- 5 Nisan 2013
- 2.923
- 2.819
- 373
Yine de geliyorlarÇok iyi anlıyorum. En güzeli alın kitabınızı çıkın. Biri sorarsa yemek yerken kitap okuyacağım dersiniz. Birlikte okuyalım diyecek halleri de yok herhalde.
Markete, yürüyüşe, annemle başkasıyla yemek yememe rağmen geliyorlar ya o derece tuhaflar ki. 1 saat öğle paydosum var ve bir yakınım gelmiş sizin ne işiniz var? Yakınımla sohbet ediyorlar bu sefer deÖğlen arası birşeyi bahane edin, randevum var, evliyseniz eşim gelecek gibi... Belki bir kaç kez olunca anlarlar. Yada umudu keserler. Her öğlen size bel baglamazlar
Benim de komşum vardı böyle. Beni kahvaltıya, kahveye, akşam oturmaya çağırmışlığı var. Gittim. Ben onu çağırdım, geldi. Avm’de karşılaşıp kahve içtik… Allahtan taşındılar. Bir insan hiç mi konu açmaz, hiç mi boş muhabbet yapmaz. Konuşasın yoksa beni neden çağırıyorsun hep ben mi konuşayım anlamadım. Çok sıkıcı olmaya başlamıştı benim için. Yarım saat geçince kalksam ayıp olur mu diye düşünüyordum içimden. Çalışan ve çocuklu insanlarız. Şimdi araya mesafe girdi de rahatım görüşemiyoruz diyeİş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.
Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.
Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..
Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..
Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)
Seninki de zormuş gerçekten.. sen de kitap, mizah dergisi falan okusan kafan da dağılır..bir şeylere maruz kalma durumu çok can sıkıcı.
bende iş yerimde benzer durumu yaşıyorum allahın heeeer günü öğle arasında ekonominin ne kadar kötü olduğu, bahçede beslediğimiz kedinin ne kadar büyüdüğü konuşuluyor. sadece hmm hmmm diyorum. öğle aram tam bir işkence. kısır bir döngünün içinde gibiyim. bütün enerjim ruh halim yerle bir oluyor. çıkmasam neden gelmiyorsun oluyor.
sen şanslıymışsın çevrede kafa dağıtacak alanın var. ben çıkamıyorum da sanayinin içindeyiz.
keyifsiz iş ortamı eziyet gibi
İki gündür konu açmıyorum ve mecburmusum da kinu açmayarak onlari mağdur etmişim gibi tavır alıyorlar ve deliresim geliyor,sanki eve davet edip ilgilenmiyorum ya böyle bir saçmalıkAslında onların anlamaları lazımdı. Bence rahatsızlığınızı açık açık söyleyin. Veya çağırın da konu açmayın
Ya soru soruyorum bilerek cümle kursunlar konu uzasın diye bu sefer "evet, hayir, yaptım, bitti" gibi kelimelerle cvp verip yine susuyorlarBenim de komşum vardı böyle. Beni kahvaltıya, kahveye, akşam oturmaya çağırmışlığı var. Gittim. Ben onu çağırdım, geldi. Avm’de karşılaşıp kahve içtik… Allahtan taşındılar. Bir insan hiç mi konu açmaz, hiç mi boş muhabbet yapmaz. Konuşasın yoksa beni neden çağırıyorsun hep ben mi konuşayım anlamadım. Çok sıkıcı olmaya başlamıştı benim için. Yarım saat geçince kalksam ayıp olur mu diye düşünüyordum içimden. Çalışan ve çocuklu insanlarız. Şimdi araya mesafe girdi de rahatım görüşemiyoruz diye
Yine de geliyorlarmarkete giderken bile peşimde özellikle biri
Konuyu dert değil diyerek açmıştım ama basbayağı dertmişYa istemsizce güldüm artık. Anne ördek ve yavruları gibi olmuşsunuz.
Konuyu dert değil diyerek açmıştım ama basbayağı dertmiş
Aynı aynı.Ya soru soruyorum bilerek cümle kursunlar konu uzasın diye bu sefer "evet, hayir, yaptım, bitti" gibi kelimelerle cvp verip yine susuyorlar
Bencede en mantıklısı bu. Çünkü diğer sinyallerin hiç birini anlamamışlar. Açık açık söylemek en iyisi.İşte ben de bunu çözemiyorum ama direkt söyleyeceğim artık "biraz da siz konu açın" diye
Off allah kolaylik versin bam telime bastiniz. Ben de bugunlerde enerjimi ve vaktimi resmen haraca baglamak isteyen birine mesafe koymaya calisiyorum. Bazi insanlar anlamiyor kendinizle kalmak isteyebileceginizi. Ben zehirleniyorum resmen cok insan gorunce arada boyle kucuk molalar bana da iyi geliyor.İş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.
Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.
Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..
Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..
Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)
Onu da yapıyorum bu sefer röportaj yapan bir gazeteci gibi hissediyorum kendimi verdikleri cümlesiz ve kısa cvplar yüzündenOnların hayatıyla ilgili soru sorsanız? mesela ne izledin en son? aa güzel mi anlat biraz. şekinde onları konuştursanız hep.
Hayır evli birisi, diğeri bekâr ama öyle bir şey yok aralarında. Belki de ikisi de benden hoslaniyordurİkisi birbirinden hoşlanıyor olmasın? Belki her fırsatta birlikte olmak için sizi bahane ediyorlardır.
önemli birşey ama ya, zamanımızın kıymetli olduğuna inanıyorum. Bu arada yasadıgınız durum çok komiğime gitti hatta bi an düşündüm böyle bişey olsa napardım diye bende gerilirdim yani. Mola saatinizde gölge gibi gelip gidiyorlar, daha ne olsunİş yerimde iki arkadaşım var, bir kadın bir erkek. Gün içinde kahve saatimde, yemek saatimde, bir şeyler atıştırırken, ne bileyim markete giderken, molalarda yürüyüşe çıkarken illa ki gelmek isteyip geliyorlar.
Ben kişisel alanına düşkün bir insanım, kahve saatimde bir şeyler okurum, yemekte bir şeyler izlerim, özetle yalnız olmayı severim. Zamanı kendime göre böler ve düzenlerim. Buna rağmen biriyle zaman geçiriyorsam da son derece enerjik, yapıcı, pozitif ve konuşkan/dinleyen biriyim.
Hadi tamam benimle takılsınlar ama konu da açamıyorlar, ben açarsam sohbet çok güzel ilerliyor ama açmadığımda tek kelime yok! Az öncede denedim konu açmadım bu sefer onlar gerildi, boyle yeni gelin gibi bi alınganlık havasına girdiler sanki konuşmak zorundaymisim da konuşmayıp onları mağdur etmişim gibi! Siz konu açın bi kere de öyle konuşalım değil mi? Çok gerginim şu an..
Öğlenleri kimseye bir şey demeden çıkıp döndüğümde de aynı tavır oluyor ve ben artık her öğlen geriliyorum..
Dert değil evet, öyle içimi dökmek istedim :)
Söyleyin. Ee siz de anlatın bir şeyler, neler yapıyorsunuz pek anlatmiyorsunuz diyin örtülü bir şekilde.İki gündür konu açmıyorum ve mecburmusum da kinu açmayarak onlari mağdur etmişim gibi tavır alıyorlar ve deliresim geliyor,sanki eve davet edip ilgilenmiyorum ya böyle bir saçmalık
Bence hiç belli olmaz. Neler neler duyuyoruz. Bence acımayın bozulsunlar bozulsunlar. Bir gün giderler. Yapacak bir şey yok.Hayır evli birisi, diğeri bekâr ama öyle bir şey yok aralarında. Belki de ikisi de benden hoslaniyordur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?