Çalışan bir anneyim, kızım 2 yaşına gelene kadar çalışmadım ve eski işime tekrar döndüm. Kızıma ablam bakıyor,benden daha çok özen gösteriyorlar, seviyorlar, gel gelelimki vicdan azabım hiç bitmiyor, kızım 4 yaşında, sanki eğitim, sevgi adına ona hiçbirşey veremiyormuşum gibi geliyor, Sabahları çok erken çıkıyorum servise yetişmek için eşim ablama bırakıyor, bütün gün işin stresi, akşam eve dönüyoruz yemek bulaşık ev derken bunalıyorum, sinirli biri haline dönüşüyorum bazen kızımın anne demesinden bile bunalıyorum, sonra bağırıyorum, azarlıyorum, bu seferde çok büyük vicdan azabı duyup kızıma sarılıp sürekli öpüyorum " özür dilerim annecim sana bağırmak istememiştim, sende üzme beni" falan diye konuşuyorum, ama biliyorumki bu durum akıllı kızımı çok etkiliyor, ve bazen bu üzülmelerimi alyhinde kullanmaya çalışıyor. Benim gibi olan anneler varmı, ne yapıyorum ben böyle içim içimi yiyor düşündükçe.senağlama
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Vicdan Azabı Duyuyorum
- Konu Sahibi chiglet
- Başlangıç Tarihi
canım bende aynı durumdayım 9 aylık bebişim var biliyorsun ama çalışıyorsakta onlar için çalışıyoruz başka elimizden birşey gelmiyor.çalışmasak onların maddi yönden isteklerini yerine getiremiyoruz...bende hergün eve gidiyorum oğluşum nasıl sarılıyor yalıyor beni anlatamam. nasıl da özlüyorsa beni..o zaman gözlerim doluyor ama elimden birşey gelmiyor işte...senağlama
çalışan anne olmak çok zormuş.
Çalışan annelerin çoğu seninle aynı durumda..
Hatta sen daha şanslısın ki 2 yaşına kadar kendin bakmışsın..
benim oğluma 1,5 aylıkken babaannesi bakmaya başlamıştı.1,5 aylık düşünsene..
Akşam evet insan yorgun oluyor ama işin stresini çocuktan çıkarmamaya çalış..
Sonuçta senin çalışman onun sorunu ya da suçu değil..
Çocuklarımızın daha iyi şartlarda büyümesi için çalışmıyor muyuz? O halde bunu sağlamalıyız..Maddi ve manevi olarak asıl amacımızı unutmamalıyız..
Kendini frenle bu konuda.
Hatta sen daha şanslısın ki 2 yaşına kadar kendin bakmışsın..
benim oğluma 1,5 aylıkken babaannesi bakmaya başlamıştı.1,5 aylık düşünsene..
Akşam evet insan yorgun oluyor ama işin stresini çocuktan çıkarmamaya çalış..
Sonuçta senin çalışman onun sorunu ya da suçu değil..
Çocuklarımızın daha iyi şartlarda büyümesi için çalışmıyor muyuz? O halde bunu sağlamalıyız..Maddi ve manevi olarak asıl amacımızı unutmamalıyız..
Kendini frenle bu konuda.
- 4 Mart 2008
- 5.435
- 342
- 398
Öncelikle eşlerinizden yardım istemelisiniz. Bu çok önemli yoksa sizde çocukarda eşlerde mutsuz olursunuz.
Unutmayın evin yemeğini, temizliğini vs başkaları yapabilir. Ama anneliği çocuklarınıza sadece siz yapabilirsiniz.
Ve onların sadece sevginize ihtiyaçları var. Karnını doyurmak yerine ruhlarını yüreklerini doyurmanız lazım. Evin temizliği ile ilgilenmezler onlar için önemli olan evcilik esnasında yapılan temizliktir.
Bırakın boşverin işi yemeği. Daha önemli değil ki çocuklarınızdan.
Ve unutmayın işyerinde yaşanan stresin sorumlusu onlar değil. Onlar istedikleri için değil siz istediğiniz için sizinleler. Ve siz onlar için çalışırken onlara eziyet ediyorsunuz.
Yapmayın. Minicikler ve tek istedikleri sevginiz.
Unutmayın evin yemeğini, temizliğini vs başkaları yapabilir. Ama anneliği çocuklarınıza sadece siz yapabilirsiniz.
Ve onların sadece sevginize ihtiyaçları var. Karnını doyurmak yerine ruhlarını yüreklerini doyurmanız lazım. Evin temizliği ile ilgilenmezler onlar için önemli olan evcilik esnasında yapılan temizliktir.
Bırakın boşverin işi yemeği. Daha önemli değil ki çocuklarınızdan.
Ve unutmayın işyerinde yaşanan stresin sorumlusu onlar değil. Onlar istedikleri için değil siz istediğiniz için sizinleler. Ve siz onlar için çalışırken onlara eziyet ediyorsunuz.
Yapmayın. Minicikler ve tek istedikleri sevginiz.
kızım için işimden vazgeçmiştim, 2 yaşına kadar onunlaydım, herşeyine o kadar özen gösterdimki,akşamları yemek yaparken, bulaşık yikarken bile yanımda ona oyun buluyorum en azından vaktimiz birlikte geçiyor ama son özellikle 1 haftadır çok gerginim geceleri yatarken üzülerek yatıyorum kendimi toparlamam gerekli. Hatta hamur işi yaparken hamurdan bir parçada kızıma verir, sarımsak döveceği ile oda hamur açar heryeri batırır ve ben sadece gülerim onun eğlendiğini gördükçe, ama yineden çalışmaktan nefret ediyorum
- 12 Ocak 2009
- 4.050
- 1.089
- 698
canım bende yeni başladım işe oğlum 3 yaşına girmek üzere annem bakıyor evet çok zor çalışan anne olmak ama ben çok şanslıyımki eşimden dolayı çok yardım eder bana sağolsun o olmasa bende altından kalkamazdım inan hem iş hem ev temizlik yemek vs sende eşinle konuş yardımcı olsun sana sonuçta kimse keyfi için çalışmıyor hepimiz onlar için çalışıyoruz valla ben bilmiyorum ama dediğin gibi vijdan azabı falan duymuyorumm rahatım yanii CADIARZUCADIARZU
- 12 Temmuz 2006
- 8.474
- 280
- 698
ılk önce vicdan azabından kurtul. Bende Deniz güneş gibi oğluşumu 2.5 aylıkken bırakmıştım. Ki hiç tanımadığım bir bakıcıya emanet etmiştim iki minik bebemi. Kızım 3 yaşında oğlum 2.5 aylıktı. Sen 2 sene bakmışsın şanlısın. Hani derlerya beterin beteri vardır diye, işte kendinden kötülerine (misal ben) bakıpta kendine çeki düzen ver. Ev işleri varsın beklesin. Varsın 2 yıl evin öyle aman aman çok temiz olmasın. Mutfağın dağınık olsun. Çeşit çeşit yemekler yapmayıver. Ama çocuğunla ilgilen. Hepsi gelip geçici ama çocuğuna verdiğin ilgi sevgi hiçbirşeyle ölçülemez. Zaten akşama kadar görmüyorlar akşamda işim var şimdi oynayamam, sonra masal okuyayım filan yapma lütfen. Ama vicdan azabı duyuyorum diyede çok fazla şımartma çocuğunu. Ben yaşadım çünkü hepsini.Vicdan azabını alası vardı bende.Zor oldu ama atlattım.
Ayrıca eşininde sana destek olması lazım. Lütfen yardım iste eşinden. Sen istemeden yardım etse ya eşinalsanaalsanasmile
Velhasılıkelam, işleri bırak yapmayıver. Çocuğunla ilgilen.
Ayrıca eşininde sana destek olması lazım. Lütfen yardım iste eşinden. Sen istemeden yardım etse ya eşinalsanaalsanasmile
Velhasılıkelam, işleri bırak yapmayıver. Çocuğunla ilgilen.
eşim yardımcı olmaz demiyorum, ama keyfinin yetmesine bağlı bir bakıyorum bana yarı yardımcı bir bakıyorum hiçbirşeye aldırmaz, tabii oda geriyor beni
- 4 Mart 2008
- 5.435
- 342
- 398
Eşiniz yardımcı olmuyor demiyorum bende ama anlıyorum ki siz bu kadar üzgünseniz bir destek yok. Bir kadın eşinden ne kadar destek görürse o kadar huzurlu olur.
Yanlıyor olabilirim neyse konu bu değil.
Bence kendinize biraz vakit ayırın. Beyninizi bi güzel boşaltın. Geçici bir dönem olduğuna eminim bunun. Lütfen ama lütfen çocuğunuza kaliteli zamanlar harcayın. Tüm gün sizin yolunuzu gözlüyor halbuki o. E geldiğinizde de böyle yaparsanız zamanla uzaklaşacaktır sizden. Farklı uğraşlar bulacaktır kendine yararlı yararsız.
O zaman yaşayacağınız stres, depresyon bundan daha ağır olur.
kız dur benide streslendirdin
relax ol azıcıkya bakıcı baksa hakkaten çocuğumuza ne yapardık o zaman...
çok şükürki yavrularımız onları sevenlerin yanında
gerçekten bu günlerde çok duygusal yaklaşıyorum olaylara galiba tşk ederim
- 1 Mayıs 2007
- 10.363
- 30
- 408
Çalışan annelerin kaderi bu ne yazıkki
Bu yüzden vijdan azabı duymana hiç gerek yok
Çalışmayıp ev hanımı olan Ama gün gün gezip çocuklarıyla hiç ilgilenmeyen o kadar çok anne varki!!!!!!!!!
Önemli olan çocuğunla birlikte fazla vakit geçirmek değil
Geçirdiğin vakiti değerli kılabilmek
Evişlerini yapmak zorunlu şüphesiz ama Çocuğunada vakit ayırmaya çalışıp bunu dengeleyebilirsin
Kendi kendine benim durumumda olan bir sürü anne var diye telkinde bulun
Yinede senin çocuğun şanslı Bakıcı yerine onunla ilgilenen bir teyzesi var Bunu hiç unutma Kolay gelsin
Bu yüzden vijdan azabı duymana hiç gerek yok
Çalışmayıp ev hanımı olan Ama gün gün gezip çocuklarıyla hiç ilgilenmeyen o kadar çok anne varki!!!!!!!!!
Önemli olan çocuğunla birlikte fazla vakit geçirmek değil
Geçirdiğin vakiti değerli kılabilmek
Evişlerini yapmak zorunlu şüphesiz ama Çocuğunada vakit ayırmaya çalışıp bunu dengeleyebilirsin
Kendi kendine benim durumumda olan bir sürü anne var diye telkinde bulun
Yinede senin çocuğun şanslı Bakıcı yerine onunla ilgilenen bir teyzesi var Bunu hiç unutma Kolay gelsin
Bütün çalışan annelerde o ezik his ne yazık ki var, ama üstesinden gelmek lazım. Siz kızsanız da bağırsanız da çocuk yine de en çok sizi sevecektir. Bunu bilerek çocuğa yaklaşırsanız o zaman biraz daha sakin tepkiler gelebiliyor. Benim annem de çok yoğun çalışırdı, akşam işten gelince hemen iş güç girişir sonra da yorgunluktan uyuya kalırdı. Kardeşimle ben de ses çıkarmadan başında uyanmasını beklerdik. (Bizi sevsin diye):çok üzgünüm: Bu duygu hala burnumun direğini sızlatır. Ama annem hep çok sakin davranırdı, o kadar ki bağırması bile sakindi sanki ya da biz öyle hatırlıyoruz. Bu durum onu en çok sevmemize hiç engel olmadı, hatta ona benzemek için çok çalışıyorum. Ben akşan işten gelince yarım saat bile olsa sadece onlarla ilgilenip sonra işe güce girişiyorum. Yemek yaparken onları da yanımda tutup oyalıyorum, dolayısı ile onlarda pek keyifleniyor. Bence hiç kendinizi üzmeyin en azından onu sevenler ve sizin ablanız (anne yarısı sayılır) tarafından sevgiyle bakılıyormuş madem. olumunekankayizsmile
sana çook katılıyorum canım.ben de halkla ilişkiler uzmanıyım.19 aylık bir oglum var.onun için işi bıraktım.ve asla dönmeyi düşünmüyorum.tek maaşla geçinmek çok zor biliyorum ama sonuçta anne sevgisi parayla ölçülemez.
Benzer Konular
