• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yalnız olmayı özleyen var mı ?

Dead Cell

Nirvana
Kayıtlı Üye
1 Haziran 2012
7.261
25.233
798
Sorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
 
Peki hiç konusu geçti mi daha önce ? Sizin bu hislerinizi biliyor mu ?
Bence farkında, net olarak konuşulmasa bile şaka ile karışık ima ettiği oldu. İşin aslı ben evlilik insanı olduğumu düşünmüyorum. Aşık olarak evlendim, anne olmak istedim ama derinlerde bir yerde olduğum yerden memnun değilim sanki.
 
Bence farkında, net olarak konuşulmasa bile şaka ile karışık ima ettiği oldu. İşin aslı ben evlilik insanı olduğumu düşünmüyorum. Aşık olarak evlendim, anne olmak istedim ama derinlerde bir yerde olduğum yerden memnun değilim sanki.

İşte bu beni de korkutuyor. Mesela normalde hoşuma giderdi şakayla karışık gelecek planlarını benimle yapması,ama şu an aşırı gözüme batıyor. Sebebini arıyorum günlerdir bulamıyorum.
 
Sorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
Bende ilkbahar ve yazda aşık olma perileri geliyor. Bazen erkeklerden sıkılıyorum bazen de sohbet etmek iyi geliyor, muhabbet sarınca hoşuma gidiyor. Ailemin yanında, kalabalıklar içinde kendimi yalnız hissediyorum çoğu zaman. Ama bu kalabalık da çok fazla bunaltıyor beni.

Ağır depresyon geçirdiğim bir dönemde, yıllar önce hiç kimseyle konuşmak istemiyordum, arkadaşlarımın mesajlarına bakmıyordum. Arada bir gelgitlerim oluyor öyle. Bazen de o kadar çok konuşmak istiyorum ki, susmak bilmiyorum. Ortam yok benim galiba.

Bir film izliyorum yarım bırakıyorum hemen sıkılıyorum. Kitap okusam 30 sayfa okuyup başka kitaba geçmek istiyorum. Senin de uzak mesafe ilişkisiymiş yeterince zordur.
 
İşte bu beni de korkutuyor. Mesela normalde hoşuma giderdi şakayla karışık gelecek planlarını benimle yapması,ama şu an aşırı gözüme batıyor. Sebebini arıyorum günlerdir bulamıyorum.
Bağlanma problemin, evlilik korkun ya da kaybetme korkun olabilir mi acaba? Eğer çok yaklaşır,seversen , bağlar gelişirse , bir ayrılık durumu söz konusu olursa yaşayacağın hayalkırıklığını mı düşünüyorsun?
 
Bir film izliyorum yarım bırakıyorum hemen sıkılıyorum. Kitap okusam 30 sayfa okuyup başka kitaba geçmek istiyorum. Senin de uzak mesafe ilişkisiymiş yeterince zordur.

Bu dediğinizi ben de çok yaşıyorum. Yaptığım her şey yarım, en son psikiyatristimle bunu da konuştum, kaygılarımı artırmayacağını düşündüğü bir ilacı reçete etti, etki edecek mi göreceğiz.
 
İşte bu beni de korkutuyor. Mesela normalde hoşuma giderdi şakayla karışık gelecek planlarını benimle yapması,ama şu an aşırı gözüme batıyor. Sebebini arıyorum günlerdir bulamıyorum.
Ya yeterince sevmiyorsundur ( hayatının aşkı değildir) ya da şu an için beklentilerin farklıdır. Yaşayıp görmek gerek ama insanoğlu her durumda elinde olmayanın peşine düşüyor. Mesela bekarken evlenip çocuk sahibi olmak istiyordum, şimdi bekar olsaydım şunu şunu yapardım diye düşündüğüm oluyor 😅 umarım hakkında en hayırlı neyse o olur ❤️
 
Zaten adetten önce bir hafta adet bir hafta
Aydan geri kalan iki hafta 3 ayda seni görmek istemiyorum desin kadınlar:63::KK76:
 
Sorum başlıktaki gibi.
Her yıl bu aylarda nedense yalnız kalma perilerim geliyor. Her ilişkimde hissettim bunu, genelde de bu aylarda nedense. Hayır bir başka erkek için falan da değil, tam tersine hiç erkek görmek istemiyorum şu noktada.Yalnız olmak, kimseyi aramamak ,mesaj atmamak, görmemek istiyorum. Hadi bu ilişkim uzak mesafe o yüzden böyle hissediyorum diyelim, bundan önce yan yana olduğum erkeklerde de durum bu. Ben çabuk sıkılıyorum bir şeylerden, bu huyumu biliyorum da insan insandan da sıkılmamalı sanki ya, aranızda benim gibi biri var mı ? Mesela Eylül ayları gibi de tekrar bağlanma dönemim oluyor. Şu ayları hayırlısıyla geçirseydik.
Benim gibi olan var mı ? Buna rağmen evlenen var mı ?
Hava değişimleri insan psikolojisini etkiliyor
 
Bağlanma problemin, evlilik korkun ya da kaybetme korkun olabilir mi acaba? Eğer çok yaklaşır,seversen , bağlar gelişirse , bir ayrılık durumu söz konusu olursa yaşayacağın hayalkırıklığını mı düşünüyorsun?

Aslında hiç düşünmüyorum desem ? Yani bugün ayrılsam da çok üzülmem mesela, bunu yazdığıma inanamıyorum ama öyle. Benimki daha çok ilk zamanlar kaybetme korkusu sonrası yokuş aşağı gidiş.
 
Valla istediğiniz şeyi yaşıyorum, yakın zamanda ilişkim bitti ağladım ettim falan ama, hala üzülüyorum da aklıma geldikçe, ama yalnız öyle mutluyum ki bugun farkettim. İstedigim yere gidiyorum kimseye uyum saglamak zorunda değilim sabahtan çıkıp denize gittim o kadar iyi geldiki, yakın zamanda uzun yol deneyimlemek istiyorum mesela tek başıma. Yalnız vakit geçirmekten hoşlanıyorum. Yalnız değilsiniz, ilişki içindeykende hep yalnız bir yerlere gitme hayali kurardım mesela.
 
Ben de çabuk sıkılırdım. Sevgiliyken çok iyiydi çünki sıkıldım mı ayrılırdım hemen, sıkıntım da geçerdi. Evliliğin ilk yıllarında olmadı ama artık evlilik çok yormaya başlayınca geliyor o periler. Sevgili olsaydık eşimle çoktan ayrılmıştım. Evlenince ya sıkılırsam diye çok düşünürdüm ama yaşamadan bilemez insan nasıl olacağını, risk aldım. Şuan durum böyle, umarım ilk senelerdeki hallerime döne bilirim ama giden şeyler de geri gelmiyor.
 
Ya bu yorumları okumak iyi geldi, cidden kendimi suçluyorum çünkü yanlış bir şey yapıyormuşum gibi. Demek ki herkes zaman zaman bıkıyor karşısındaki kişiden.
Ben genel olarak yalnizligi seven bir insanim. Bu nefes almalara cok ihtiyacim oluyor. Cunku esimin isi esnek. Uzun zamanlar da evde oluyor tum gun. Bu yuzden gidince huzur buluyorum. Tabi ona soylemiyorum. 😅
 
Aslında hiç düşünmüyorum desem ? Yani bugün ayrılsam da çok üzülmem mesela, bunu yazdığıma inanamıyorum ama öyle. Benimki daha çok ilk zamanlar kaybetme korkusu sonrası yokuş aşağı gidiş.
Bence sebebi bu. Birini onunla hayata devam etmek isteyecek kadar sevdiğinde arada sorunlar ve pürüzler çıksa da insan görmek istiyor, gözünün önünde olsun istiyor.

Sebebi yetersiz sevgi, kaygılar, sorumluluk korkusu, özgürlüğünüze dair endişeler olabilir mi?
 
Bence sebebi bu. Birini onunla hayata devam etmek isteyecek kadar sevdiğinde arada sorunlar ve pürüzler çıksa da insan görmek istiyor, gözünün önünde olsun istiyor.

Sebebi yetersiz sevgi, kaygılar, sorumluluk korkusu, özgürlüğünüze dair endişeler olabilir mi?

Sorumluluk korkusu kesinlikle var. Şöyle ki karşımdaki insan benim için tüm hayatını değiştirecek kısa bir süre sonra. Sürekli aklımda bununla ilgili kaygılar var.Değer miyim gerçekten diye düşünüyorum bazen. Hayatını mahvetmek istemiyorum kimsenin. Yan yana iken bu endişeler çok daha az, uzaktayken o kadar yorucu ve zor geliyor ki anlamıyorum bu farkı.
 
Back
X