- 22 Mart 2019
- 722
- 1.478
- 113
Bir hafta kadar önce minik yavrum(sultan papagani) öldü.Acısını iliklerime kadar yaşadım sadece 4 aydır beraberdik öyle bağlanmıştık ki birbirimize bir dakka yanımdan ayrılmıyordu.Öyleki markete gitsem biran önce eve dönmek istiyordum.Onu öyle görünce canimdan can gitti keske ben ölseydim dedim evet ne acılar var insanlar anne babasını kaybediyor.Oda benim minigimdi işte dayanamadım günlerce ağladım esimde bu halime dayanamayıp birdaha almak istedi bende istedim açıkçası evde öyle yalnızdım ki o benim dostum gibi olmuştu.
Şimdi bu aldığımız yavrucak benim kuzumun huylarının tam tersi ben onu hemen koynuma alıp acılarımı unutacağım sanmıştım ama olmadı beni bir güzel dişleyip paraladı ben daha kötü oldum.Asla kusu geri vermek istemiyorum çünkü bir ayağı engelli eğer geri verirsem onu kimse almaz ve sonsuza kadar kafeste kalır ben bakacağım.Sorunuma gelince hem bu yavruya kıyamıyorum hem önceki yavrumu unutamıyorum kalbim okadar açıyor ne yapacağımı asla bilemiyorum.
Şimdi bu aldığımız yavrucak benim kuzumun huylarının tam tersi ben onu hemen koynuma alıp acılarımı unutacağım sanmıştım ama olmadı beni bir güzel dişleyip paraladı ben daha kötü oldum.Asla kusu geri vermek istemiyorum çünkü bir ayağı engelli eğer geri verirsem onu kimse almaz ve sonsuza kadar kafeste kalır ben bakacağım.Sorunuma gelince hem bu yavruya kıyamıyorum hem önceki yavrumu unutamıyorum kalbim okadar açıyor ne yapacağımı asla bilemiyorum.
