- 24 Haziran 2016
- 202
- 158
- 33
- Konu Sahibi su_perisi su_perisi
- #1
Bu günler zor günler bizim için ben yeni bebeğimi kaybettim, eşimin babası çok rahatsız, ayın zamana denk geldi bu iki durumda ve dolayısı ile eşim memlekete gitmek durumunda babası için ee tabi onun kafası bir milyon, benim psikoloji sıfır, kafayı tüp bebekle yedim daha kürtajımdan sonra adet bile görmedim ki doktor 3 ay beklemem gerektiğini söyledi ama devamlı tedavi yöntemlerine bakıyorum. Dertleşebileceğim kimse yok etrafımda. Çok yakın arkadaşlarım benden uzakta farklı şehirlerdeyiz telefonlaşıyoruz tabi ama onlarında kendi aileleri kendi dertleri var bulunduğum şehirde ise zaten çok arkadaşım yok olanlar da çok sık görüşemiyoruz. Zaten öyle normal samimiyette olduğum kimselerle konuşacak derdimi anlatacak halim yok. Onun dışında beni bakışımdan anlayacak arkadaşlarım hep uzakta. Eşimin derdi ayrı benim derdim ayrı benimle ilgilenmesi nazımda oynaması çok mümkün olmuyor düşünmesi gereken ailesi var. Benim de içimden devamlı ağlamak geliyor.