- 4 Eylül 2021
- 200
- 63
- 28
- 29
- Konu Sahibi Bernalaasl
- #1
Beni bilenler bilir 1 yıl oldu bosanali. O adam da nişanlı kuzeniyle şu an . O beni çoktan unuttu hayatina bakiyo bense hala geçmişte kalmışim. Kendime çok kızıyorum bu konuda kendi hayatıma bakmalıyım diyorum ama mükemmel bı hayatım yok . Baba evindeyim söylenen bı annem kalabalık bı nüfus var. Hiç anlaşamıyoruz. Bazen pisman oluyorum o adamı bıraktığıma çünkü burada da çok iyi bı hayatim yok. Evden ayril diyeceksiniz ayrilabilecek gibi değilim annem asla bırakmam diyo. Hasta zaten çok üzmek istemiyorum. Yani kendimi o kadar çaresiz hissediyorum ki sevilmedim hiç sevilmek istiyor muyum evet ama tekrar kirilmaktan birine güvenmek ten korkuyorum. Beynim sürekli konusuyo susmuyo ilaç kullanamıyorum mesleğim gereği. Kısacası kendimden nefret ediyorum. Hayatıma giren kimsede yok ha olsa ne değişecek onu da bilmiyorum.kisacasi en dipteyim. Kimse yok konuşacak herkes beni yargiliyo. Annem sürekli bunaltiyo psikolojiden anlayan biri değil zaten .geçecek mi biri bana umut versin 
ayyy fecı mıde bulandırıcı o kuzenı sız agırladınız mı zamanında sonucta kuzen yakın akraba bızım aılemızde kuzen kardes gıbıdır arkanızı dondugunuz an kendı akrabasına bakan adamdan ıyıkı bosanmıssınız aılenız ne kadar sıkıntılı olursa olsun boyle bır adamdan bın kat ıyıdır
