aslında çok karışık
sen bu ilişkiye sahip çıkmasını bekliyorsun ama o da kariyerinin ve ailesinin peşinde koşuyor ve ilişkiye de gittigi yere kadar gözüyle bakıyor sanırım.
ama bir yandan da ona da hak verdim çünkü neticede ne diyecek ailesine ben burda staj yapıyorum beni beklemeyin mi. ailesi de yıllarca döncek gelcek oglumuz diye okutmadılar mı dışarı memleketlerde.
ama benim asıl takıldıgım nokta beni neden üzüyorsun muhabbeti.
ya bak mezun oldugunda mutlaka ilişkinin seyri dğeişiyor. asla eskisi gibi olmuyor bu gerçek. sizin yeni bir düzenlemeye oturup yüzyüze konuşup şöyle yapalım böyle yapalım diye birlikte karar vermeye ihtiyacınız var.
yani kısaca 5 yıllık kalkınma planı yapmanız lazım :)
ayrılmak çözüm mü olacak ikinize? bunu zaman gösterir. ama çözüm bulmak istiyorsanız hayattan neler istediğinizi ve biribinizle ilgili hayallerinizi karşılaştırın uyumlu olduğnuz noktaları bulmaya çalışın.
5 sene içerisinde eğer onu unutup başkasını hayallerine koyabileceğine ihtimal veriyorsan uğraşma bile bence. ama yok zaten 5 sene de geçse yanımda olsa da olmasa da ben yine de onu sevicem diyorsanız çok gereksiz bir ayrılık olmuş bu bnce.
yüzyüze oturun konuşun herşeyi detayıyla.
Kızlar bana da bir destek olun.burda ki herkesin düşünceleri benim için çok önemli ve daha kimseye anlatmadan burda anlatmak istedim derdimi.20 aylık bir ilşkimiz vardı.aynı üniversitedeydik.fakat o bu yıl mezun oldu.benden 2 yaş büyük.benimse daha 2 yılım var.aralık ayında adli hakimlik sınavı var ona çalışıyor şimdi.farklı şehirlerdeyiz o şimdi kendi memleketine gitti.sorun şu ki ben ne zaman kafama takılan sinir olduğum şeyleri anlatmaya ona söylemeye başlasam beni hep kavga çıkartmakla,onu üzmekle suçluyor.o sınava çalışıyormuş kafası doluymuş ve ben hep kavga çıkarıyormuşum.şuna hak veriyorum gerçekten bu sınav için çok ders çalışmak zorunda.ama ben kafama takılan şeyleri onunla konuşamıyacak mıyım? hep layylaylom mu konuşcaz?
esas sorun şu ki dün gece ben hakimlik stajını burda yap diyorum.oysa kendi yaşadığı şehirde yapcağını ailesinin aksi halde üzüleceğini ve ailesine benim kız arkadaşım var orda kalcam diyemeyeceğini söylüyor.bu konuya onlarca kez konuştuk.ama benim daha okulumun bitmesine 2 yıl var eğer o stajı orda yaparsa sonra askerlik var atancağı yer var.biz 4 5 yıl boyunca sadece 2 3 ayda bir görüşrbilcez.ve ardından evlencez güya!!!!! kızlar allahaşkına sizce 4 5 yılda toplam 20 25 kez yüz yüze görüşüp de evlenmek ne kadar mantıklı? bu sadece bir hayal.ve ben ona dedim ki birbirimizden uzaklaşırız yabancılaşırız ister istemez.evlenmeyiz ayrılırız dedim dün gece yine. bana neden olumsuz düşünüosun filan dedi.sonra bu konu uzadı ve bana herşey senin istediğin gibi olamaz dedi.sizce bu benim hakettiğim bi cümle mi?benim tek istediğim onla olmak.ve bunu onun da istemesi gerkmez mi.bu lafı beni çok kırdı ağladım.normalde ben ağlayı nca hemen yumuşardı ve dün gece öyle olmadı.
bizim aynı zamanda onunla çok fazla fikir uyuşmazlığımız var.ama birbirimizi gerçekten çok seviyorduk.fakat bugün ayrıldık çünkü artık sürekli kavga etmekten ikimiz de çok yıprandık ve ikimizin de psikolojisi altüst oluo belki bu yüzden.ben hala onu çok seviyorum.ama ailesine aşırı derecede düşkün olması ve düşkünlükten ziyade 23 yaşında olmasına rağmen onların sözünden hiçbir şekilde çıkamaması bizi bu noktaya getirdi.hem ayrılmasam mı diyorum hem o herşeyi bırakıp ardına bu ilişkiyi bitirebilyorsa ben de bitirmeliyim diyorum.ve zaten 4 5 yıl boyunca 2 3 ayda bir görüşüp bu işin mutlu sonla bitmesinin mümkün olmadığını düşünüyorum.yine ayrılık gözükür bize diyorum.sizce ne yapmalıyım bir fikir verin lütfen....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?