- 4 Nisan 2008
- 3.710
- 4.258
- 698
bi tek sevgilim iyikide var.ama oda sınavlara hazırlanıyo anca 1-2 haftada bir görüşebiliyoruz ayrı şehirlerdeyiz.ama sağolsun çok ilgilenir benimle
ama yinede insanın dedikodu yapmaya bile ihtiyacı oluyo çarşıda görüyorum öyle özeniyorumki herkes bi grup arkadaşıyla güle eğlene geziyo
Anladım canım çok haklısın.Umarım kısa zamanda kendine güzel ,güvenilir bir çevre edinirsin.
Ben yorumumda ; sakın kitap okuma demedim ki ben sadece senin yorumlarındaki "sadeliğe" dikkat çektim o kadar..Ayrıca konuyu açan arkadaşım ve ben de dahil olmak üzere buradaki kimse kitap okumanın gereksiz ve kazanımsız birşey olduğunu iddia edecek kadar cahil değildir heralde.Umarım cevabın o arkadaş üzerinde etkili olmuştur.
İyi günler...
sadeliğe dikkat çekmek istedinse daha açık yazmalıydın, ben netlikten yanayım.
buradaki "herkes" maalesef okumanın insana neler kazandırabileceğinin farkında değil. o yüzden kişi başına okuma oranı Japonya'da yılda 24 KİTAP iken, bizde 4 SAYFA'dır.
ve bu toplumda yaşadığımız için bu kadar sorunumuz var.
hiç düşünmediğimiz bir şey değildir herhalde kitap okumak,
sorun can sıkıntısı değilki.canım sıkılıyor evde zaman geçiremiyorum desem söylediğin mantıklı ama ben can sıkıntısına çözüm aramıyorum.
hem okuduğun kitap için paylaşımda bulunacak bir ortamın yoksa nereye kadar yani..
benim sorun bu yaşadıklarımın (daha doğrusu yaşayamadıklarımın) beni olumsuz anlamda etkilemesi kpss anlamında
sevgilisi olanlar ne mutlu size
kitap can sıkıntısını gidermek veya boş zaman doldurmak için okunmaz. kendini yetiştirirsen (yetiştirmemişsin anlamında değil) sorunlarınla daha kolay başa çıkabilirsin. kpss konusunda hangi kuruma sorunlarınızı ilettiniz acaba? kime, nereye net bir tepki verdiniz? neyin değişmesi için kılınızı kıpırdattınız? kendi kendinize şikayet edip duruyorsunuz.
siz en iyisi sevgili bulun, kime diyorum ki ben.
Arkadaşlar bir boşluktayım sanki.Çünkü çok yalnızım.Bir şeyler paylaşacak sürekli bir arkadaşım yok.O veya bu sebepten.Sevgili de yok.Şuanda tek düşündüğüm şey kpssyi kazanıp(öğretmenim) işime dört elle sarılmak.Yalnızlığımı anca bu şekilde kapatabilirim.Bu yüzden sınava hazırlanıyorum ama nasıl anlatsam,bugün pazar ve ben evdeyim.Kalkar kalkmaz içimi tuhaf bir duygu sardı can sıkıntısı mı bilmiyorum bilgisayarın başına geçtim facebooka baktım vs. bir kaç paylaşım,herkes kendi hayatını yaşıyor,dışarıda benim dışımda akan bir hayat var.Hiçbir şey tat vermiyor.
Ve bunlar motivasyonumu düşürmüyor değil.Bazen kafamı boşaltacak deşarj olacak birşeyler yapmak istiyorum.Tek başıma nereye kadar!! 27 yaşındayım dershaneye gidiyorum kpssye hazırlanıyorum bahanesiyle hep evdeyim.Hala ana kuzusuyum tabiri caizse,en iyi arkadaşım annem çarşıya bilr annemle çıkıyorum.Gidecek bir yer yapacak bir şeylerim yok.Nasıl zihnimi boşaltıcam nasıl rahatlıycam bilmiyorum aslında bunları düşünmek yerine kendimi derslere vermeliyim çünkü sınava az kaldı ama en iyi paylaşılacak yerin sizler olduğunu düşündüm.
siz konuyu anlamamakta ısrarcısınız ama,kpss ye birşey dediğim yok arkadaşım yahu,iyi okurmusun lütfen.bence siz de okumuş olmak için değil,sağlıklı düşünebilme yetisini edinmek için okuyun kitap.
ilk msjınızda sadece kitap okumamı belirtmişsin,bunu nedenleriyle açıklayabilirdin o halde,kendini daha iyi ifade eder,sorunlarınla daha kolay başa çıkarsın vs..
oysaki o msjında canı sıkılan birine edilmiş bir tavsiye gibi duruyor "kitap oku"
yorumların için tşk ederim arkadaşım,saygılar.
benim durumum senden de kötü galiba.
ailemden çook uzaklarda çok da zorlayıcı bir bölümde okuyorum. dersleri uyduruk bir notla geçmek bile zor ve insanda sinir stres yapıyor. ödev yapmaktan hüngür ağlıyorum bazen. evde yalnız yaşıyorum. samimi arkadaşım yok sadece okulda konuştuğum insanlar var. evde yalnız yaşamak maddi yönden zorladığı için ha deyince gezmeye çıkamıyorum. zaten pek öyle dışarıya çıkalım diyen de yok. yakın birkaç arkadaşım sevgili yaptı sevgilileriyle geziyorlar. okulda 4. senem artık insanlar belli bir arkadaş grubu oluşturdu bu saatten sonra beni aralarına alsınlar diye aptalca bi çaba içine de girmem. her haftasonu evde oturup ev işleriyle uğraşıyorum. market haricinde bi yere gittiğim yok. sen en azından ailenle berabersin annenle dolaşmaya çıkıyorsun. ya ben ne yapayım? ne büyük hayallerle geldiğim şu istanbul da bir şey yapamadan 4 yıl geçirdim. ya param yoktur gezemem ya param olur gel gezelim diyen bir insan çıkmaz.
üniversite öğrencisi dediğin hafta sonları gezmeye çıkar. sabah uyanır banyo yapar saçını başını düzeltir giysi seçer. derdi budur. ben yine umutsuz ev kadınları gibi kalk suyun tazziği azalmadan makineye çamaşır at, yemek koy. alınan sebzeleri ayıkla hazırla buzluğa at. süpür sil çiçeklerin bakımını yap. 3-5 tane baş belası veletle geberesice kocam eksik.
umarım güzel bir puan alır istediğin yere atanırsın. yeni bir şehir, yeni bir çevre... bakarsın senin gibi genç bir iki öğretmen olur okulda arkadaş olursun. belki bir kısmet çıkar belli mi olur? her şeye rağmen umudunu yitirme arkadaşım.
ay çok üzdün sen beni içim sızladı keşke ankarada olsaydın seni gezdirirdim canım benim yinede bu kadar sıkma o tatlı canını gün doğmadan neler doğar bak son senenmiş yakında biter çilen inşallah mesleğin olur birde seveceğin bir hayat arkadaşın olur inşallah o zaman bütün sıkıntıların geçer üzülme lütfen buradaki bütün kadınlar arkadaşız istediğin zaman yaz rahatla bunu arkadaşı olmayan herkese yazıyorum burası bizim ikinci adresimiz bence bu yüzden burdayız birbirimize destek olmak için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?