Yalnızlıkla nasıl başa çıkılır

damlos19

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Mart 2013
176
87
98
Manisa
Kendimi bildim bileli hep yalnız hissediyorum. Tek çocuğum, kuzenlerim var ama hiç biriyle aram yok konuşmayız hiç onlar benden biraz büyük ve daha zenginler hep birlikteler. Üniversitedeyim ve hep karşıma beni kullanmak isteyen, yalnızlığımdan zevk alan, bana merhem olacağına hep yalnız olmamı izlemek isteyen ve benimle gezip dolaşmak istemeyen insanlar çıktı. Üniversitede iki sevgilim oldu onlarda beni gerçekten sevmediler, uçkurlarına düşkünlerdi, biri de aldattı zaten. Şuan son sınıfım okulun bitmesine 1 ay var, ama o kadar yalnızım ki tüm gün evdeyim. Bu arada evde tek kalıyorum, özel bir sebepten 2.sınıfta yalnız kalmak durumunda kaldım ailevi bir sebep. Ne kardeşim ne dostum ne birini sevme umudum var. Ve hep çok iyi yaklaştım insanlara:( bana bu kadar iyi olma, saf olma diyen herkes beni kullanmaya çalıştı, yapamadı tabi, hayatımdan çıkarırım çünkü beni üzen insanları, ama bu beni daha da yalnız yapar maalesef. Memleketimde 2 3 arkadaşım var ama onların da sevgilisi ve bir sürü iyi anlaştığı kardeşi var benimle sadece yeni memlekete geldiğim zamanlar görüşüyorlar çok da güzel vakit geçiriyoruz gülmekten ağzımız ağrıyor ama sonra tekrar görüşmek istediğimde bahaneler uyduruyorlar :(

Bana verebilecek tavsiyeniz var mı? Veya benim gibi olan
Dertleşmek içimi dökmek istedim
 
Çıkılamaz. Belki üzerinizdeki etkilerini hafifletebilirsiniz. 🤷
 
İnsanlara bagımlıymış gibi hissettirirseniz ya da yalnız oldugunu dile getirip arkadaş arayınca karşı tarafın genel olarak düşüncesi hemen degişiyor bence. Yani sanki sorunluymuşsun ya da ezik gibi birşey belirdigini düşünüyorum insanların kafalarında. O nedenle insanlara bu niyetle yaklaşmayın. Eger birinin sizle tekrar buluşmak istemedini anlarsanız o kişiden uzak durun bence üzerine düştükçe sogur sizden en azından gururluca ayrılmak en güzeli. Yeni bi çevre için kurslara gidin, spora gidin ya da imkanınız dahilinde çevrelere katılın yeni insanlar tanıdıkça belki güzel arkadaşlıklar kurabilirsiniz.
 
Sadece soruyu okudun dimi? Görümcemle nasıl başa çıkarım deseydim bence destan yazsam bile okurdun ama

Niye atarlanıyorsunuz? Tamamını okudum. Destan yazmaya gerek yok. Yalnızlıktan kurtulunabileceğini düşünmüyorum. Buna alışın. Ya da atarlanmaya devam edin, belki çözüm olur ne diyeyim.
 
İnsanlara bagımlıymış gibi hissettirirseniz ya da yalnız oldugunu dile getirip arkadaş arayınca karşı tarafın genel olarak düşüncesi hemen degişiyor bence. Yani sanki sorunluymuşsun ya da ezik gibi birşey belirdigini düşünüyorum insanların kafalarında. O nedenle insanlara bu niyetle yaklaşmayın. Eger birinin sizle tekrar buluşmak istemedini anlarsanız o kişiden uzak durun bence üzerine düştükçe sogur sizden en azından gururluca ayrılmak en güzeli. Yeni bi çevre için kurslara gidin, spora gidin ya da imkanınız dahilinde çevrelere katılın yeni insanlar tanıdıkça belki güzel arkadaşlıklar kurabilirsiniz.

Fazlasıyla gururluyum ve yalnızlığımı saklarım bile ama nedense hep sorguluyorlar ve anlıyorlar sanırım yalnız olduğumu. Sürekli bügün naptın nereye gittin diye soruyor biri ama gel birlikte bişeyler yapalım demiyor mesela.
 
Niye atarlanıyorsunuz? Tamamını okudum. Destan yazmaya gerek yok. Yalnızlıktan kurtulunabileceğini düşünmüyorum. Buna alışın. Ya da atarlanmaya devam edin, belki çözüm olur ne diyeyim.

Yoo bunu bağırarak söylemedim herhangi bir atar yok. Alışmış olsaydım burda konu açmazdım, sizde boş yapmaya devam edin, belki zamanla kişisel gelişiminizi tamamlarsınız yanlışlıkla.
 
Kendimi bildim bileli hep yalnız hissediyorum. Tek çocuğum, kuzenlerim var ama hiç biriyle aram yok konuşmayız hiç onlar benden biraz büyük ve daha zenginler hep birlikteler. Üniversitedeyim ve hep karşıma beni kullanmak isteyen, yalnızlığımdan zevk alan, bana merhem olacağına hep yalnız olmamı izlemek isteyen ve benimle gezip dolaşmak istemeyen insanlar çıktı. Üniversitede iki sevgilim oldu onlarda beni gerçekten sevmediler, uçkurlarına düşkünlerdi, biri de aldattı zaten. Şuan son sınıfım okulun bitmesine 1 ay var, ama o kadar yalnızım ki tüm gün evdeyim. Bu arada evde tek kalıyorum, özel bir sebepten 2.sınıfta yalnız kalmak durumunda kaldım ailevi bir sebep. Ne kardeşim ne dostum ne birini sevme umudum var. Ve hep çok iyi yaklaştım insanlara:KK43: bana bu kadar iyi olma, saf olma diyen herkes beni kullanmaya çalıştı, yapamadı tabi, hayatımdan çıkarırım çünkü beni üzen insanları, ama bu beni daha da yalnız yapar maalesef. Memleketimde 2 3 arkadaşım var ama onların da sevgilisi ve bir sürü iyi anlaştığı kardeşi var benimle sadece yeni memlekete geldiğim zamanlar görüşüyorlar çok da güzel vakit geçiriyoruz gülmekten ağzımız ağrıyor ama sonra tekrar görüşmek istediğimde bahaneler uyduruyorlar :KK43:

Bana verebilecek tavsiyeniz var mı? Veya benim gibi olan
Dertleşmek içimi dökmek istedim
Merhaba;Aslında yalnızlık kalabalıklar içinde sahte arkadaşlıklardan çok daha iyi inan ki.Görüyorsun ki sonradan insanların gerçek yüzünü görüp çıkarıyorsun hayatından sen de.Galiba insanlarla aranda gerekli mesafeler bırakarak arkadaşlıklarına devam etmen gerekli.Sanırım böylece de sürekli olacak arkadaşlıkların.Bir de bizler öğrenilmiş şeylerle hareket ediyoruz .Mesela diyolog kurduğun insanlara güvenmemen gerektiğini daha önce öğrendiğin için yeni görüştüğün kişilere karşı da güvensiz olup onlara sen farkında olmadan güven duymadığını mı hissettiriyorsun acaba?İnsanlar konuşmanın yanında hislerle de hareket ediyor biliyorsun.Önce kendini bir incele bakalım ,önceden öğrendiklerinle değil de onlardan gördüklerinle değerlendir insanları ,ön yargısız .İyi insanlar da var inan ki.Sınırları kendin belirle.Seni olduğun gibi kabul etmeyen insanla da kaliteli paylaşımlar yapamazsın zaten.
 
Fazlasıyla gururluyum ve yalnızlığımı saklarım bile ama nedense hep sorguluyorlar ve anlıyorlar sanırım yalnız olduğumu. Sürekli bügün naptın nereye gittin diye soruyor biri ama gel birlikte bişeyler yapalım demiyor mesela.
O halde arkadaş olmak istediginiz insan için öncelikle fedakarlıklar yapın, o kişiye karşı daha özenli olun ki sizin yanınızda özel oldugunu hissetsin. Sonrasında aynı şekilde size fedakarlık yaparsa yani sizin verdiginiz degeri verirse o kişiyle devam edin ama o sizin verdiginiz degeri vermezse bırakın gitsin o kişiyi de. Dogru arkadaşlar bulana kadar devam
 
Yoo bunu bağırarak söylemedim herhangi bir atar yok. Alışmış olsaydım burda konu açmazdım, sizde boş yapmaya devam edin, belki zamanla kişisel gelişiminizi tamamlarsınız yanlışlıkla.
Bu tarz bir insanla ben arkadaslik etmezdim
Siz bir aynaya bakin , neden insanlar beni istemiyor diye sorun , cevabi cok basit aslinda , su yazdiklariniz yeterli sebep istenmemeye
 
Bu tarz bir insanla ben arkadaslik etmezdim
Siz bir aynaya bakin , neden insanlar beni istemiyor diye sorun , cevabi cok basit aslinda , su yazdiklariniz yeterli sebep istenmemeye

Ben burda ağlayarak konu açıyorum dalga geçer gibi çıkılamaz yazıp çıkıyor konumdan kalpli kafa mı atmamı bekliyordunuz. İnanın mükemmel bir arkadaşım ama sadece şansızım. Sadece bu sebepten kolayca beni yargılayabiliyorsunuz belli neden yalnız kaldığın diye.
 
Ben burda ağlayarak konu açıyorum dalga geçer gibi çıkılamaz yazıp çıkıyor konumdan kalpli kafa mı atmamı bekliyordunuz. İnanın mükemmel bir arkadaşım ama sadece şansızım. Sadece bu sebepten kolayca beni yargılayabiliyorsunuz belli neden yalnız kaldığın diye.
İnsanlar kendilerini tepkilerinden belli eder , konu aciyorsaniz her turlu yoruma hazirlikli olmaniz gerekir , o yapilan yorumda hicbir kotu niyet yoktu , hem yanlis anlayip hem tersliyorsunuz , normal mi sizce bu?
 
Okula giden bir öğrencisiniz. Hiç arkadaşınızın olmaması garip. 1 tane olur, 2 tane olur hiç olmadı. Sosyal problemleriniz vardır belki. İletişim, davranış sorunları falan. Kendinize özeleştiri yapın veya yaptırın.
 
Bende sorun olduğunu düşünmüyorum

Zaten hep öyledir.
Çevresinde kimse olmayan insanlar kendilerinin çok iyi olduğunu iddia eder, hep başkalarının problemli olduğunu söylerler. Şaşırmadım. O zaman böyle devam edin. Yalnızlığınızı sevin.
 
Back
X