Yalnız yaşamak

Herkese huzurlu ve mutlu geceler dilerim.
Çok uzun süredir hiç evlilik düşünmedim, çocuk da istediğim söylenemez. Bu tarzda bir hayat planlıyorum. Bir aile kurmadan planlarımı gerçekleştirmeye odaklanmak istiyorum. Fakat bu bana ne kadar normal gelse de çevremdekiler için hiç olağan değil. Öyle ki annem bile bu konuda ciddi olduğumu anlayınca bir duraklayıp olur mu öyle şey vs dedi. Sanırım fikrimi değiştireceğimi düşündüğü için konuyu kapatmak istedi direkt. Benden büyük ve küçük olan kardeşlerim şimdiden evlilik planları yapıp bundan başka bir şey konuşmuyorlar evde. Kendi hoşlarına giden bir bey için övgüler dizip arkadaşça(!) tanışabileceğimin imalarını yapıyorlar.
Sizlere danışmak istediğim şey aynı ya da benzer yollardan geçmiş kadınlar olarak bunu çevrenize, en önemlisi ailenize nasıl tartışma çıkıp soruna dönüşmeden kabul ettirdiniz? Onlar artık yaşın da geldi geçiyor, muhabbetlerine girmeden bunun önünü kesin bir şekilde kesmek isterim.
Bu fazla büyük bir sorun değil aslında, nihayetinde benim hayatım ancak ailem biraz alıngan ve tavırlı insanlardır. Ben de biraz fevri birisiyim. Hemen gücenebilirler, sert bir şekilde rest çeker gibi davranmak istemiyorum.
Yapıcı tavsiyelere açığım, soru haricinde deneyimlerinizi de dinlemek isterim genel olarak.

Düşüncenizi zaten dile getirmişsiniz.
Bazen insanlara bir şeyi dile getirip anlatmaya çalıştıkça onlar bunu “düşüncesini değiştirebilirim” şeklinde anlıyor.
Ben bu tarz aile konularında ne zaman bir kere güzel bir dille konuşup ondan sonra uygulayınca hep saygı duyduklarını gördüm. Ama zamanla tabi..
bence yapabileceğiniz en doğru şey bu şekilde çok mutlu olduğunuzu söylemek ve uygulamak olacaktır. Dış seslere odaklanmamaya çalışın. Aileler toplumda genel kabul görmüş şeyleri doğru zanneder ve aslında içlerinde bir yerde “ya ileride pişman olup mutsuz olursa” gibi bir endişede yatıyor muhtemelen.Çünkü kendileri böyle yapmış, bunu doğru kabul ediyor. Aileler farklılıklara genelde kapalı olur.
Bu yüzden mutlu olduğunuzu söyleyin ve uygulayın. Tekrar tekrar konusunu açmayın, siz umursamadıkça ve konuyla ilgili konuşmayıp uyguladıkça, onlar da bir yerde kabul edeceklerdir bu durumu..

brs2526 .!.:

Düşüncenizi zaten dile getirmişsiniz.
Bazen insanlara bir şeyi dile getirip anlatmaya çalıştıkça onlar bunu “düşüncesini değiştirebilirim” şeklinde anlıyor.
Ben bu tarz aile konularında ne zaman bir kere güzel bir dille konuşup ondan sonra uygulayınca hep saygı duyduklarını gördüm. Ama zamanla tabi..
bence yapabileceğiniz en doğru şey bu şekilde çok mutlu olduğunuzu söylemek ve uygulamak olacaktır. Dış seslere odaklanmamaya çalışın. Aileler toplumda genel kabul görmüş şeyleri doğru zanneder ve aslında içlerinde bir yerde “ya ileride pişman olup mutsuz olursa” gibi bir endişede yatıyor muhtemelen.Çünkü kendileri böyle yapmış, bunu doğru kabul ediyor. Aileler farklılıklara genelde kapalı olur.
Bu yüzden mutlu olduğunuzu söyleyin ve uygulayın. Tekrar tekrar konusunu açmayın, siz umursamadıkça ve konuyla ilgili konuşmayıp uyguladıkça, onlar da bir yerde kabul edeceklerdir bu durumu..

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız, belki de doğru olan kimseye kabul ettirmeye çalışmamak, sadece bu şekilde de mutlu olunabileceğini göstermek.

Blesk .!.:

Herkese huzurlu ve mutlu geceler dilerim.
Çok uzun süredir hiç evlilik düşünmedim, çocuk da istediğim söylenemez. Bu tarzda bir hayat planlıyorum. Bir aile kurmadan planlarımı gerçekleştirmeye odaklanmak istiyorum. Fakat bu bana ne kadar normal gelse de çevremdekiler için hiç olağan değil. Öyle ki annem bile bu konuda ciddi olduğumu anlayınca bir duraklayıp olur mu öyle şey vs dedi. Sanırım fikrimi değiştireceğimi düşündüğü için konuyu kapatmak istedi direkt. Benden büyük ve küçük olan kardeşlerim şimdiden evlilik planları yapıp bundan başka bir şey konuşmuyorlar evde. Kendi hoşlarına giden bir bey için övgüler dizip arkadaşça(!) tanışabileceğimin imalarını yapıyorlar.
Sizlere danışmak istediğim şey aynı ya da benzer yollardan geçmiş kadınlar olarak bunu çevrenize, en önemlisi ailenize nasıl tartışma çıkıp soruna dönüşmeden kabul ettirdiniz? Onlar artık yaşın da geldi geçiyor, muhabbetlerine girmeden bunun önünü kesin bir şekilde kesmek isterim.
Bu fazla büyük bir sorun değil aslında, nihayetinde benim hayatım ancak ailem biraz alıngan ve tavırlı insanlardır. Ben de biraz fevri birisiyim. Hemen gücenebilirler, sert bir şekilde rest çeker gibi davranmak istemiyorum.
Yapıcı tavsiyelere açığım, soru haricinde deneyimlerinizi de dinlemek isterim genel olarak.

Genişletmek için tıkla...

Öyle güzel kabullendi ki annem şuan taktığı takıları geri topluyor asdfghjk. Bana bu soruyu sorarken iki kez düşünüyorlar artık hepsine cevabımı çok güzel verdim ben. Her şey evlilik değil evet güzel bir şey aile kurmak fakat bunu zoraki, baskı ile, evlenme korkusu üzerine, aileden kaçmak için, doğru düzgün tanımadığın biri ile gerçekleştirirsin hayatını cehenneme çevirir ki kuzenlerim evlilik diye tutturdu ikiside stresten zayıfladılar öyle ki benide strese soktular sürekli aynı dertlerle kocaları zaten hödük birde kaynanaları ile uğraşıyoruz Onlar zaten bi şey demiyor bana diyecek durumda değillerde anca köye gidersem ya da beni tam tanımayan insanlar sorduğunda daha işimi elime almadım alınca da önce bi gezicem sonra bakarız çıkacak kısmetlerde bir değerlendirme yaparım diyorum Alıngan olan aile akraba bi zahmet lafını da bilsin. Ben hiç evlenmiycem demedim her zaman hayırlısı olsun mutsuz olacaksam bekar öleyim daha iyi diyorum ama insanların bu yaş takıntısını anlamıyorum. Hayır hiç anlamadığım bi şey varsa yapacağım çocuğa kadar karışmaları Köyde remzi enişte diye bi ruh hastası var bana gelmiş çocuk yapacaksın tabi ki ne demek yapmayacağım diye emirler yağdırınca açtım ağzımı yumdum gözümü kendi çocuklarından soyuna soğuna kadar örnekler verince kaldı öyle zaten kendilerine bakmadan nasıl yorum yapabiliyorlar şaşıyorum Yalnız hiç beklemiyordum en sonunda özür diledi benden abarttım kusura bakma diye şaşırdım. Annemin yüzüne baktım '' eyvah benim kız kavga edecek bunlarla '' korkusu ile kıvranıyordu bizim sülale sinir bozucu ve komik ya