- 31 Ağustos 2015
- 905
- 911
- 103
Merhaba dert ortaklarım. Nasıl nerden başlayacağım bilmiyorum 33 yaşında çalışan bir bayanım. Bugüne kadar elle tutulur doğru düzgün bir ilişkim olmadı. Yaklaşık 6 ay önce platonik sevdiğim birisi vardı hatta onu deli gibi seviyordum. Onu bana yaklaşık 1.5 yıldır tanıdığım zaman güzel sohbetleri olan iş arkadaşım sayesinde unuttum. İş arkadaşım dediğim kişi beni çok önemseyen,kitap hediye eden her koşulda yardımıma koşan biriydi. Uzaktan uzağa flört demeyelimde güzel bir arkadaşlığımız vardı. Bu kişi fırsat buldukça yanıma gelir bir iki saat oturur gider sanki yanımdan ayrılmak istemez gibiydi. Neyse yaklaşık 10 gün önce onun zor zamanlar geçirdiğini öğrendim ve onu aradım. Sohbet etmeye başladık elimden geldiğince ona destek oldum. Hatta iş yerinde herkesin gözü önünde bir iki defa başbaşayız oturup kahve içtik. Yetmedi 1 hafta boyunca gece gündüz sürekli mesajlaştık ve konuştuk. Giderek ona bağlanmaya başladım ve omunda öyle olduğunu sanıyordum taki dün akşama kadar. Dün gece 2 ye kadar konuştuk tali bir mevzu açılıp ona; seninle artık görüşmek istemiyorum senin ruh sağlığın iyi değil, sağlıklı düşünemiyorsun ve ben daha fazla sana bağlanmak istemiyorum dedim. Gerçekten de giderek ona bağlanmışım. Oda cevap olarak salak olmadığını benim duygularımın onu önere ettiğini ancak geçmiş ilişkileri yüzünden yeni bir ilişkiye başlamaya korktuğunu ve kısacası benim daha iyilerine layık olduğumu söyledi. Dünden beri o kadar kötüyüm ki... güvendiğim, sevdiğim dostum arkadaşım bana bunları söyledi. Ya bana arkadaşça gelseydi ben bu duruma düşmezdim kesinlikle arkadaşlık değildi onunkisi ama bana bu yaptığı çok zoruma gitti. Aşka sevgiye inancım sıfıra indi. Ve ben artık kime nasıl güveneceğim.
