hiç de anormal bi istek değil ayrılmayı düşünmen,daha ilk senen ve ilişkin bu boyutta..Aynı insanla seneyi bi sonraki seneyi ve bi sonraki seneyi düşün,üniversite bitene kadar sence bu masumiyette devam edebilir misiniz??
şu anki durumundan rahatsızsın ama zamanla herşey normalleşir ve değer yargıların bile değişir
ben bunu bilir bunu söylerim...
Ayrıca konuyu sevgilinle konuşmuşsun ve sonuç alamamışsın. Ayrılmayı bile düşündüğüne göre demekki cidden seni rahatsız eden bişeyler var...
öte yandan ailenden uzak bi başına yaşıyosun,ve en büyük dayanağın sevgilin,ayrılırsan eksikliğini çok hissedersin:-/
karar senin tabii de bence konuyu saptırmadan araya başka şeyler katmadan -hem şöyle yapmıştın geçen günde şunu demiştin falan değil de seni seviyorum ama içinde bulunduğumuz durumu sevmiyorum,geceleri başımı yastığa huzurlu koyamıyorum,ailemle konuşurken bile kızarıyorum..Ben böyle bi insan olmak istemiyorum lütfen ayrılalım tarzı cümleler kurarsanız bikaç hafta içinde sizin şartlarınızı kabul etmiş olarak döneceğini düşünüyorum.Cümle uzun olunca özne yüklem pek bi uyumsuz oldu mazur gör:) yeniden birleştiğinizde de yeni sevgili gibi başlar ve o yollara pek girmezsiniz ,dışarlarda buluşursunuz...
he geri gelmedi mi???
inan bu durumda kazançlı sen olursun,sana verdiği değeri görerek
*son olarak çok merak ettim nasıl bi yurt böyle her istediğinizde gidip kalabiliyosunuz,benim sevgilim evime gelecekken bile karşı komşu görmesin diye türlü taklalar atıyoruz :))