Evet çok zor İstanbulda ailem . Bende Muğladayım . Alışamadım bi türlü yalnız kalmaya . Bi tane arkadaşım var eşimin arkadaşının eşi . Ama evlerimiz biraz uzak olduğu için pek görüşemiyoruz . Bu zamanda önüne gelenle arkadaşlık yapamıyorsun zatenBenim eşim de askerçok zor demi
Çocuk varmı cnm o da sıkılır demi. En çok çocuğum için üzülüyorum asosyal büyüyorEvet çok zor İstanbulda ailem . Bende Muğladayım . Alışamadım bi türlü yalnız kalmaya . Bi tane arkadaşım var eşimin arkadaşının eşi . Ama evlerimiz biraz uzak olduğu için pek görüşemiyoruz . Bu zamanda önüne gelenle arkadaşlık yapamıyorsun zaten
Henüz çocuk yok canım . Evet onlar içinde zor . Şu an çocuk düşünmüyoruz ama bi yandan da olsa iyi olur o Kadar yalnız hissetmem heralde :)Çocuk varmı cnm o da sıkılır demi. En çok çocuğum için üzülüyorum asosyal büyüyor
Kesinlikle insan kendini daha güçlü hissediyor yalnızlık o kadar koymuyor vaktini zaten bebekle uğraşmaya geçiriyor sun fazlasıyla mutlu ediyor. Ama işte bazen böyle yinede aklına geliyor. Ben yeni geldim alışamadım henüz yalnızlığa galiba artık alışmam gerekHenüz çocuk yok canım . Evet onlar içinde zor . Şu an çocuk düşünmüyoruz ama bi yandan da olsa iyi olur o Kadar yalnız hissetmem heralde :)
Siz nereye geldiniz :)Kesinlikle insan kendini daha güçlü hissediyor yalnızlık o kadar koymuyor vaktini zaten bebekle uğraşmaya geçiriyor sun fazlasıyla mutlu ediyor. Ama işte bazen böyle yinede aklına geliyor. Ben yeni geldim alışamadım henüz yalnızlığa galiba artık alışmam gerek
Parkta tanıştığıniz kişi ile numaralasip sonra adım atarsanız bende olsam buluşma. DEVİR KÖTÜ. Yani sizin göz teması kurmamanizla ilgisi yok.3 aydır yeni bir şehire taşındık. Oturduğum sitede bir Allah in kulu hoşgeldin é gelmedi. Komşuluk yok. 1buçuk yaşındaki Kızımı bazen parka götürüyorm orda annelere denk gelirsem bazen iki laf ediyorum orda kalıyor. Suan kış parka da çıkamıyoruz. Eşim ayda beş altı defa nöbet tutuyor özellikle akşamları daha da bunalıyorum o nöbette olunca. Onun dışında sosyal fobim var insanların gözlerine bakarak konuşamıyorum bu konuda yardım aldım ama çözemedim terapi gördüm ama çözülmedi. Biriyle göz göze gelince geriliyorm bu karşıya da yansiyor. Parkta ki anneler le konuşuyorum kimisi görüşelim diyor numaralarımizı alıyoruz ama ilk adımı ben atıyorum genelde arıyorum ama hep neden se musait değilim başka zaman inşallah diyorlar ama donus de yapmiyolar bende bunu kendime bağlıyorum diyorum benden elektrik alamadı göz teması kurmadigm için yada dengesiz göz teması kurduğum için negatif lik oldu diyorum bende geri çekiyorum kendimi. Nasıl olacak çalışmıyorum ücretsiz izinde yım bebeğimı büyütüyorm aynı zamanda ikinci ye hamileyim bir 2 yıl daha evdeyim. Kafayı yiyeceğim çok samimi olunca göz teması olayı sıkıntı olmuyo rahat oluyorum ama o samimiyeti yakalayanà kadar görüşmem gerek işte aynı insanla. Eski arkadaşlarım lâ görüntülü görüşüyorum bir nebze yalnızlık hissini alıyor. Çocuğum da sosyal olsun istiyorum onun içinde ayrıca üzülüyorum ve suçluluk duyuyorum. Çok dertliyım bugün. Çevrem olcak mi gerçekten beni bu halimle sevecek arkadaşım olcakmi bilmiyorum çok zor. Aslında çok sıcak kanliyım çok sosyal olmak istiyorum ama çevrem yok bu şehirde. 32 yaşındayım . Tavsiyeleriniz neler
ManisaSiz nereye geldiniz :)
Çok haklısınKomşuların hoşgeldine gelmemeleri değişik bir durum mu yav? 20 yıldırım apartman insanıyım, 6 kere filan taşındım, bana da kimse gelmedi. Niye gelmiyorlar diye düşünmek de aklıma gelmedi. Tanımadığım insanların evimde ne işi var? Bir komşuluk ilişkisi gelişecekse bu zamana bırakılmalı, ağırdan alınmalı. Parkta insanlarla tanışın tabi de, bu soğuk havalarda, 3 ayda ne kadar sık görüşüp, samimi olup, birbirinize gidip gelecektiniz? Yalnızlıktan bunalmışsınız anlıyorum, ama istekleriniz bana göre hayatın olağan akışına uymuyor. Yerinizde olsam sosyalleşmek için kursa giderim. Ortak ilgi alanları üzerinden kurulan ilişkiler daha hızlı ilerliyor ve doğal oluyor. Parka çok bel bağlamayın yani.
ben de bulunduğum eve yeni taşındım kimse hoş geldin e gelmedi ben tatlı yapıp karşıya götürdüm şu an kankayız.. yani ben çalışıyorum da arkadaş sorunum yok ama yani komşu komşunun külüne muhtaçtır.. üst komşuma da gürültü açısından uyarmak için Bi tanışayım dedim şu an merhaba merhabayız..Ben de hemen hemen aynı durumları yaşıyorum yakın arkadaşlarımın hepsi tayin isteyip gittiler bir tane gelip gidenin kalmadı. Bebeğimin sosyalleşmesi açısından da çok önem veriyorum misafirlere ama yok yani. Oturduğum sitede herkes yeni taşındı sayılır bir akşam tatlı yapıp alt ve karşı komşuma goturkeyi düşünüyorum bakalım geri dönüş olur belki
Karşı komşum çok tatlı birisine benziyor bir kere tuz istemiştim öyle ayaküstü tanışma faslını yaptık bakalım gerisi tatlıda gelir belkiben de bulunduğum eve yeni taşındım kimse hoş geldin e gelmedi ben tatlı yapıp karşıya götürdüm şu an kankayız.. yani ben çalışıyorum da arkadaş sorunum yok ama yani komşu komşunun külüne muhtaçtır.. üst komşuma da gürültü açısından uyarmak için Bi tanışayım dedim şu an merhaba merhabayız..
Evet is yerinde ki arkadaşlar genelde is yerinde kalıyoKarşı komşum çok tatlı birisine benziyor bir kere tuz istemiştim öyle ayaküstü tanışma faslını yaptık bakalım gerisi tatlıda gelir belkiüst komşumla ben de gürültü yönünden sıkıntılıyım onunla yüz yüze gelmek dahi istemiyorum dediğiniz gibi ailesi yetiyor insana ama yine de bir ses bir seda olsa kapımız çalınsa arada hiç fena olmaz. Ben de çalışıyorum çalıştığım yerde arkadaşlarım var ama o da orada kalıyor dışarıda görüşecek samimiyetimiz yok çok kafama uyan kişiler de olmayınca disaroya taşınmadı arkadaşlık
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?