Bilmez miyim,işte iş arkadaşın yok, evde ev arkadaşın yok, kahvaltılar tek başına, öğlen yemeklerinde gazete okursun ki bi taraftan, sıkılmayasın, akşam eve gidip de yemek yapasın ve yiyesin olmaz, cumalar herkesi mutlu ederken insana yalnızlığını daha da beter hatırlatır.Çünkü hafta içi ne de olsa iş vardır ama haftasonu dışarı çıksan yalnızlığın gözüne gözüne batar...KK ve bezeri "sosyallikler" de çoğumuzun yalnızlığının bir sonucu değil mi aslında ?
Hayatta mutlu olmanın şartı iyi insan ilişkileri ve iç enerji, ben bu yaşımda bunu anladım.Ne yapılan sınav dereceleriiii, ne okunan tıplar, mühendislikler, ne de çalışan bi kafayla birçok şeyi en düzgününden yapabilen bir insan olmak..
