- Konu Sahibi falan_gibi
-
- #21
6 aydır yürütüyoruz, geçici de olabilir hep böyle de olabilir emin değilim, vazgeçmem gerektiğini düşünüyorum. Yapma cesaretini bulamıyorum, teşekkür ederim.
6 aydır yürütüyoruz, geçici de olabilir hep böyle de olabilir emin değilim, vazgeçmem gerektiğini düşünüyorum. Yapma cesaretini bulamıyorum, teşekkür ederim.O zaman bilemem.Kendin düşüncen karar vercen yukarıda bahsettiğim yalnız ilişkiyi yürütebilir misin?Ayrıca bu hep mi böyl olacak yoksa geçici bir sürem mi?Herşeyi gözönüne alıp kararını vermelisin bence
Bazen ayda bir görüşüyoruz, raporlar bitmeden hiçbir şey yapmak istemiyor. Birbirimize çok yakınız. Ama uzak ilişki muamelesi yapıyor, evet yalnız hissediyorum
Mesai saatleri yok. Evden rapor hazırlıyor. Ara mola diye bir şeyi olmuyor bazen, ben sormasam gün geçiriyor iletişimsiz
İlişkimiz hep böyleydi, baştan kabul ettiğim şeyi sorun yapıyor gibi oluyorum. Siz en doğrusunu düşünüyorsunuz, doğrusunu da yapıyorsunuz. Ama aşık olduğum için sizin dediğinize gelemiyorum. Benimle görüşmeyip dışarı çıksa hoş karşılamam ama evde oturuyor. Görüntülü konuşuyoruz oradan biliyorum. Kafam karıştı iyice ama yakında netleşir bende de bu durum.Resmen şu aralar aradığım konu, takipteyim.
1 aydır biriyle flört ediyorum. Adam çalışmaya aşık. Belirli hedefleri var ona ulaşmak istiyor bunu da anlıyorum aslında ama iş yüzünden, evde ders çalışmak için vs. bana zaman ayırmıyor. Hayır birlikteykende çok güzel zaman geçirmiştik, yanındayken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyorum vs. diyordu ama o kadar :) Bu hafta sonu buluşacaktık mesela 2 hafta olmuş görüşmeyeli, hastalığını bahane etti ağzımı yokladı havada kötü olacakmış diye dedim tamam madem buluşmayalım hastasın, yat dinlen adam bi mutlu oldu, süper o zaman hafta sonu bol bol çalışırım, açıklarımı kapamam lazım vs. diye. Ama maşallah bu akşam arkadaşlarıyla buluşmaya gitmiş, hastalığı geçti sanırım birden. Bi moralim bozuldu tabi. Ama kendimi tanıyorum yakında yol veririm bu adama, sabrederim sabrederim bir şey de demem karşımdakine sonra bir anda benden bu kadar derim
Ben katlanamam bana zaman ayırmayan adama. Haftada 3-4 saatini dahi ayıramayacak kadar iş kolikse işiyle ilişki yaşasın, benimde sinirlerimle oynamasın. Bir ilişki beni yormamalı, bu kadar düşündürüp üzmemeli diye düşünüyorum. Sizde kendinizi bu durumda kötü hissediyorsanız yol verin gitsin. Değişeceklerini sanmıyorum çünkü. Yapıları öyle, işlerine aşıklar onlar.
Diğer sorularınıza gelince ben evlilik istemiyorum o konuda pek konuşma hakkı tanımadım ona. Daha önce bir ayrılık yaşadık, o yüzden şimdi ilişkiyi yaşayalım zamanla bakarız deyip kapattım ben gelecek konusunu.Bana bu kadarı bahane gibi geliyor, kusura bakmayın, gerçekten üzülmenizi istemem.
Ama "yoğunum, işim gücüm başımdan aşkın" gibi laflar samimi gelmiyor. İnsan istese 1 dk ayırır bi mesaj atar, mutlaka aklında olduğunu hissettirir. Sevgilin varken kendini yapayalnız hissetmek nasıl bir şey çok iyi biliyorum. Var mı yok mu belli değil... İşkoliklik değil ki bu.
Ama insan ilişkinin başında durumun bu kadar ciddi olduğunu bilemiyor ki. Bende mesela dışarıdan baktığımda ne kadar iş kolik olabilir ki bir insan, bana haftada 1-2 gün birkaç saat zaman ayırsa, günde birbirimizden biraz haber alsak, konuşsak yeter, o kadarını da yapar herhalde diye düşünüyordumİlişkimiz hep böyleydi, baştan kabul ettiğim şeyi sorun yapıyor gibi oluyorum. Siz en doğrusunu düşünüyorsunuz, doğrusunu da yapıyorsunuz. Ama aşık olduğum için sizin dediğinize gelemiyorum. Benimle görüşmeyip dışarı çıksa hoş karşılamam ama evde oturuyor. Görüntülü konuşuyoruz oradan biliyorum. Kafam karıştı iyice ama yakında netleşir bende de bu durum.
Ay çok komik, aynı durumları yaşıyoruz. Konuştuk, anlattığım zaman hak veriyor, iş hayatı bilerek yapmıyorum diyor. İlgi ve zaman ayırıyor ama ben fiziki görüşmek buluşmak istiyorum. Artık çaba gösteriyor kendince. Ama işte bana yetmiyor.Ama insan ilişkinin başında durumun bu kadar ciddi olduğunu bilemiyor ki. Bende mesela dışarıdan baktığımda ne kadar iş kolik olabilir ki bir insan, bana haftada 1-2 gün birkaç saat zaman ayırsa, günde birbirimizden biraz haber alsak, konuşsak yeter, o kadarını da yapar herhalde diye düşünüyordumAma olmuyormuş öyle. Adam işten gelip evde de oturup saatlerce ders çalışıyor, işteyken yoğun zaten öyle çok yazamıyor. Bir mesaja 2 saat sonra cevap geliyor. İnsana afakanlar basıyor.
Siz 1 ay görüşmemişsiniz mesela. Bu bence fazla. Oturup konuştunuz mu hiç? Anlattınız mı kendinizi ona? Ne diyor bu durumla ilgili?
Diğer sorularınıza gelince ben evlilik istemiyorum o konuda pek konuşma hakkı tanımadım ona. Daha önce bir ayrılık yaşadık, o yüzden şimdi ilişkiyi yaşayalım zamanla bakarız deyip kapattım ben gelecek konusunu.
Haklısınız gerçekten. İstemeyince 10 saniye bile ayırmıyor aslında. Yapayalnızlık konusunda haklısınız üzülüyorum, kendime eziyet ediyorum
Sizde iyi sabır varmış ama baya ilişkiyi yürütmüşsünüz. Kendisini de uyarmışsınız, kendince çabalıyor ama size yetmiyor. Bence ciddi ciddi konuşun. Ben seninle en azından haftada 1 gün zaman geçirmek istiyorum, bu şekilde olunca çok üzülüyorum, seni özlüyorum, görmek istiyorum diye. Baktınız yine olmuyor o zamanda kendinize yazık etmeyin. Ben inanmıyorum çünkü gerçekten seven adamın sevdiği kadına haftada 1 gün dahi olsa zaman ayırmamasını, o kadar yoğun olmasını. Bu adam evlenince de aynı şekilde olacak. Bu seferde ne ev işinde ne çocuk büyütmede ne de ilişkiniz açısından size zaman ayırmayacak.Ay çok komik, aynı durumları yaşıyoruz. Konuştuk, anlattığım zaman hak veriyor, iş hayatı bilerek yapmıyorum diyor. İlgi ve zaman ayırıyor ama ben fiziki görüşmek buluşmak istiyorum. Artık çaba gösteriyor kendince. Ama işte bana yetmiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?