• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

YALNIZIM ARKADAŞ EDİNEMİYORUM

kleeya56

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Nisan 2022
31
9
36
21
Şehir dışında okuyorum ve okulumdan memnun değilim, arkadaşım da yok bu benim moralimi çok bozuyor. Arkadaş edinemiyorum. Sınıfın başında yaşadığım bir tahilsizlikten dolayı aram bozuldu arkadaşlarımla ve şuan herkes gruplaştı bu yüzden arkadaş edinemiyorum. Kafama uyacak birini de bulamıyorum bazı gruplara dahil olmaya çalıştım ama sanki orada istenmiyorum gibi hissettiğimden dolayı şansımı zorlamayıp geri uzaklaştım hep. Sadece yurttan bir iki tane arkadaşım var bir de benim memleketten bir dostum var biraz uzak oturuyoruz ama hani yine de bu arkadaşlıklar hayatımı doldurmuyor günümün çoğu vakti boşum ve yalnızlığa alışamıyorum bu beni depresyona ve hüzüne itiyor sanki herkes sahteymiş gibi geliyor. Okulum kötü ve sınıf sayım az olduğu için de hani arkadaş seçeneği yok baktığımda da zaten bana uygun bi arkadaş ortamı yok. Olduğum yerde hiç mutlu hissetmiyorum. Acaba başka bir okula yatay geçiş mi yapsam ya da abimlerin olduğu şehire mi geçsem diyorum ama pişman olmaktan da korkuyorum bilemiyorum. Bazen kendime çok kızıyorum keşke bazı şeyler için zamanında çabalasaydım diye. Şuan da ne yapacağım hakkında fikrim yok gelecek kaygısı da ayrı olarak peşimi bırakmıyor. Ne yapacağım
 
Mutlu olmadığın yerde başarılı olmanda mümkün değil alışmaya çalışıp alışamadıysan oradan uzaklaşmalısın dediğin gibi başka yere geçiş yapabilirsin senin yaşadığın şeyleri seneler önce bende yaşamıştım üniversitede ve mutlu olmadığım yerde ne huzurlu olabilirim ne de mutlu deyip oradan ayrıldım sonuçları ilk zamanlarda zordu ama çok uzun mutsuzluklar vermedi bana. Sevgiyle
 
Şehir dışında okuyorum ve okulumdan memnun değilim, arkadaşım da yok bu benim moralimi çok bozuyor. Arkadaş edinemiyorum. Sınıfın başında yaşadığım bir tahilsizlikten dolayı aram bozuldu arkadaşlarımla ve şuan herkes gruplaştı bu yüzden arkadaş edinemiyorum. Kafama uyacak birini de bulamıyorum bazı gruplara dahil olmaya çalıştım ama sanki orada istenmiyorum gibi hissettiğimden dolayı şansımı zorlamayıp geri uzaklaştım hep. Sadece yurttan bir iki tane arkadaşım var bir de benim memleketten bir dostum var biraz uzak oturuyoruz ama hani yine de bu arkadaşlıklar hayatımı doldurmuyor günümün çoğu vakti boşum ve yalnızlığa alışamıyorum bu beni depresyona ve hüzüne itiyor sanki herkes sahteymiş gibi geliyor. Okulum kötü ve sınıf sayım az olduğu için de hani arkadaş seçeneği yok baktığımda da zaten bana uygun bi arkadaş ortamı yok. Olduğum yerde hiç mutlu hissetmiyorum. Acaba başka bir okula yatay geçiş mi yapsam ya da abimlerin olduğu şehire mi geçsem diyorum ama pişman olmaktan da korkuyorum bilemiyorum. Bazen kendime çok kızıyorum keşke bazı şeyler için zamanında çabalasaydım diye. Şuan da ne yapacağım hakkında fikrim yok gelecek kaygısı da ayrı olarak peşimi bırakmıyor. Ne yapacağım
Üniversite arkadaşlığı diye birşey yok ya.sırf yalnız kalmamak için konu mankeni arıyor insanlar.ya da sınavlarda çakmamak için elinin altında not için falan birilerini bulunduruyorlar.zaten okulun son günlerinde o arkadaş sandıkların selam bile vermiyor.öküz öldü ortaklık bitti oluyor.hatta ben söyleyeyim.bizim 4 kişilik bir grup vardı.biri sürekli uzun boylu olmasını övüp,
bize laf sokardı.biri sürekli bana diğerinin dedikodusunu yapıp, kötülerdi. Bu benimle dedikodu yapan da mezuniyet gününde kuaförde beni resmen tanımıyormuş gibi yapmiştı.sanki 2 sene birlikte okumamışız.yani cok da takılma yani.birileri yanında takılıyor diye arkadaşın var demek değil.hatta tam tersi daha kötü etkileyebiliyorlar seni.şimdi bile üzerinden 10 sene geçmiş olmasına rağmen elin itine niye yardım ettim.niye laf sokarken ağzının payını vermedim diye düşünüyorum.travma yaşadım resmen.
 
Şehir dışında okuyorum ve okulumdan memnun değilim, arkadaşım da yok bu benim moralimi çok bozuyor. Arkadaş edinemiyorum. Sınıfın başında yaşadığım bir tahilsizlikten dolayı aram bozuldu arkadaşlarımla ve şuan herkes gruplaştı bu yüzden arkadaş edinemiyorum. Kafama uyacak birini de bulamıyorum bazı gruplara dahil olmaya çalıştım ama sanki orada istenmiyorum gibi hissettiğimden dolayı şansımı zorlamayıp geri uzaklaştım hep. Sadece yurttan bir iki tane arkadaşım var bir de benim memleketten bir dostum var biraz uzak oturuyoruz ama hani yine de bu arkadaşlıklar hayatımı doldurmuyor günümün çoğu vakti boşum ve yalnızlığa alışamıyorum bu beni depresyona ve hüzüne itiyor sanki herkes sahteymiş gibi geliyor. Okulum kötü ve sınıf sayım az olduğu için de hani arkadaş seçeneği yok baktığımda da zaten bana uygun bi arkadaş ortamı yok. Olduğum yerde hiç mutlu hissetmiyorum. Acaba başka bir okula yatay geçiş mi yapsam ya da abimlerin olduğu şehire mi geçsem diyorum ama pişman olmaktan da korkuyorum bilemiyorum. Bazen kendime çok kızıyorum keşke bazı şeyler için zamanında çabalasaydım diye. Şuan da ne yapacağım hakkında fikrim yok gelecek kaygısı da ayrı olarak peşimi bırakmıyor. Ne yapacağım
hangi bölümü okuyorsub, alanınla ilgili bütün yerlere gidip gönüllü stajyer ol hem çevren olur hem alanında gelişirsin.
 
Üniversite arkadaşlığı diye birşey yok ya.sırf yalnız kalmamak için konu mankeni arıyor insanlar.ya da sınavlarda çakmamak için elinin altında not için falan birilerini bulunduruyorlar.zaten okulun son günlerinde o arkadaş sandıkların selam bile vermiyor.öküz öldü ortaklık bitti oluyor.hatta ben söyleyeyim.bizim 4 kişilik bir grup vardı.biri sürekli uzun boylu olmasını övüp,
bize laf sokardı.biri sürekli bana diğerinin dedikodusunu yapıp, kötülerdi. Bu benimle dedikodu yapan da mezuniyet gününde kuaförde beni resmen tanımıyormuş gibi yapmiştı.sanki 2 sene birlikte okumamışız.yani cok da takılma yani.birileri yanında takılıyor diye arkadaşın var demek değil.hatta tam tersi daha kötü etkileyebiliyorlar seni.şimdi bile üzerinden 10 sene geçmiş olmasına rağmen elin itine niye yardım ettim.niye laf sokarken ağzının payını vermedim diye düşünüyorum.travma yaşadım resmen.
Ya kendi memleketimden samimi arkadaşlarım var hani ben de bi yerde farkındayım sahteliğin ve sadece hani eğlence için arkadaş arıyorum. Üniversite hayatımın bu şekilde boş beleş geçirmek istemiyorum. Samimiyet aramıyorum yok çünkü. Sadece bişiler yapalım eğlenelim
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki benim bütün hayatım böyle geçti. Ben de boş verdim arkadaşlık da aşk gibi nasip işidir dedim düşüncelerimi kendime verdim kariyerime verdim sen de öyle yap tavsiye ederim ayrıca zaten sevgilin falan olursa arkadaşa da ihtiyaç duymazsın
 
Üniversite arkadaşlığı diye birşey yok ya.sırf yalnız kalmamak için konu mankeni arıyor insanlar.ya da sınavlarda çakmamak için elinin altında not için falan birilerini bulunduruyorlar.zaten okulun son günlerinde o arkadaş sandıkların selam bile vermiyor.öküz öldü ortaklık bitti oluyor.hatta ben söyleyeyim.bizim 4 kişilik bir grup vardı.biri sürekli uzun boylu olmasını övüp,
bize laf sokardı.biri sürekli bana diğerinin dedikodusunu yapıp, kötülerdi. Bu benimle dedikodu yapan da mezuniyet gününde kuaförde beni resmen tanımıyormuş gibi yapmiştı.sanki 2 sene birlikte okumamışız.yani cok da takılma yani.birileri yanında takılıyor diye arkadaşın var demek değil.hatta tam tersi daha kötü etkileyebiliyorlar seni.şimdi bile üzerinden 10 sene geçmiş olmasına rağmen elin itine niye yardım ettim.niye laf sokarken ağzının payını vermedim diye düşünüyorum.travma yaşadım resmen.
Ayşen’imi doktor olmadığını 2 yıllık mezun olduğunu itiraf mı etti burada ben mi yanlış anladım 🤣🤣
 
Back
X