Çok üzgünüm anlayışlı bir eşim yok ağzımı açtığım an konuyu kapatıyor ortamdan hemen çıkıyor sen iyisin birseyin yok diyor gülüyorum işimi yapıyorum bebeğime bakıyorum diye iyim sanıyor ama içim daralıyor mahvoluyorum damarlarimdan korku akıyor ne yapicam ben hiç bilmiyorumGeçmiş olsun. Kar zarar dengesi yapacaksınız. Hangi durumda bebeğiniz için daha faydalı olursunuz? Sonuçta siz mutlu olmadıkça onu mutlu etmeniz mümkün değil. Gerekirse mamayla büyüsün ama mutlu büyüsün bence.
Psikolojik rahatsızlıkları insanlar çok dikkate almıyor, ne yazık. Bence zaman kaybetmeden bi psikoloğa ya da psikiyatriste gidin.Çok üzgünüm anlayışlı bir eşim yok ağzımı açtığım an konuyu kapatıyor ortamdan hemen çıkıyor sen iyisin birseyin yok diyor gülüyorum işimi yapıyorum bebeğime bakıyorum diye iyim sanıyor ama içim daralıyor mahvoluyorum damarlarimdan korku akıyor ne yapicam ben hiç bilmiyorum
Psikolog terapi aldım işe yaramadı sorunum ne anlayabilsem eski halimi çok özlüyorum keşke eskisi gibi olsam en başa dönsem hiç Üzmez çok düşünüp bu hale getirmezdimPsikolojik rahatsızlıkları insanlar çok dikkate almıyor, ne yazık. Bence zaman kaybetmeden bi psikoloğa ya da psikiyatriste gidin.
Çok haklısınız hergun düşünüyorum ben kötü bir annemiyim benim böyle sorunum onada gecmismidir büyüyünce oda etkilenicek mi diye hergunum zehir gibi çok yoruldum kimseye derdimi anlatamıyorum bebeğime bakınca içim titriyor bir an oksurse sabaha kadar başında beklerim onun için canımı veririm ama çok yoruldum onun için bir sene ızdırap gibiydi katlandim hala katlanıyor um ama biz efer ben kendimi kaybettim yorumunuz için teşekkür ederim sanirim bebeğim de süt alerjisi var Perşembe test yapilicak öyle olursa biraktiricamSiz iyi ve mutlu olacaksınız ki bebeğinize de pozitif enerji verebilirsiniz. Tabiki anne sütü çok önemli ama dünyanın sonu değil. Benim böyle sorunlarım yoktu ama bebeğim göğsümü asla tutmadı ağlaya ağlaya kendimi helak ettim sütüm çekilecek bebeğime anne sütü veremeyeceğim diye, sağıp veriyordum 2 ay boyunca göğsümden süt sağarken gözümden yaşlar aynı orantıda akıyordu… eşim sürekli böyle yapma sütün giderse gitsin dünyanın sonu değil mama var bir tek bizim bebeğimiz mamayla büyümeyecek ya neticede derdi. Sütün gitmese de başka skntlar yaşarsın derdi. Velhasıl kelam; 2 ayın sonunda sütümde gram azalma yoktu aksine dolup taşıyordu ama çoklu besin alerjisi çıktı perhiz yapmama rağmen sütüm bebeğime zarar verdi. ve ben sütüm gidecek korkusuna hergün ağlarken bu seferde o göğüs acısından sürekli dua ediyordum allahım nolur sütüm çekilsin diye… ne zaman durumu olduğu gibi kabullendim o zaman daha mutlu bir ben ve bebeğim olarak devam ettikbiz anneler çok güçlüyüz ama önce biz iyi olmalıyız…
Benim ikizlerim de memeyi tutmadı. O kadar üzüldüm ki sanki eksik bir anneymişim gibi hissettim. Eşim de her şey yolunda çocuklarımız sağlıklı diye beni teselli etmeye çalışıyordu. Sizi çok iyi anlıyorum anne sütü veremeyince insan çok çaresiz hissediyor. Ama şu an çocuklarımın gözümün içine bakmaları beni benden alıyor. Bebeklerimizin eeennn çok ihtiyaç duydukları şey sevgi dolu şevkat dolu bir anne ya da ebeveyn diyeyim. Bazen tabi ki çok yorgun ya da canı sıkkın olabiliyorum. Ama sağlıklı bir psikolojide olunca bunlar da geçecek diyebiliyorum. Sorunlar gözümde büyümüyor.Siz iyi ve mutlu olacaksınız ki bebeğinize de pozitif enerji verebilirsiniz. Tabiki anne sütü çok önemli ama dünyanın sonu değil. Benim böyle sorunlarım yoktu ama bebeğim göğsümü asla tutmadı ağlaya ağlaya kendimi helak ettim sütüm çekilecek bebeğime anne sütü veremeyeceğim diye, sağıp veriyordum 2 ay boyunca göğsümden süt sağarken gözümden yaşlar aynı orantıda akıyordu… eşim sürekli böyle yapma sütün giderse gitsin dünyanın sonu değil mama var bir tek bizim bebeğimiz mamayla büyümeyecek ya neticede derdi. Sütün gitmese de başka skntlar yaşarsın derdi.
İşte tam olarak zorunda burda bebeğimle oyunlar oynuyorum besliyorum dışarı çıkarıyorum gülüyorum eğleniyorum tüm zamanım onunla hiç bosvermedim hep gulumsedim yüzüne ayakta duruyorum onun için ama ben kendimden vazgcemis oluyorum birşey var ve artık ertlemek istemiyorumBenim ikizlerim de memeyi tutmadı. O kadar üzüldüm ki sanki eksik bir anneymişim gibi hissettim. Eşim de her şey yolunda çocuklarımız sağlıklı diye beni teselli etmeye çalışıyordu. Sizi çok iyi anlıyorum anne sütü veremeyince insan çok çaresiz hissediyor. Ama şu an çocuklarımın gözümün içine bakmaları beni benden alıyor. Bebeklerimizin eeennn çok ihtiyaç duydukları şey sevgi dolu şevkat dolu bir anne ya da ebeveyn diyeyim. Bazen tabi ki çok yorgun ya da canı sıkkın olabiliyorum. Ama sağlıklı bir psikolojide olunca bunlar da geçecek diyebiliyorum. Sorunlar gözümde büyümüyor.
Ya bizim dönemimizde çocuk sahibi olmak da çocuk büyütmek de gerçekten çok zor. Kafamız rahat olsun istiyoruz ama psikolojimiz alt üst oluyor. Artık bozulmuş hormonlarımızdan mı, etrafımızdan beklediğimiz desteği görememekten mi, sosyal medyadaki mükemmel anne baskısı yüzünden mi bilemiyorum. Ruh halimizi çocuklara yansıtmıcaz diye canımız çıkıyor. Ama siz de insan evladısınız. Sonsuza kadar dayanamazsınız. Yoksa bir yerden patlak verir. Bende annelik depresyonu migren olarak geri döndü mesela. Mutlaka psikiyatriste gidip destek isteyin.İşte tam olarak zorunda burda bebeğimle oyunlar oynuyorum besliyorum dışarı çıkarıyorum gülüyorum eğleniyorum tüm zamanım onunla hiç bosvermedim hep gulumsedim yüzüne ayakta duruyorum onun için ama ben kendimden vazgcemis oluyorum birşey var ve artık ertlemek istemiyorum
Sanki kendime zarar vericekmisim takıntı gibi ölümden korkuyorum ama bu his beni korkutuyoBol namaz bol tövbe bol zikir ölüm korkusu ölümden beterdir
Altında yatan sebep ne acaba benim arkadaşım da çocuğunu öldürmekten korkar kendini günlerce odaya kapatirdiSanki kendime zarar vericekmisim takıntı gibi ölümden korkuyorum ama bu his beni korkutuyo
İyikesti mi bununda yaşadım ilk çocuğum dogdugundaAltında yatan sebep ne acaba benim arkadaşım da çocuğunu öldürmekten korkar kendini günlerce odaya kapatirdi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?