Vicdan azabi..Sanirim böyle böyle tükeneceğim...

yildiztozuu

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Ağustos 2017
189
380
103
Adliyede memur olarak işe başladım.26 aylık bi kızım var.Bana aşırı bağlıydı.Lavaboya girsem kapıya vurur ağlar,1 dakika geçse baslar anne anne diye..Annem bakıyor ben işteyken.1 haftadir gidiyorum 1 haft adir anne anne diye beni arıyordu.Bugun hiç sormamış.Bir yandan alıştı dedim sevindim bir yandan beni unuttu artık dedim üzüldüm. Bugün anneme anne demiş benim yanımdayken de diyor.Beynimden vuruldum aşırı üzüldüm.Beni unuttu dedim.Onceden herşeyiyle ilgileniyordum beraber yatıp kalkıyorduk.Uzerimde suçluluk duygusu,vicdan azabı ve anlatamadığım bir sürü şey. Bu yüzden işi bırakmayı bile aklımdan geçirdim.
 
Biraz zaman verin kızınıza, yeni düzene alışana kadar bocalamasi normal.
Aglamadigina sevinmeniz gerekiyor.
Ne güzel, gözünüz arkada kalmıyor, anneannesine emanet.
Siz de işten döndüğünüzde vaktinizi kızınıza ayırın.
Bol bol oynayın, haftasonunu doya doya gecirin.
 
Yanlış anlamayın ama bunu neden bu kadar dramatize ediyorsunuz? Türkiye de çalışan kadınların bir çoğu, çocuğunu hiç tanımadığı bakıcıya brakıp gidiyor, onlardan biri de benim. Şanslısınız ki güvenle bırakabileceğiniz birine bırakıyorsunuz çocuğunuzu. Çocuk bu, bugün öyle der yarın farklı. İşten geldikten sonra çocuğunuzla duygusal ve fiziksel olarak yeterince ilgilendiğinizde merak etmeyin sizi unutmaz.
 
Yanlis anlama fakat çoçugun ilk basta bile bu kadar bagli olmasi iyi birsey degil.
Cocuk dedigin tek basinada oynayabilmeli. Sürekli anne pesinde olmamali.

Evet ilk is basi, çoçugu birakmak kolay seyler degil. Ancak dramatize etmeye gerek yok. Anneanne ve anne kelimeler neticede çok yakinlar, kiz sasirmista olabilir. Fazla anlam yükleme böyle seylere. En kisa zamanda ikinizde alisirsiniz yeni düzene.
 
Sırf bu yüzden işi mi bırakmayı düşünüyorsunuz ciddi ciddi? Sizin durumunuzda olan bir dünya kadın var kimse keyfi çalışmıyor. Gelecek paraya ihtiyaçları olduğu için küçük çocuğunu bırakıp çalışmak zorundalar. Ne mutlu size ki anneniz bakıyor. Her şeyiyle ilgilenip beraber yatıp kalktığınız için zaten kızınız zorlanmış bu kadar sizden ayrı kalmaya. Çocuk anne ilişkisi bu kadar birbirlerine yapışık olmamalı. Kızınız tabi ki sizi unutmadı, unutmuş olsa bile tekrar hatırlar. Hafızasından sizi ömrü boyunca silecek hali yok ya. Siz fazla duygusal bakıyorsunuz.
 
Ya cocugunuzun sizin yoklugunuza alistigini, sizden uzaklastigini soguk kanlilikla karsilayacaksiniz, ya da isi birakip cocugunuzla eski sicak ve samimi baginizla hem siz hem cocugunuz mutlu olacak. Ciddi bir maddi sıkıntınız yoksa 2. Sıkkı dusunun derim.
Çalışmak zorunda olup, çocuğunu başkasına emanet eden kadınların çocukları, yokluğuna alışıp anneden uzaklaşmıyor yalnız. Her dip dibe olanda kaliteli vakit geçirmiyor gözlerimle şahit oldum. Çocukla yeterli ve kaliteli vakit geçirildiğinde uzaklaşma söz konusu olmaz. Ayrıca çocuğun belirli bir süre sonra özgüven kazanması ve birey olmayı öğrenebilmesi için anneyle her an dip dibe olması da iyi birşey değildir.
 
Ya cocugunuzun sizin yoklugunuza alistigini, sizden uzaklastigini soguk kanlilikla karsilayacaksiniz, ya da isi birakip cocugunuzla eski sicak ve samimi baginizla hem siz hem cocugunuz mutlu olacak. Ciddi bir maddi sıkıntınız yoksa 2. Sıkkı dusunun derim.
Bu da nereden çıktı 3 çocuğum var çalışıyorum devlet memuruyum, çocuklarımla da harika bir bağımız var; 5000 TL maaşıma sahip olamadığı için sürekli vicdan yaptıran insanlar var zaten yeterince çevremde bi bitin artık yaaa fesat insanlar erkekler yapmıyor şu yaptırdiğınız vicdanı...
 
Tam zamaninda baslamissiniz gecen sene ben de 26 aylikken baslasam mi dedim krese verecektim kiyamadim konusamiyordu bezliydi. Simdi 3 yasinda herseyi anliyor konusuyor ama kres icin ikna edemiyorum
 
Olsun vazgeçmeyin..anne desin neolacak az daha buyunce herşeyin farkına varacak ..26 aylık bebeden nekadar mantık bekliyorsunuzki..kim ilgilenirse kim oynarsa ona anne der ona gider .siz sabredin .bende sırf bu duygu yuzunden iş hayatına adım atamadım ama şuan çok isterdim küçükken bırakıp calissaydim diye..
 
Kadin olmak zor zanaat yani evde otursan da pisman oluyorsun, calissan da. Arkadasimin tez danismaninin hocasinin esi 3 cocuga sebep calismayi birakmis. Cocuklar okul cagina geldigi zaman da cok pisman oldu. Daha gencti yani, 40 yasinda calismak istiyordu ama uzun ara verdigi icin is bulamadi.

Ote yandan diyorsunuz ki boyle de cocugumu ozluyorum ... haklisiniz tabi. Bir de soyle bakin, yakinda arkadas edinmek isteyecek, disari cikmak isteyecek, krese gitmek isteyecek ... birazcik daha direnin zaten yuvadan ucacak:KK200:
 
Son düzenleme:
Akşamları eve gitmiyor musunuz, neden unutsun sizi?
İşe başladığımda oğlum 17 aylıktı üstelik yaşadığım şehirde herhangi bir yakınım olmadığı için kreşe vermiştim hiç de beni unutmadı. Ne kadar şanslısınız ki çocuğunuza canınızdan biri bakıyor, gözünüz arkada kalmıyor. Daha ilk hafta diye üzülüyorsunuz siz de alışırsınız.
 
Bazı insanların sosyal ihtiyaçları fazla olabiliyor. Bazı çocuklar çok yemek sever bazıları hareketi bazıları oyuncak ile oynar vs.. Benim oğlumda bana çok bağlıydı evden Freelance çalıştım. Kızım şimdi 15 aylık o da bana bağlı. Ya da bende ona bağımlıyım bilmiyorum. Çocuklarımı sadece babasına emanet edebiliyorum. Aşırı seviyorum her anne gibi.
onlarla iletişim halinde olmaya ihtiyaç duyuyorum.

Benim için bu devirde evladını kendin büyütebilmek en büyük lütuf. Modern köleleriz. Kredi kartlarıyla bizi zincirlemişler. 2 kişi çalışmasa eğitimleri için zemin hazırlanamıyor malesef.
Kendinizi kötü hissetmeyin bu bir geçiş dönemi herşey güzel olacak.
 
Back
X