Vefasız arkadaşlarınız oldu mu?

ooooofff...onlardan o kadar çok var ki...
hepsini hayatımdan silip attım...paraya sıkışan gelir borç alır,utana sıkıla eşimden ister verirdim...sonra o parayı ödememek için binbir dereden su getirip üstüne yatanı mı istersin,kıskançlığı yüzünden dedikodu yapıp beni yıpratmaya çalışanı mı...her türlüsünü tanıdım..işin kötüsü hepsi güya bana göre arkadaşım dostumdu...
onlar hakkında eşim beni uyarsa bile yanıldığını söyler,onlara laf söyletmezdim...zaman hep eşimi haklı çıkardı...şimdi ise çok samimi bulduğum bir kaç kişi dışında hepsini hayatımdan attım,böyle çok mutluyum...

maalesef hemen hepsi basima geldi...insanlari taniyamiyoruz...o kadar cok maske var ki!!!
her aninda yaninda oldugum,basini omzuma koyupta saatlerce aglayan,iki gün sonra baristik diyip olasi bir soruna kadar telefonumu caldirmayan arkadaslarimda var...gecen haftalara kadar yine arayan ben olurdum,ancak artik akillandim.bende aramiyorum....
yasakkelime
benim bu süre icinde sorunlarim oldu,anlatacak dost bulamadigimda oldu...artik cok gec,demekki insan kendiside halledebiliyormus :çok üzgünüm:
gercekten herkes kendisi bilir...kimsi kimseye kul köle olsun diye dogmadi...

maalesef bende çok yakın arkadaşlarımdan vefasızlık gördüm ama yapılan her türlü haksızlığa rağmen çok sabrederim,hak vermeye çalışırım tekrar fırsat veririm,ama bardağı taşırınca bitiririm yani varlığımın değerini bilmeyeni yokluğumla terbiye ederim...

Evet oldu..kücüklükten beri tanirdik birbirimizi...ailelerimiz vasitasi ile olustu zaten dostlugumuz..!

"Can dostum" derdik birbirimiz icin..hergün yüz yüze görüsmeye calisirdik...olmadi mutlaka saatlerce tlf görüsürdük..! Hayatta, günün birinde birbirimizi tanimamazliktan gelecegimizi düsünemezdik..!

Kendisi cok inatciydi..hicbirzaman hatasini kabul etmezdi..hatta söyle bir büyük sözüde vardi "Yaptigim seyden pismanlik duymam" derdi. Varmi böyle birsey?? Sen kimsin?? Hatasiz kulmusun??

Ne zaman tartissak, küslük fazla sürmesin diye hep ben özür dilerdim...hatta suclu ben olmasam bile yine ben gönlünü alirdim..huyunu biliyordum cünkü! Arkadaslik bunu gerektirir diye düsünürdüm...birbirni idare etmeli derdim kendi kendime! Vefa olmali dostluklarda...dostluk farkli birseydir...dengeyi saglamali..! Fakat bu maalesef tek tarafli olmuyor..!

Evet, birazda sezinledigim kiskancligi vardi sanki bana karsi...bir yaris edasindaydi ama bunuda göz ardi ederdim..! Ne kadar aptalmisim ben yaaaaaa.....

Tabiki yalnisti davranisim ama gönlüm el vermezdi küs kalmaya..!

Yillar gecti, ikimizde genc bayanlar olduk...kendisi bir yaz tatilinde burnunu yaptirdi...aradan biraz zaman gecti...kiloda vermeye basladi...! Ardindan hersey sanki corap sökügü gibi gelmeye basladi...bir havalar bi tafralar...taniyamaz oldum ve nihayetinde kendisine bu egoist ve havali tavrirlarindan dolayi rahatsiz oldugumu söyledim..! Asla kabul etmedi...yine sorunu bende buldu..! Baska nasil olabilirdiki zaten...?!

Velhasil, yollarimiz ayrildi zamanla...tartismalar artti ve cirkinlesmeler olusunca herkes kendi yoluna gitsin kararina vardik..! Suan yaklasik 6 yil oluyor yollar ayrilali..!

Simdiyse, eskiden arkasini dönüp konusmadigi insanlar ile arkadas olmus...ne kadar yazik..biz bu arkadasliga yillarimizi vermistik..!

Dünyada hersey insanlar icin...tecrübe oldu bu yasananlar bana..! Herkese daha mesafeli davraniyorum...fazla samimiyet yaramiyor artik insanlarimiza sanki!? Pisman degilim...ikimiz icinde en HAYIRLISI buydu muhtemelen...! Kin hele hic tutamam..herseyin bir mevsimi var demekki...! Kötü bir dostunun olmasindan hic olmasin daha iyi..!

Buda benden olsun dedim...kafaniz sistiyse özür dilerim...basligi görünce efkarlandim birden...

cooooook...
alışıyor insan sonra zaten beklentisini sıfırlıyo..

cok guvendigim sevdigim iki dostum vardı.canımda can kanımda kan gibi gordugum kisilerdi.ne mi oldu :) bitanesi 9yıllık dostumdu neyi sevdiysem almak istedi hep ortak olmak göz koymak istedi.herseyine göz yumdum aldırmadıgım oldu en sonunda evlenmeyi istedigim adamı istedi hic utanmadı ben sana baskasini ayarlayayim onu bana ver dedi.haydi kızım yallahı cektimm..sabırda bir yere kadar..

oteki en guvendigim insaan..en kötüsü o çıktı.8sene boyuncaa her zamaan
kardeşim diye seslendi bana.asla arkadasım dostum deil. sadece kardeşim diye seslenirdi.ben agladıgımda oda huzunlenir aglardı.kurtarıcı gibiydi 8sene icinde kartal gibi kanatlarını acardı gögüs gererdi bana.
günün birinde erkek degilmi vur kafasını duvaraa at bir cuvala yak kibriti çak çuvalaa gitsiinn..
öyle bir serefsizlik yaptı ki toparlanmaaak yıllarımı aldı...

evet..hatta tam da şu günlerde desteğe çok ihtiyacım olduğu dönemlerde açıkçası şaşırıyorum msn de hergün görüyor beni bi arkadaşım selam dahi vermiyo..ailenden özellikli annenden başka hiçkimse senin için üzülmüyor,düşünmüyor:çok üzgünüm: