şu an 6.5 ayık hamileyim.4 yıldır evliyiz.her sabah saat 5:15 te kalkar kahvaltısını hazırlarım.(pazarlar hariç) çoookkk nadiren belkide 4 yılda 2-3 kez o bana sofra kurmuştur pazar günü.ve saat 5:30 gibi ona kalk demeye başlarım saat 6 gibi anca uyanır ve beş karış suratlaya öfleye pöfleye bağıra çağıra tamam kalkıyoz sus be diyerek.daha uyanamadı der umursamam bu halini gülümseyerek öper sofraya çağırırım.hiç yüzüme bile bakmadan kahvaltısını eder kalkar sofradan giyinirken herşeyini eline bekler çorabına kadar.sonrada öylesine bi yanağımdan öpüp yine hiç bakmadan gider.senağlama
şimdiye kadar pek daha uykusunu alamadı diyodum.ama son zamanlarda artık iyice dokunmaya başladı bu hali.be Allah'ın kulu bi sabah olsun sende gülümsesen bi sabah olsun teşekkür etsen yada şu merdivenleri inerken bi dönüp baksan günahamı girersin.
hele dün akşamki halinden ve 40 yaşındaki teyzesinin konuşmalarından sonra bu sabah iyice moralim bozuldu bu tavrına.bir kaç gündür temizliğe kalkındım.iyice ağırlaşmadan dip bucak bi temizlik yapayımda bi daha üstün körüde olsa idare eder diyorum.çünkü yapacak kimsem yok başka.annem var bi tek oda anca kendine yetiyo.geldiğinde işim bitmişti perdeler asılacaktı bi tek onada cesaret edip çıkamadım verdivene asıver dedim.demez olaydım kıyamet koptu zaten işten yeni gelmişte onunlamı uğraşacakmışta bir sürü laf.sonra hadi teyzemlere gidelim ne zamandır görmedim dedi peki dedim.yemeği yiyip çıktık.ordada teyzesi başladı işte aşermen varmı falan diye. bizimki atladı hemen lafa olmazmı eve giremiyoz isteklerinden diye.ve Allah sizi inandırsın bu güne kadar bi kez erik, bi kezde çekirdek arandım.eriği 2 ay sonra bulabildim oda babam getirdi. çekirdeğide istedikten 3 saat sonra bulabildim. ve hep bu saatlerdemi tutuyo bu şimdi nerden bulucaz bunu işim var laflarından sonra.( bu arada büyük bir şehirde merkezde oturuyoruz biz.en uzak bayiye beş dakka yürüyerek ulaşabilirsiniz).moralimi bozansa teyzesinin sözleri oldu.eşimin bu sözleri üzerine olcak o kadar ( 4 yaşında bi kzı var)benim hamileliğimde biz dokuz ay eve girmedik benimde hiç bitmezdi isteklerim.saolsun gece gündüz demez eşim bulur getirirdi dedi.
ve şimdi düşünüyorum acaba gerçekten benmi çok alıngan oldum yoksa bu adam iyice çğrından mı çıktı diye.ama beni en çok üzen şey şu sabahları yaptığı,daha doğrusu yapmadıkları Allah aşkına çokmu şey istiyorum.bi sabahçık olsun en azından yarım ağızda olsa gülümsese nolur sanki.......... neyse daha fazla yazamıcam gözlerimin buğusundan ekranı göremiyorum artık.......senağlama
kızlar olmucak şey oldu ve mucize oldu.yıllardır bana surat yapan seni istemiyoruz diyen anneannesi (eşimin ) geçen gece ona gittiğimizde yine aşerme konuları falan açılınca bir ağız açtı eşimeki anlatamam ben seni bilirim k.... kaldırmaya üşenirsin bu kızı üzmeye ne hakkın var sen bulmuşunda bunuyon yıllarca deden bi kez önüne yemekmi buldu.kendi giyinir giderdi falan diye benimki sus pus oldubir daha bu kızı böle sakin düşünceli görmücem seni gebertirim dedi.ben şok birincisi o kadını öle görünce afalladım çünkü ne yapsamda canını sıksam bunu üzsem diye sölemediği kalmazdı.sonra ordan çıktık eşim gel biraz oturalım şurda dedi ve ne dese beğenirsiniz ben hiç düşünmemiştim halbuki seni ne çok kırdım ne büyük hatalar yaptım bundan sonra dikkat edicem demezmi.ben umursamadım doğrusu böle konuşunca sözde diye düşündüm ama sabah bi baktım saat çalıyo kalktım yanımda yok fırladım yataktan mutfakta sofra hazır gülümseyerek günaydın demezmi.ahh kızlar dua edin de bi daha bozulmasın hep böle gitsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?