15 gün bir yerde çalıştım ve ayrıldım çalışma saatleri sebebiyle orada bir çocuk vardı bakıp duruyodu ben ayrılırkende elime bi poşet tutuşturdu arkadaş olarak görüyordum aldım bende vedalaştık felan,eve geldim poşete baktım şiir kitabı ve içinde neler yazıyor neler kendisi yazmış birde ayrıdan,gitme beni bırakma filan,faceme baktım beni eklemiş mesaj yazmış,sonrada telime birinden mesaj geldi tanımadığım numara o da o çocukmuş numaramı bulmuş,ben olmaz dedim bi daha mesaj atmayın bana sizi arkadaş olarak görüyorum yazdım tamam yazmıcam bi daha dedi,aradan günler geçiyo mesaj atıyo şarkılar yolluyo öyle derken 2 ay geçti yine yazmış faceden bana bi şans ver senin gibisini bulamam ilk defa böyle hisler yaşıyorum filan olmuyacağına dair yazdım birşeyle bi daha düşün çok acı çekiyorum ağlıyorum filan yazıyo özünde iyi birine benziyor ama etkilendiğim hoşlandığım söylenemez acaba sans versem severmiyim diyorum çok romantik biri ama ablam da yürekten heyecan duymadıktan sonra başlama diyor bilmiyorum yaa o kadar kararsız kaldım ki tip olarakda beğendiğim biri değil mirmirmirmir ama önemli olan kalp güzelliği diyorum zamanla severim belki doğru insan odur diyorum duygularını o kadar güzel ve açık söylüyorki düşündürüyor beni,normalde beğeneceğim biri olmadığını söylemiştim ama bazende düşünüyorum da tipim olup beni üzeceğine tipim olmayıp beni mutlu etsin yeter diyorum ama ilerde bana ilgisi azalırsa evlendiğimde pişman olursam beğendiğim biriyle evlenseydim keşke diye düşünürmüyüm,off gerçekten bilmiyom napcamı fisfisfis