Merhaba,
Yakın arkadaşım sürekli kendinden bahsediyor , bencilce davranıyor. Konuşmalarımızın hep monolog şeklinde olduğunu fark ediyorum. Sohbet edemiyoruz düzgün bir şekilde. Yıllardır farkındayım ama tahammülsüzleştim sanırım artık. Bir de aklıma bir şey geldi. Deprem olduğunda deprem bölgesindeydim. O başka bir şehirde. O günün sabahı bana günaydın mesajı atmış, sonradan aklına gelip geçmiş olsun yazmış. Merak edip aramak falan yok. İnsanlardan bir beklentim yok aslında ama sevgisinden, samimiyetinden şüphe duymaya başladım sadece. Sözde çok seviyor ama zor gününde yanında değil. Ben mi abartıyorum sizce?