anlayışı sayesinde yol alabildim.Sadece 4 seans gibi kısa bir sürede bunu yendim. İyi ki böyle bir destek almışım diyorum. Siz de böyle bir süreçten geçiyorsanız, lütfen ertelemeyin. Vajinismus kader değil, tedavisi mümkün. Herhangi bir sorunuz varsa bana mesaj atabilirsiniz, umarım yardımcı olabilirim sizlere. Unutmayın yalnız değiliz. Bunu yaşayan sadece siz değilsiniz, milyonlarca kadın bununla savaşıyor ve yeniyor.
Hepinize sevgiler