Arkadaşlar bir boşluktayım sanki.Çünkü çok yalnızım.Bir şeyler paylaşacak sürekli bir arkadaşım yok.O veya bu sebepten.Sevgili de yok.Şuanda tek düşündüğüm şey kpssyi kazanıp(öğretmenim) işime dört elle sarılmak.Yalnızlığımı anca bu şekilde kapatabilirim.Bu yüzden sınava hazırlanıyorum ama nasıl anlatsam,bugün pazar ve ben evdeyim.Kalkar kalkmaz içimi tuhaf bir duygu sardı can sıkıntısı mı bilmiyorum bilgisayarın başına geçtim facebooka baktım vs. bir kaç paylaşım,herkes kendi hayatını yaşıyor,dışarıda benim dışımda akan bir hayat var.Hiçbir şey tat vermiyor.
Ve bunlar motivasyonumu düşürmüyor değil.Bazen kafamı boşaltacak deşarj olacak birşeyler yapmak istiyorum.Tek başıma nereye kadar!! 27 yaşındayım dershaneye gidiyorum kpssye hazırlanıyorum bahanesiyle hep evdeyim.Hala ana kuzusuyum tabiri caizse,en iyi arkadaşım annem çarşıya bilr annemle çıkıyorum.Gidecek bir yer yapacak bir şeylerim yok.Nasıl zihnimi boşaltıcam nasıl rahatlıycam bilmiyorum aslında bunları düşünmek yerine kendimi derslere vermeliyim çünkü sınava az kaldı ama en iyi paylaşılacak yerin sizler olduğunu düşündüm.
öncelikle sınavınıza çok çalışıp atanmalısınız şehir dışına çıkınca zaten ailenizden ayrılıp yeni ev arkadaşları edinirsiniz okuldaki öğretmen arkadaşlarınızda olacak birde öğrencileriniz ve velileri olacak eee bide kk var gördünüzmü düşündüğünüz kadar yalnız değilmişsiniz herşeyden önce ALLAH var sizi yaratan sizi yalnız bırakmaz korkmayın bu geçici bir durum bazen hepimiz aynı şeyleri hissediyoruz kalabalığın içinde yalnız kalıyoruz ama sonra hepsi geçiyor sizinkide en kısa zamanda geçer inşallah
Arkadaşlar bir boşluktayım sanki.Çünkü çok yalnızım.Bir şeyler paylaşacak sürekli bir arkadaşım yok.O veya bu sebepten.Sevgili de yok.Şuanda tek düşündüğüm şey kpssyi kazanıp(öğretmenim) işime dört elle sarılmak.Yalnızlığımı anca bu şekilde kapatabilirim.Bu yüzden sınava hazırlanıyorum ama nasıl anlatsam,bugün pazar ve ben evdeyim.Kalkar kalkmaz içimi tuhaf bir duygu sardı can sıkıntısı mı bilmiyorum bilgisayarın başına geçtim facebooka baktım vs. bir kaç paylaşım,herkes kendi hayatını yaşıyor,dışarıda benim dışımda akan bir hayat var.Hiçbir şey tat vermiyor.
Ve bunlar motivasyonumu düşürmüyor değil.Bazen kafamı boşaltacak deşarj olacak birşeyler yapmak istiyorum.Tek başıma nereye kadar!! 27 yaşındayım dershaneye gidiyorum kpssye hazırlanıyorum bahanesiyle hep evdeyim.Hala ana kuzusuyum tabiri caizse,en iyi arkadaşım annem çarşıya bilr annemle çıkıyorum.Gidecek bir yer yapacak bir şeylerim yok.Nasıl zihnimi boşaltıcam nasıl rahatlıycam bilmiyorum aslında bunları düşünmek yerine kendimi derslere vermeliyim çünkü sınava az kaldı ama en iyi paylaşılacak yerin sizler olduğunu düşündüm.
benim durumum senden de kötü galiba.
ailemden çook uzaklarda çok da zorlayıcı bir bölümde okuyorum. dersleri uyduruk bir notla geçmek bile zor ve insanda sinir stres yapıyor. ödev yapmaktan hüngür ağlıyorum bazen. evde yalnız yaşıyorum. samimi arkadaşım yok sadece okulda konuştuğum insanlar var. evde yalnız yaşamak maddi yönden zorladığı için ha deyince gezmeye çıkamıyorum. zaten pek öyle dışarıya çıkalım diyen de yok. yakın birkaç arkadaşım sevgili yaptı sevgilileriyle geziyorlar. okulda 4. senem artık insanlar belli bir arkadaş grubu oluşturdu bu saatten sonra beni aralarına alsınlar diye aptalca bi çaba içine de girmem. her haftasonu evde oturup ev işleriyle uğraşıyorum. market haricinde bi yere gittiğim yok. sen en azından ailenle berabersin annenle dolaşmaya çıkıyorsun. ya ben ne yapayım? ne büyük hayallerle geldiğim şu istanbul da bir şey yapamadan 4 yıl geçirdim. ya param yoktur gezemem ya param olur gel gezelim diyen bir insan çıkmaz.
üniversite öğrencisi dediğin hafta sonları gezmeye çıkar. sabah uyanır banyo yapar saçını başını düzeltir giysi seçer. derdi budur. ben yine umutsuz ev kadınları gibi kalk suyun tazziği azalmadan makineye çamaşır at, yemek koy. alınan sebzeleri ayıkla hazırla buzluğa at. süpür sil çiçeklerin bakımını yap. 3-5 tane baş belası veletle geberesice kocam eksik.
umarım güzel bir puan alır istediğin yere atanırsın. yeni bir şehir, yeni bir çevre... bakarsın senin gibi genç bir iki öğretmen olur okulda arkadaş olursun. belki bir kısmet çıkar belli mi olur? her şeye rağmen umudunu yitirme arkadaşım.
kitap oku.
Bu arada harika yorumların var bir topikte gördüm direk "boşan" yazmışsın burada da "kitap oku" yazmışsın mükemmel çözümler şakkıdı
Sevgilin varmış ne güzel işte.Gerçi bitek sevgili olunca ona bağımlı oluyosun onun birsürü işi gücü oluyor sen onu bekliyosun filan..Zor.Fakat annende yanındaymış ve anladığım kadarıyla çalışmıyor.Durumun iyi hayatım kıymetini bil
okumanın insana kazandırabileceklerinden haberin yoksa sana ne diyebilirim ki? uzatmadan cevap vermek de gerekir baen. anlayana arkadaşım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?