vicdan azabı çektiğiniz bi şey var mı?

var köpeğime vurmuştum birkere o bakışını asla unutmıycam....insanlara yaptıklarım asla vizdan azabı olmadı benim için çünkü hakedene yaptığımı düşünüyorum...
heee bikerede bi örümcek öldürmüştüm oda içime derttir mesela...
 
Kiz kardesimi bir kere dovmustum. Sonra cok pisman olmustum 5 sene gecti uzerinden ama hala o aglamasi gitmez gozumun onunden. Belki normal seyler ama ben cok takilirim boyle seylere. Birisini uzim kirim vicdan azabindan catlarim uyuyamam. Kac defa ozur dilemisimdir kardesimden.

Insanlari kirmayi incitmeyi hic istemem. Canimi yakan cok olur. Ama ben susarim ondan sonra bi patlarim kime denk gelirse. Allahim kimseyi vicdan azabiyla sinavlandirmasin walla en kotu sey galiba vicdan azabi.

aynı dertten muzdaripim. ben de küçükken kardeşim beni sinirlendirince bi tokat atmıştım. yıllaaar geçti hala unutamıyorum.
 
bir tane daha hatırladım.umarım son olur :D
12-13 yaşlarındaydım.bir arkadaşımla ev telefonunu alıp rastgele numaralar çevirmeye başladık ve telefona cevap veren kişiye ".... firmadan arıyoruz. firmamızın düzelemiş olduğu çekilişte tv (fırın,çamaşır makinesi vs. ne gelirse artık aklımıza) kazandınız.tebrik ederiz" filan diyoruz. birkaç numara aradık kimisi ianandı kimisi inanmadı. ama son olarak aradığımız numaraya cevap veren bir kadındı ve biz bunları söyleyince çok sevindi. bize hayır dualar etmeye başladı. "allah razı olsun çok ihtiyacımız vardı."dedi.evdeki diğer kişilere de hediye kazandıklarını söyledi onlar da sevinip bağırmaya başladılar. biraz daha konuşunca öğrendik ki maddi durumları çok kötüymüş telefona cevap veren kadın evlere temizliğe gidiyomuş bu yüzden. biz telefonu kapatınca çok pişman olduk.çok üzüldük. sonra dayanamadık ve aynı numarayı tekrar çevirdik. hızlı bir şekilde daha önce söylediklerimizin şaka olduğunu söyledik özür diledik ve hemen karşı tarafa iç konuşma fırsatı vermeden hemen kapattık telefonu.
hala unutamam o vicdan azabını
 
bir tane daha hatırladım.umarım son olur :D
12-13 yaşlarındaydım.bir arkadaşımla ev telefonunu alıp rastgele numaralar çevirmeye başladık ve telefona cevap veren kişiye ".... firmadan arıyoruz. firmamızın düzelemiş olduğu çekilişte tv (fırın,çamaşır makinesi vs. ne gelirse artık aklımıza) kazandınız.tebrik ederiz" filan diyoruz. birkaç numara aradık kimisi ianandı kimisi inanmadı. ama son olarak aradığımız numaraya cevap veren bir kadındı ve biz bunları söyleyince çok sevindi. bize hayır dualar etmeye başladı. "allah razı olsun çok ihtiyacımız vardı."dedi.evdeki diğer kişilere de hediye kazandıklarını söyledi onlar da sevinip bağırmaya başladılar. biraz daha konuşunca öğrendik ki maddi durumları çok kötüymüş telefona cevap veren kadın evlere temizliğe gidiyomuş bu yüzden. biz telefonu kapatınca çok pişman olduk.çok üzüldük. sonra dayanamadık ve aynı numarayı tekrar çevirdik. hızlı bir şekilde daha önce söylediklerimizin şaka olduğunu söyledik özür diledik ve hemen karşı tarafa iç konuşma fırsatı vermeden hemen kapattık telefonu.
hala unutamam o vicdan azabını

Bende babamın ofisinde aynı şeyi yapıyordum ama gayet masum bir şekilde '' ilçemizle ilgili anket yapıyoruz şu nasıl olmalı sizce bu nasıl olmalı peki sağolun iyigünler diyip kapatıyordum. Dalga bile geçmiş sayılmam yani insanlarla. Sonra numara görüntülü telefona sahip bir adam babamın ofisini arayıp sizi mahkemeye vericem demişti :9: :9: Çok korkup üzülmüştüm bende babam hapse giricek diye :9:
 
Son düzenleme:
Küçükken kardeşime bazen kötü davranırdım, başımdan savmaya çalışırdım.Zavallım hiç de farketmezdi.Canımın içi:16: keşke daha sevecen bir abla olsaymışım..
 
benım en cok korktugum sey ; keske demek vıcdan azabı cekmektır .

o yuzden keske dememek ıcın sartları sonuna kadar zorlarım .

soyle dusundum de ,hıc yaptıgım bırseyden dolayı vıcdan azabı cekmıyorum.

vıcdanım hep rahattır ,cunku ben keske demedım hıc bır zaman .

bu siir de kendımı bulurum ;

"Ben yaşadıklarımın hiçbirini unutmam.
Ama evet! Yeri gelir susarım.
Canımı çok yakan şeyler olur ama.....
Yine de susarım, tükenirim.
Buna izin de veririm aslında..
Salaklığımdan mı? Hayır!
Ben kimseye 'git' de demem, diyemem.
O kişi vazgeçilmez olduğundan mı? Hayır.
Ona o kadar şeye rağmen, o kadar değer veririm ki,
Her gün yaptıklarına utansın diye…
Ama bir gün öyle bir giderim ki;
Kaybedeceğim hiçbir şey olmaz!"

Sunay Akın

 
Evet malesef benmde var ama ben unuttum unutmaya calısıyorum. Suan cok sevdigim ve onunda beni sevdigini bildigim bir erkek arkadasım var malesef ondan önce hayatıma giren adamlara yakın davranmak anlarsınız ya işte öyle simdi onu öperken bile utanıyorum ama o benim önceden kimle ne yasadığımı bilmiyor cok üzgünüm ve cok utanıyorum :(

sonradan öğrenme ihtimali yoksa söyleme.Ama gözümü açtım seni gördüm durumuda verme.en azından detayları verme.karşıdaki için acı olur.Hiç bir şey görüp geçirmemek çok marifet değil.kazmalık böyle oluyor.Ama şu varki bu toplumda erkeklerle çok yakın olunca sonrasında seni tefeye koyuyorlar.önce yakınlaşırlar sonra sana suç atarlar.kendilerinin yaptığı bişey değil sanki.o yüzden gereksiz yakınlaşmalara çok meydan vermemek gerekir.mutluluklar canım.
 
benım en cok korktugum sey ; keske demek vıcdan azabı cekmektır .

o yuzden keske dememek ıcın sartları sonuna kadar zorlarım .

soyle dusundum de ,hıc yaptıgım bırseyden dolayı vıcdan azabı cekmıyorum.

vıcdanım hep rahattır ,cunku ben keske demedım hıc bır zaman .

bu siir de kendımı bulurum ;

"Ben yaşadıklarımın hiçbirini unutmam.
Ama evet! Yeri gelir susarım.
Canımı çok yakan şeyler olur ama.....
Yine de susarım, tükenirim.
Buna izin de veririm aslında..
Salaklığımdan mı? Hayır!
Ben kimseye 'git' de demem, diyemem.
O kişi vazgeçilmez olduğundan mı? Hayır.
Ona o kadar şeye rağmen, o kadar değer veririm ki,
Her gün yaptıklarına utansın diye…
Ama bir gün öyle bir giderim ki;
Kaybedeceğim hiçbir şey olmaz!"

Sunay Akın


son iki satırın tehlikeli.sen biriktirirken son noktayı koyduğunda karşıdaki şaşırıp kalıyor.kazananı yok bu işin.biriktirmeden sorunları açıp çözmek lazım gelir.bence.
 
Küçükken kardeşime bazen kötü davranırdım, başımdan savmaya çalışırdım.Zavallım hiç de farketmezdi.Canımın içi:16: keşke daha sevecen bir abla olsaymışım..

bende kardeşime paspasları sirkeletirdim.hala söylüyo onu ezdiğimizi.unutmamış.iyiki ezmişiz.ondan nazlısı,kaprislisi yok.kendisine olanı dramatize eder,başkasına yaptığını farkına bile varmaz.
 
bir tane daha hatırladım.umarım son olur :D
12-13 yaşlarındaydım.bir arkadaşımla ev telefonunu alıp rastgele numaralar çevirmeye başladık ve telefona cevap veren kişiye ".... firmadan arıyoruz. firmamızın düzelemiş olduğu çekilişte tv (fırın,çamaşır makinesi vs. ne gelirse artık aklımıza) kazandınız.tebrik ederiz" filan diyoruz. birkaç numara aradık kimisi ianandı kimisi inanmadı. ama son olarak aradığımız numaraya cevap veren bir kadındı ve biz bunları söyleyince çok sevindi. bize hayır dualar etmeye başladı. "allah razı olsun çok ihtiyacımız vardı."dedi.evdeki diğer kişilere de hediye kazandıklarını söyledi onlar da sevinip bağırmaya başladılar. biraz daha konuşunca öğrendik ki maddi durumları çok kötüymüş telefona cevap veren kadın evlere temizliğe gidiyomuş bu yüzden. biz telefonu kapatınca çok pişman olduk.çok üzüldük. sonra dayanamadık ve aynı numarayı tekrar çevirdik. hızlı bir şekilde daha önce söylediklerimizin şaka olduğunu söyledik özür diledik ve hemen karşı tarafa iç konuşma fırsatı vermeden hemen kapattık telefonu.
hala unutamam o vicdan azabını

yaramazlar,bizde polisi itfaiyeyi felan aramıştık.ama hemen düzeltmişsin.
 
vicdan azbınında bir ölçüsü olmalı.sonra psikolojik hastalığa neden oluyor.hayır demeyi bilmeyen,başına çörep insanlar.sonra bu durumdan kurtulmak isterken başlıyor vicdan azabı çekmeye.kaderi suçlamaya,kurban rolü oynamaya,başkalarına suç atmaya.insan hayır demeyi bilmeli,sorumluluk almalı kendi dahil olduğu şeylere.

ama hayatın oyunları,çıkmazlarıda olabilir.kişi kendini bambaşka şeyin içinde bulabilir.ama büyük suçları bile isteye yapan insanların empati ve vicdan mekanizmaları pek çalışmıyormuş.o yüzden onlardan normal tepki beklemeyip gardını almak gerekir.
 
Birde insanda allah korkusu olcak derler.

Erdemli olunca insan inancı zayıf olsada bu konularda hassas olur.

Ama ailedeki önemsiz gördüğümüz davranış tepkilerinde çok esrar gizli.

Bunu gözlemledim ve çocuğuma vermeye çalışıyorum.kızım mutsuz olmasın toplumada zarar vermesin isterim.

çocukken çaldığınız hiç bir şeyin ailenizde onay görmemesi önemli bir nokta.

Erik çalmıştımda...kovalanmak çok heyecanlıydı.
 
var köpeğime vurmuştum birkere o bakışını asla unutmıycam....insanlara yaptıklarım asla vizdan azabı olmadı benim için çünkü hakedene yaptığımı düşünüyorum...
Heee bikerede bi örümcek öldürmüştüm oda içime derttir mesela...

savunmasız olanlara yapılanlar zaten çok acı.
 
Eski eşim (ve ailesi ) evlilik boyunca ara ara beni üzdü..hatta en sonunda darmadağın etti...Beni uçurumdan aşağı attı..Ama ben de evlilik boyunca onu kırdıklarım için üzgünüm..Ailesinin verdiği stresler ve kendisinin duyarsızlığı ,ilgisizliği yüzünden ona streslerimi belli ettim..Bugün olsa farklı davranırdım sanırım zor olsa da..o an daha başka davranamadım nedense...Yakın bilip kendini çırılçıplak ona teslim etmem hataydı..Yakın bilip streslerini belli etmem hataydı...oysa evlilik iyi günde kötü günde değil miydi?. Bu böyle olsa bile bu sonucu haketmiyordum,millet neler yaşıyor da evli kalıyor..,..Acaba şuan o da böyle düşünüyor mu?..
Başka da yok sanırım,hep diğer insanları düşünerek hareket etmeye çalışırım..Eski eşime rahat davranmamın sebebi ise beni nazlamasını istememdi..En yakınım olsun istemiştim ama en yakınım olmadı bana..Bir de benim için zor dönemlerdi anlayışlı olmasını istemiştim..Ama el gibi davrandı..
İçim hala okadar yaralı ki..
 
Son düzenleme:
Eski eşim (ve ailesi ) evlilik boyunca ara ara beni üzdü..hatta en sonunda darmadağın etti...Beni uçurumdan aşağı attı..Ama ben de evlilik boyunca onu kırdıklarım için üzgünüm..Ailesinin verdiği stresler ve kendisinin duyarsızlığı ,ilgisizliği yüzünden ona streslerimi belli ettim..Bugün olsa farklı davranırdım sanırım zor olsa da..o an daha başka davranamadım nedense...Yakın bilip kendini çırılçıplak ona teslim etmem hataydı..Yakın bilip streslerini belli etmem hataydı...oysa evlilik iyi günde kötü günde değil miydi?. Bu böyle olsa bile bu sonucu haketmiyordum,millet neler yaşıyor da evli kalıyor..,..Acaba şuan o da böyle düşünüyor mu?..
Başka da yok sanırım,hep diğer insanları düşünerek hareket etmeye çalışırım..Eski eşime rahat davranmamın sebebi ise beni nazlamasını istememdi..En yakınım olsun istemiştim ama en yakınım olmadı bana..Bir de benim için zor dönemlerdi anlayışlı olmasını istemiştim..Ama el gibi davrandı..
İçim hala okadar yaralı ki..
neler neler yaşanıp evli kalınıyor ama hiç bi şey eskisi gibi olmuyor.Baştan karşıdakinin sınırına fazla girmemek gerekiyor.bir şey istediğinde hemen geri bildirim beklemeyeceksin.karşıdaki onu bir süre tartıcak,deneyimleyecek sonra senin dediğine gelir.kavgalar ilşkiyi yıpratıyor.birde eşinin ailesini karşına almayacaksın.çok yakınlaşmayacaksın.bir mesafe olucak.o aileden sevdiklerin varsa iletişimi sürdür.bu sefer seni kötüleyenlere karşı seni korur.acayip eğlenceli bile olur.çok beklentili,mızmız olmak inanın her ilşkiyi zehirler.arkadaşınlada olsan.
eşine dönmek istiyorsan bunu ona söyle.ne kaybedeceksin ki.ama kendini iyi ifade etmelisin.oda kendinde bazı hatalar bulursa orta yolu buldunuz demektir.tekrar evlenmeden bir süre görüşmelisiniz.aynı sorunları yaşamak için evliliğinize dışarıdan bakıp tekrar yorum yapmalısınız.ama olmuyorsa yapıcak bi şey yok .insan kendine bile sadık kalamayıp yanılıyorken,başkalarına hükmedemeyiz.
yaşadıklarınızdan öğrendiğiniz bi şey varsa önünüz açık olacaktır.mutluluklar dilerim.
 
Benim tek aklıma gelen, chicklet balıklarımın ölümü :43: Kışın üşümesinler diye koyduğim ısıtıcım bozulunca aşırı sıcak suda ölmüşler. :14: Onların iyiliği için yapmıştım ama hala benim yüzümden olduğunu düşünüyorum...
 
Benim tek aklıma gelen, chicklet balıklarımın ölümü :43: Kışın üşümesinler diye koyduğim ısıtıcım bozulunca aşırı sıcak suda ölmüşler. :14: Onların iyiliği için yapmıştım ama hala benim yüzümden olduğunu düşünüyorum...

ayy resmen yakmışsın balıkları :D ama senin suçun değilmiş ki onların da ömrü bu kadarmış
 
neler neler yaşanıp evli kalınıyor ama hiç bi şey eskisi gibi olmuyor.Baştan karşıdakinin sınırına fazla girmemek gerekiyor.bir şey istediğinde hemen geri bildirim beklemeyeceksin.karşıdaki onu bir süre tartıcak,deneyimleyecek sonra senin dediğine gelir.kavgalar ilşkiyi yıpratıyor.birde eşinin ailesini karşına almayacaksın.çok yakınlaşmayacaksın.bir mesafe olucak.o aileden sevdiklerin varsa iletişimi sürdür.bu sefer seni kötüleyenlere karşı seni korur.acayip eğlenceli bile olur.çok beklentili,mızmız olmak inanın her ilşkiyi zehirler.arkadaşınlada olsan.
eşine dönmek istiyorsan bunu ona söyle.ne kaybedeceksin ki.ama kendini iyi ifade etmelisin.oda kendinde bazı hatalar bulursa orta yolu buldunuz demektir.tekrar evlenmeden bir süre görüşmelisiniz.aynı sorunları yaşamak için evliliğinize dışarıdan bakıp tekrar yorum yapmalısınız.ama olmuyorsa yapıcak bi şey yok .insan kendine bile sadık kalamayıp yanılıyorken,başkalarına hükmedemeyiz.
yaşadıklarınızdan öğrendiğiniz bi şey varsa önünüz açık olacaktır.mutluluklar dilerim.

tekrar olmaz..çok zaman geçti..ve o beni sevmedi..oyüzden kolayca soğudu..
 
tekrar olmaz..çok zaman geçti..ve o beni sevmedi..oyüzden kolayca soğudu..

insan sevicince savaşma azmide ona göre oluyor.Ama ailesine bağımlı bir erkekse ben bunları olgunlaşamamış görüyorum.Ama şu an yazdıklarınız farkındalığınızı gösteriyor,kendinizle barışıklığınızı.zira psikatrise gitmiştim bir dönem ,konuştum böyle benzer diyelim.sen hayatla başedersin dedi ilaç vermedi bana.
 
Back
X