vicdanım yüreğimi eziyor

juno .!.:

üzülme bence gayet zamanında okula gitme yaşları filan
sen de diyorsun çekingenler filan diye
işte sosyal ortamlara girdikçe aktif çocuklar olacaklardır
kreşe gitmeleri faydalarına olur
hem erken yatarlarsa erken kalkarlar
bunu düzen haline getirince de büyüdükçe daha iyi olur büyüme hormonu uykuda salgılanıyor :))

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim iyi hissetmemi sağladığın içinevet çekingenler çünkü komşumuz filan yok,hep birbirleriyle ve benle oynuyorlar akşam da babalarıyla.tabi biraz da yapıları böyle çabuk etkileniyorlar her şeyden.şimdi ara sıra arkadaşlarından bahsetmeye başladılar telefonu alıp sınıftakilerle konuşur gibi yapıyorlar.inşallah faydası olacak.ben de onlarla kalkıyorum erkenden onlar gelene kadar geri yatmıyorum hamileyim oysa ki ama sanırım ne yapıyorlar diye düşünmekteneskiden geç yatıyorlardı şimdi erkenden yatıyorlar inşallah büyümelerine yardımcı olacak bu uyku çünkü biraz yaşıtlarından ufaklar görüntü olarak ikiz oldukları için

canım 3,5 yaş aslında kreş için erken bir yaş değil ve başlayalı daha 1 hafta olmuş.alışma süreci geçirmeleri çok normal ama bebek doğmdan yollaman daha iyi olmuş.yoksa kendilerinin istenmediği gibi düşüncelere kapılabilirlerdi.bence bir süre sonra alışacaklar ve orda da mutlu olacaklar.ama keşke 8 gibi falan götürseniz,saati çok erken.bende 2 hafta önce 16 aylık ikizlerimi kreşe başlattım ama çeşitli sebeplerden 3 gün önce geri aldım.tekrar bakıcı tuttuk.4 yaşına kadar düşünmüyorum kreş,anaokulu falan..ben öğretmen olduğum için çalışmaya mecburum.ya anaokulunda devam etsinler ya da eve yardımcı tut birlikte balkın.tek başına idare etmen zor bana göre.

Bende türkiyede ögretmendim.kizim 4 yasindayken bir ara niyetlendim ama gözüme cok kücük göründü.Vazgectim.Ama Almnayadayim 3 yildir.Burada cocuklara özgüveni 3 yasindan önce asiliyorlar.Bacak kadar cocuklara neler yaptiriyorlar görseniz hayret edersiniz.Valla ben ettim.

Bende türkiyede ögretmendim.kizim 4 yasindayken bir ara niyetlendim ama gözüme cok kücük göründü.Vazgectim.Ama Almnayadayim 3 yildir.Burada cocuklara özgüveni 3 yasindan önce asiliyorlar.Bacak kadar cocuklara neler yaptiriyorlar görseniz hayret edersiniz.Valla ben ettim.

firdos .!.:

canım 3,5 yaş aslında kreş için erken bir yaş değil ve başlayalı daha 1 hafta olmuş.alışma süreci geçirmeleri çok normal ama bebek doğmdan yollaman daha iyi olmuş.yoksa kendilerinin istenmediği gibi düşüncelere kapılabilirlerdi.bence bir süre sonra alışacaklar ve orda da mutlu olacaklar.ama keşke 8 gibi falan götürseniz,saati çok erken.bende 2 hafta önce 16 aylık ikizlerimi kreşe başlattım ama çeşitli sebeplerden 3 gün önce geri aldım.tekrar bakıcı tuttuk.4 yaşına kadar düşünmüyorum kreş,anaokulu falan..ben öğretmen olduğum için çalışmaya mecburum.ya anaokulunda devam etsinler ya da eve yardımcı tut birlikte balkın.tek başına idare etmen zor bana göre.

Genişletmek için tıkla...

evet tabi bebek doğmadan gitmeleri iyi oldu.bu zaten kreş de değil devlet anaokulu 4 yaş gurubu.sabah kahvaltı yaptırıyorum orda da 9 da tekrar yapıyorlarmış,parmak boyası yapmışlar bugün de şarkı öğrenmişleryarım gün gidiyorlar öğlen evdeler..evet keşke geç gidebilseler tabi ama olmuyor işte servis o saatte alıyor yoksa isterdim 9 da gitsinler 3 saat kalıp gelsinler,kaliteli zaman geçirsinler 3 saat de olsa ama neyse artık iyi olacak inşallah..sAllah sizin yavrulara da sağlık versin inşallah

beril040 .!.:

Bende türkiyede ögretmendim.kizim 4 yasindayken bir ara niyetlendim ama gözüme cok kücük göründü.Vazgectim.Ama Almnayadayim 3 yildir.Burada cocuklara özgüveni 3 yasindan önce asiliyorlar.Bacak kadar cocuklara neler yaptiriyorlar görseniz hayret edersiniz.Valla ben ettim.

Genişletmek için tıkla...

evet öyleymiş oralarda bize ilginç geliyor işte.bi arkadaşımın komşusu burda norveçli.2 yaşında kızı varmış çocuğa nora slap diyormuş,nora ismi bu arada,çocuk gidip odasına yatıp uyuyormuş.ve sabah uyandığında hadi gel diyen olmazsa çıkmaz beklermiş yatakta.kadın 6 ay emzirirmiş,yeter deyip kesermiş sütten hemen ek gıdaya geçiş devam..geceleri emzirip altını değiştikten sonra yatağa koyuyormuş,ağlamaktan çatlasa da bakmazmış artık ihtiyaçlarını gördüm isteyecek bir şeyi yok diyormuş... anaaam biz de kendimizi paralarız.ben ikisini bir emzirirdim aynı anda.gecede defalarca kalkardım ya da arada yatardım demek daha doğru.eğer 4 kere kalktıysam o gün kendimi baya zinde hissederdim az kalktılar diye.birini ayağımda birini kucağımda uyutuyordum sütten kestikten sonra.1 yaşlarına kadar emzirdim sağlık sorunumdan dolayı kestim..işte kültürlerimiz farklı.biz daha korumacı,daha duygusal yetişiyoruz onlar daha yalnız,daha belki de güçlü..o kadın annesinden bir tişört istemiş 14 yaşındayken çalış kazan al demiş annesi.o da işe girmiş ve almış o tişörtü.işte böyle biz böyleyiz onlar öyle

canim ben almanyada yasiyorum oglum 3 yasinda basladi krese,burda cocuklar cok erken basliyo hayata,hatta calisan annelerin cocuklarini 2 yasinda bile aliyolar artik,o kadar cok sey ögreneceklerki kresde sen ile sasiracaksin,en azindan bi uyku düzenleri olacak,sabah erken kalkip aksam erken yatacaklar,okul öncesi bir sùrü sey ögrenecekler,hic üzülme erken diye,evde olsalar sen onlara logusaligin stresiyle belki daha cok kizip bagiracaksin,en azindan yarim gün sana ve bebege ait olmus olacak,kresden geldiklerindede onlara vakit ayirirsin,böylece hem zorlanmamis olursun,allah yardimcin olsun

bence kesinlikle ve kesinlikle çok çok erken...
hemde ağlayarak gitmeleri çok daha kötü...
yerinizde olsam kesinlikle göndermezdim..
çoçuklarınız yeni kardeşine alışmak yerine bu şekilde daha çok nefret edecekler ve siz daha çok zorlanacıksınız..
çatışmalar artacak...yaşları ilerledikçe sorunlarda büyür bu şekilde..
neden çünki çoçuklar diyecekler...kardeşimiz oldu annem bizi okula gönderdi...
ve kardeşlerine karşı önyargıları oluşacak...
onun yüzünden oldu diye..
3,5 yaş çok erken..
çoçuklarınızı evdeki davranışlardan etkiilemekten korkuyosunuz ama bu şekilde daha çok etkilenecekler inanın...
rabbim büyüktür....inş. bi kolaylık verecektir...
bırakın anneleriyle ve yeni kardeşleriyle zaman geçirsinler..
göreceksiniz ki yoluna girecek...
ben bunları kafadan uydurmuyorum...
bizzat uzman pedegoğun ağzından duyduklarımı yazıyorum...
ulaşmak isterseniz kendisi hakkında özelden bilgi verebilirim...

teşekkür ederim yorumumunz için ama çocuklarımda asla kardeşimiz var diye biz okula gidiyoruz gibi bir düşünce yok.nasıl olsun ki böyle bir şey empoze edilmedi onlara.bu onlara aylar öncesinden alıştırılmış bir şeydi zaten.önce sorduk okula gittik geçen sene gösterdik çok isteklilerdi,yazılmaya gittik mutlulardı.ilk hafta annelerin getirmesi istendi 1 hafta ben götürdüm,bu hafta kendileri gidiyor.yani olay bu kadar basit değil aslında,yeni bebek geldi abileri evden gitsin de ben rahatça bakayım diye yollamadım.bu çok acımasızlık olur.ve şimdiye kadar ne anneannesinde ne babaannesinde bile bırakmış değilim onları rahat etmek adına.böyle bir anne değilim yani.yavrularım şu anda 4yaş sınıfına gidiyorlar ve ordaki arkadaşlarının çoğu tek çocuk ve annesi çalışmıyor sadece sosyalleşsin diye yolluyorlarmış anneler öyle diyor.çünkü artık komşu,akraba gibi yakınlıklar yok.yani ben kötü bir şey yapmadım artık buna inanıyorum.teşekkür ederim ilginiz için

minikkuzum .!.:

teşekkür ederim canım.çok sevindim adınıza 9 sene sonra gelen mutluluğunuza bir başkadır ikiz annesi olmak,aynı anda bir yürekte 3 yürek taşımak.tebrik ederim.
işte annelik duyguarı beni böyle çökertiyor bugünlerde.görseniz benim çocuklarımı ikiz oldukları biraz da ufak duruyorlar yaşıtlarından 3.5 yaşında minicik insanlar zorla okula gönderiyorum,evde onları daha kötü etkilerim diye.Allah sonumuzu hayır etsin,pişman etmesin aaah ah sabah 6.30 da kalkıyorum onlar gelene kadar gözüme bir damla uyku girmiyor elimde olsa okullarının karşısına taşınacam.nasıl bir duygu bu annelik Ya Rabbim,nasıl koydun bunu içimize,neyle süsledin nasıl yarattın da böyle kendimizi unutturdu

Genişletmek için tıkla...

canim ya su son sozlerin beni benden aldi...cok duygulandim gercekten annelik nasil bisi bizi bizden alip goturuyor adeta sevgi sefkat merhamet abidesi haline getiriyor sanirim anne oldugumuz icin biz kadinlar ozeliz...Rabbim hic bir zaman evlatlarimizi bizden ayirmasin.Sorununa gelince suan icinde bulundugun durum zor senin icin dusundurucu acaba gitselermi gitmeselermi diye bir an dusundum ama bence biraz sabret okula eger iki hafta uc hafta icinde uyum saglamazlarsa bence al cunku bu sefer okula karsi bir sogukluk ne bilim sanki seninle onlari ayiran birsey olarak algilayabilirler ayrica cocuk dogunca sorun daha duygusal bir boyut alabilir seninle bebegi yalniz birakmak istemeyebilirler...aa dedigim gibi eger problem devam ederse bir iki gunlugune gonderme istersen eger bebisin dogmasi biraz sikintiya neden olursa gonderirsin ama hersey yoluna gidiyor gibiyse ki isallah oyle olur bence almalisin okuldan eger alicak olursan akil vermek gibi olmasin onlari ilgilerini cekicek sekilde odalarini duzeleyebilirsin boyama kitaplariyla farkli cizgi film cd leriyle belki ilgi alanlarinin baska yone cekmeyi basarirsan belki sorunu bir nebzede olsa cozebilirsin...Birde sanirim bu bebisle beraber ikizlere pek ilgilenememe gibi kaygin var bence kesinlikle boyle dusunme eminim cok iyi bir annesin elinden geldigincede butun bebeislerinle buyuk bir sevkle ilgileniceksin Inan sana bisi dimmi hic bir cocuk buyuk insanlar kadar anneyi yipratmiyor gercekten buyuk insanlarin kaprisi bencilligi saygisizligi insanin hem bedenen hem ruhen cokertiyor ama cocuklarin yaramazligi kavgasi gurultusu insani bu kadar cokertmiyor Onun icin uc degil dort tanede bes tanede olsa bunlar cocuk en buyuk kusurlari en fazla yaramazlik sikayetleri kakasi mamasi olur.Birde yalniz oldugunu yazmissin ben yurt disinda yasiyorum ustumde kayinvalidem ve gorumcem var ama hastalansam yataklara dussem bir bardak su verenim yok o yuzden yalnizligi seviorum hayri dokunmadiklari icin serlerinide istemiorum tek istedigim sey sadece kizim birde Allah nasip ederse bir bebisimde mayista dogucak daha ne isterimki butun gunum onlarla gecsin baska hic kimseyi hic bisiyi istemiorum cunku eminim onlarin ne yaramazliklari ne huysuzluklari disaridaki insanlar kadar beni tuketmicek yalnizlik en iyisi bence...Haa birde bak goruceksin rabbim oyle bir yardimcin olucakki hic birsekilde seni zorda birakmicak Allah kimseye yukleyemeyecegi yuku vermez...Rabbim bir solukta bebeisini kucagina almayi nasip etsin

poti .!.:

canim ben almanyada yasiyorum oglum 3 yasinda basladi krese,burda cocuklar cok erken basliyo hayata,hatta calisan annelerin cocuklarini 2 yasinda bile aliyolar artik,o kadar cok sey ögreneceklerki kresde sen ile sasiracaksin,en azindan bi uyku düzenleri olacak,sabah erken kalkip aksam erken yatacaklar,okul öncesi bir sùrü sey ögrenecekler,hic üzülme erken diye,evde olsalar sen onlara logusaligin stresiyle belki daha cok kizip bagiracaksin,en azindan yarim gün sana ve bebege ait olmus olacak,kresden geldiklerindede onlara vakit ayirirsin,böylece hem zorlanmamis olursun,allah yardimcin olsun

Genişletmek için tıkla...

canım ben de zaten hayatlarına yeni girecek olan kardeşlerini daha kolay kabullenmelerini istiyorum.hamileliğimin başından beri buna çok dikkat ettik eşimle.şu anda onu çok seviyor ve doğmasını istiyorlar karnımı öpüorlar yatarken ona iyi geceler diyorlar.fakat tabiki doğumdan sonra bu böyle olmayacak.sessiz olu,bağırmayın kardeşiniz uyuyor,veya emziriyorum şimdi gelemem oğlum vs.işte tahmin edersiniz bu tür şeyler duyacaklar.ve bu da belki dışlanmış olduklarını hissettirecek ve bebeği kıskanacaklar.ama yarım günlerini anaokulunda arkadaşlarıyla paylaşırlarsa daha iyi olacağını düşündük.öğlen gelince de yemeklerini yiyorlar okulda yaptıklarını konuşuyoruz.sonra bir iki saat uyuyorlar babaları geliyor..bebek olunca da inşalllah güzel olur her şey.ilk ayları bilirsiniz gaz prıblemleri uyumamalar ağıtlar,uyku düzensizliği.ve burda yapayalnızım kimsem yok kimi çağırayım da şu bebeğe biraz bak da ben çocuklara yemek hazırlıyım diyecem örneğin.ama şimdi babasıyla beraber kalkıyoruz hep beraber kahvaltımızı yapıyoruz.eşim onları indiriyor servise gidiyorlar sonra da kendi gidiyor, bazen kendi götürüyor.
okulun psikoloğu var haftaya onun yanına gidecem enine boyuna konuşmak için.eşim de doktor hastanede çocuk psikiyatrlarıyla irtibatta sürekli.müdürüümüz duygusal davranmayın diyor,okula sık sık gelmeyin kapıda beklemeyin diyor,kendisi de anaokulu öğrt. mezunu.işte böyleeee

canim önceligi ikizlerine vereceksin,gecen bir pskologda ayni seyi söylemisti,bebek zaten cok kücük anlamiyo bir seyden,bebegin dogdugunda yapma etme dmiycekmissin diger cocuklara,dikkat cekmek icin daha cok yapmak istiyceklermis,sürekli onlara yüzüne bakarak,sarilarak sevdigini söyliycekmissin,gerekirse bebegi emzirirken bir kenara birakip konusacakmissin diger cocukla,oyuncaklarinizi toplayin degilde,gelin birlikte oyuncaklarinizi toplayalim gibi ,bebege gelen hediyeleri gösterme sakin,yada bebege aldiginiz seyleri,cünkü seninkiler baya kücük kiskanirlar,benim oglum 9 yasinda,cok istiyordu bir kardesi olsun,bir sürü üzücü olay yasadik,ama rabbim nasip etti hamile kaldim,oda sürekli karnmi seviyo,ciksin artik diyo,ama bebege bisey aldigimiz zaman hemen basliyo kiskancliklara,sürekli anne beni seviyomusun diyo,bebek dogunca bende süt icicem diyo,bakalim biz nail atlaticaz bu süreci,su an 3.sinifa gidiyo,pedegog bir tanidigimiz var ona gidicek bakalim hem dersleri icin,hemde konsantrasyonu biraz daginik,o yüzden biraz icim rahat,kendisi dalinda uzman,cocuk pskolojisinde bir numara,hamile oldumuda biliyo,haftada 3 gün ona gidecek,insallah kolay bir sekilde atlatiriz bu süreci

minikkuzum .!.:

öğretmenlerine okula alıştırması için sorumluluk yüklemek gibi bir niyetim yok eşim sürekli çocuk pskiyatırlarıyla konuşuyor boş değiliz yani ikimiz de.söylediklerinizin bir kısmı gerçek fakat lütfen evden uzaklaştırma demeyin asla kabul etmem.

Genişletmek için tıkla...

size kesinlikle boş bi insansınız ya da yanlış davranmışsınız vb. bir soylemim olmadı olamaz. kimseyi yargılamaya hakkım yok başlıktan da anlaşılabileceği şekilde sadece bir bakış açısı koydum ortaya. boş bir insan olduğunuzu düşünmüyorum bilakis eğitimli bir insan olduğunuzu yazınızdan anladım ama dediğim gibi farklı bir taraftan bakmanızı istedim siz haklı olarak anne rolünüzle canınızın yandığını ifade etmişsiniz. ben de okul öncesi öğretmeni olarak bunun gereksiz olduğunu söyledim(söylemeye çalıştım). "vicdanınız sızlamalı da " derken de eğer evden işim kolaylaşsın diye okula gönderiyorsanız sızlamalı demiştim. hassas olduğunuz için üzerinize alınmışsınız. sizin onları okula gönderdikten sonra ya da gönderirken psikolojinizin rahat olması adına bu kadar keskin bir kelime kullandım. "evden uzaklaştırma amacınızın olmadığının" net bir şekilde farkına vardrmak içindi aslında ama sizi anlıyorum. sadece yorum yazmak için değil de size birşeyleri iç dünyanızda tartmak ve duygularınızı netleştirmeniz için yazmıştım. diyaloglar karşılıklı olarak savunma ya da açıklama yapma şekline dönüştükten sonra sadece diyebileceğim tek şey sıradan bir yorum olup; siz ve çocuklarınız için hayırlısı olsun demek olur.

minikkuzum .!.:

ah kızlar teşekkür ederim desteğiniz için..ben öğretmenlik mezunuyum blauroisecim ama çalışmıyorum demek istediğim eğitimin okulun önemini çok iyi biliyorum ama yine de içim acıyor.okul öncesi eğitimiyle ilgili aldığım kursta da 3 yaş öneriliyordu ülkemizde bunun öneminin yeni fark edildiğini söylüyordu hocalar ama işte ne bileyim..
işte asıl neden yalnızlıkben de bunalıyorum burda her gün tek başıma..çocuklarım da yalnız iletişimden uzak..çekingen,korkak..bir de üzerine benim stresimi yaşarlarsa diye gönderdim okula.bebek olmasa 1 sene daha yollmazdım ama sürpriz bir hamilelik 1 ay sonra doğacak bebek bütün dengelerimizi alt üst etti evdeki.çocuklarım evde çok sık kavga ediyor ve hep biri diğerini şikayet etmeye geliyor.hiç tek bırakmazlar beni.şimdi bebeği uyuturken düşünüyorum emziriyorum uyumak üzere bir bağırtı kavga anneeeee sesler.bebek ağlar onlar ağlar ben ağlarım..tam emziriyorum anneeeee kakaaammm veya tahmin edersiniz işte.bazen yalnızlıktan dönem dönem psikolojim bozuluyor ve bunu çocuklara yansıtmaktan çok korkuyorum..okul belki bana ve yavrularıma iyi gelir diye düşündüm,kaliteli zaman geçirirler,el becerisi,diyalog kurma,sosyalleşme gibi şeylerde işe yarar dedim.ama böyle gözlerinde yaş görünce yüreğimden birşeyler kopuyor.benim yüzümden ağlıyorlar diyorum,ben nasıl bir anneyim diyorum diyorum da diyorum.eşim gerekli diyor,ben memnunum diyor.
ama annelik daha başka işte..bilirsiniz beni anlarsınız..öğlenci meselesine gelince sadece sabahçı alıyoruz dediler öyle aldılar ama öğle gurubu da açmışlar şimdi fakat oraya geçirirsem öğretmenleri ve arkadaşları değişeceği için iyice kötü olabilir,bir aşinalık oluştu çünkü şimdi çok iletişimde olmasalar da..
işte böyle annelik zooooooor zor

Genişletmek için tıkla...

benimde 4bucuk yasında oğlum var ve 2 aylık bi oğlum daha var aynı bende vicdan yapıyorum onu yollarken krese hele sabahları anne yastıgında uyumak istiyorum seni orada cok özlüyorum gibi laflar edince mahvoluyorum servise binidirnce mutsuz bir sekilde arkasına yaslanması ve bana masum masum bakması sanki sen beni istemedin der gibi her gün aglıyorum ama seninkilerde cok kücükmü ben 5yasına yaklastıgı halde cocuga haksızlık oldugunu düsünüyorum benimkline zor bir durum ama inan senin oğullarında aynı duyguları hissediyordur daha kücükler annnesi

tiryakiol .!.:

size kesinlikle boş bi insansınız ya da yanlış davranmışsınız vb. bir soylemim olmadı olamaz. kimseyi yargılamaya hakkım yok başlıktan da anlaşılabileceği şekilde sadece bir bakış açısı koydum ortaya. boş bir insan olduğunuzu düşünmüyorum bilakis eğitimli bir insan olduğunuzu yazınızdan anladım ama dediğim gibi farklı bir taraftan bakmanızı istedim siz haklı olarak anne rolünüzle canınızın yandığını ifade etmişsiniz. ben de okul öncesi öğretmeni olarak bunun gereksiz olduğunu söyledim(söylemeye çalıştım). "vicdanınız sızlamalı da " derken de eğer evden işim kolaylaşsın diye okula gönderiyorsanız sızlamalı demiştim. hassas olduğunuz için üzerinize alınmışsınız. sizin onları okula gönderdikten sonra ya da gönderirken psikolojinizin rahat olması adına bu kadar keskin bir kelime kullandım. "evden uzaklaştırma amacınızın olmadığının" net bir şekilde farkına vardrmak içindi aslında ama sizi anlıyorum. sadece yorum yazmak için değil de size birşeyleri iç dünyanızda tartmak ve duygularınızı netleştirmeniz için yazmıştım. diyaloglar karşılıklı olarak savunma ya da açıklama yapma şekline dönüştükten sonra sadece diyebileceğim tek şey sıradan bir yorum olup; siz ve çocuklarınız için hayırlısı olsun demek olur.

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim evet duygusallığım bi gerçek..ama iyi bir şey yaptığımı düşünüyorum her zaman yavrularımın psikolojik durumları başta gelir benim için.ve bu yüzden ben de sağlam durmalıyım.ve duramadığımı düşündüğüm için bu yazıyı yazmıştım.ne kadar sağlam kendine güvenli yetişirse insan o kadar başarılı olur diye düşündüğüm için de okula gönderdim.çünkü ben çok sakin ve alttan almaya müsait bir çocukluk yaşadım,çok korkularım oldu,büyüklerimin karşısında konuşmamayı tercih ettim ve onların böyle olmasını istemiyorum.evde benimle bebekle geçirecekleri saatler çok olacak bu saatlerin içine dış dünyadaki insanların,aktivitelerin,etkinliklerin girmesinin benden daha faydalı olacağını düşündüm.işte bu yüzden yaptım..iç dünyamı da tarıyorum zaten sürekli ve sonuç aynı hayır evden gitsinler diye değil Allah korusun böyle düşünmekten..ben sizi anladım teşekkürler

Kimse kusura bakmasın da bu çocuklar 10-15 yıl önceki dünyada doğsa muhtemelen oynayacak bir ortamı olacak sabahın köründe kalkacaktı. Apartmansa sitenin bahçesinde, mahalleyse sokakta akşama kadar arkadaşlarıyla oynayacaktı.
Sanki öyle bir davranılıyor ki minikkuzuma göre çocukları kıymetli değil, çocuklara kırk katır ya da kırk satır beğendiriliyor. İddiaya giriyorum, bu çocuklar 7 yaşında ilkokula başlasa gene aynı üzüntüyü ayrı kalmama hissini yaşayacaklardı. Kimsenin evladı kimseninkinden kıymetli değil.
Bu arada not düşeyim devletin ilkokul bire öğrenci alma kriteri 72 ay, okul öncesi eğitimin desteklendiğini düşünürsek 1 sene de oradan düşün. Kreş kriterlerine gelince artık devlet okullarının bile 3-3,5 yaşında öğrenci alan bölümleri var. Tabii ki yavrularımızı göndermek zor, kazık kadar olduklarında üniversiteye gönderirken yine ağlayacağız peşlerinden bu bir gerçek. Hayatın düzeni bu ne yazık ki çoğumuzun çocukları , çevre şartları uygun olmadığı için içe kapanık televizyon veya bakıcıdan başka şey göremiyorlar.

Ama bu çocuklara kardeş gelmese bile bence başlamaları normaldi. Oğullarının sene sonu müsameresine gidip ne arkadaşlıklar kurduklarını gördüğünde, bunların hepsini unutacaksın.

ayy çok duygulandım müsamere diyince..teşekkür ederim.çok şükür.daha iyi olmaya başladılar.öğretmenleri ve psikolglarıyla görüştüm.gebeliğin başında birkaç kez onlara çok kötü bağırmıştım çok korkmuşlardı içimden atamıyorum dedim,elbette hata yapıcaz sürekli kendinizi ölçüp tartmayın dedi psikolog,duygusal olmanız normal dedi.öğretmeni de hiç arkadaşlarının olmadığı çok belli diyor,birbirlerinden başkasıyla oynamıyorlarmış.kahvaltılarını kendileri yapıyormuş,tuvalet de sorun olmamış çok şükür.zaten orda 1 saat kadar kaldım oğlumun biri çok rahattı ben yokmuşum gibi.ama diğeri ben orda olduğum sürece ağladı,ben gidince susmuş.
bir de önemli olan şuymuş aslında servisle giden çocuklar erken gidip geç gelmek zorunda kaldıkları için uzun saatler orda kalmaktan dolayı böyle oluyormuş.çok doğrualışana kadar siz getirip alın dediler.bu hafta babamlar geldi 9 da götürüp 11.30 da alıyor düzelmeye başladılar.ama servis bizim için kaçınılmaz malesef.
ve devlet anaokullarına da güveniyorum bütün öğretmenleri memurları,müdürü hepsi çok ilgili.gözlemledim orda.öğretmenleri tek başına ilgileniyor şimdilik daha sonra stajerler gelecekmiş,öğrencilerine bebeğim,annecim diye hitap ediyor,kibar bir bayan.tuvalete götürüyor.yemekten önce ve sonra eller yıkanıyor,dua edilip yemek yeniyor.resim boyama,oyun hamuru oynandıktan sonra eller yıkanıyor,oyuncaklar oynandıktan sonra hep beraber topluyorlar.çok güzel şeyler bunlar.kesinlikle benim evde biri yeni doğmuş bir bebek 3 çocuğa bakmaya çalışırken vereceğimden çok şey verecekler bunu daha iyi anladım.yalnız başına bunları yapmak çok zor olacak ve çok verimsiz olacaktım..çok şükür verdiğim karardan memnunum.destek veren herkese çok teşekkür ederim kızlar..

madem için el vermiyor bence bebeğinin doğmasını bekle. belki de çoook uslu bir bebek olur ve sen hiç sıkılıp strese girmez, çocuklarını da üzmezsin. benim ablamla aynı zamanda bebeğimiz oldu, bennimki aşırı zor, ağlayan bir bebek ama inan onunkinin varlığı ile yokluğu bir. çok saki, huzurlu, annesini hiç üzmeyen bir bebek maşaallah. belki öyle olur.

serefgen .!.:

madem için el vermiyor bence bebeğinin doğmasını bekle. belki de çoook uslu bir bebek olur ve sen hiç sıkılıp strese girmez, çocuklarını da üzmezsin. benim ablamla aynı zamanda bebeğimiz oldu, bennimki aşırı zor, ağlayan bir bebek ama inan onunkinin varlığı ile yokluğu bir. çok saki, huzurlu, annesini hiç üzmeyen bir bebek maşaallah. belki öyle olur.

Genişletmek için tıkla...

umarım uslu bir bebek olur çünkü abilerinden çok çektim hiç oturtmazlardı beni.hep kucakta gezdirirdim.sırtıma takıp yemek yapardım.eşim de öyle.geceleri oturarak uyurdum.Allah tan dileğim biraz uslu olması ama pek de ümidim yok çünkü Allah bana bu konuda biraz çok yükleniyor o da dayanabileceğim içindir mutlaka.çekemeyeceği yükü vermezmiş.sağlıkla büyüsünler de bunlar dert değil aslında

Konu sahibinin isteği üzerine konu yorumlara kapatılmıştır...