- 1 Ağustos 2024
- 60
- 30
- 8
- 30
- Konu Sahibi nurbanuelvin
-
- #1
Merhaba kızlar, hepimizin arkadaştan öte dost dediği insanlar vardır az çok. Böyle bir dostum ağır depresyonun eşiğinde. 2021de evlendi, görücü usulü gibi hani aileler uygun buldu diye evlendiler. Varlıklı ve büyük ailelere mensup iki taraf da. Görücü olsa da arkadaşım "32 yaşına geldim evlenmeliyim" kafasına girip kendini adamı sevdiğine inandırdı baya ama gören gözler için her şey ortadaydı. Yani arkadaşım bunu bir sevgi ilişkisine döndürmek için çabalıyordu ama adam hiç öyle değildi, zoraki şirket evliliği yapıyor modundaydı.
Neyse evlendiler, daha balayında sorunları başlamış arkadaşımım anlattığına göre. Adam sürekli birbirimizi özleyelim çok abartmayalım modunda davranarak cinselliği nadir yaşıyormuş. En başından beri bu sıkıntıydı aralarında. Adam arkadaşıma hep kanka gibi davranıyordu. Çocuk istediler, bir buçuk sene olmadı. Sağlıl problemleri çıkmadı ikisinin de. Ama beklemek istemediler tüp bebek ile evlatlarına kavuştular. Asıl detayları maalesef bebek doğduktan sonra iyice öğrenmiş oldum.
Adam doğru düzgün cinselliğe yanaşmadığı için, düzenli ilişki olmadığı için bebek olma ihtimalleri zorlaşmış. Yapmazsanız olmaz yani sonuçta. Arkadaşım da çocuk çok istediği için (adam da sevişmediği halde istemiş bu arada) tüp bebekle yapmışlar. Bebek doğunca düzelir yanılgısına kapılmış arkadaşım. Ama daha da kötü olmuş. Bebek şu an bir buçuk yaşında. Hamilelik, tüp bebek süreci derken toplamda neredeyse 2 buçuk senedir sıfır ilişki olmuş. Hiçbir yakınlıkları yok.
Adam iyi bir baba, dışarıya iyi pozitif biri ama arkadaşıma saygı vw sevgisi yok bence. En başından beri böyle düşünüyorum. Arkadaşım konuyu açtığında veya adama yakınlaştığında adam sürekli "evlilik senin için bu mu, cinselliğe bu kadar önem verme" gibi absürt söylemlerde bulunuyor. Terapiye gidelim teklifini reddediyormuş, ortada bir sorun yok senin kafan sürekli cinsellikte diyormuş arkadaşıma.
Aldatıyor mu dedik, bir şey bulamadık. Kız depresyonda artık, bebeği de zaten aşırı zor bir bebek. Ailesine anlatmıyor, ailesi nişan döneminde de adamın bir sürü falsosunu görmezden geldi zaten. Bana ve bir arkadaşımıza daha sorup duruyor ne yapacağım diye. Terapiye gidin, doktora gidin, hormonlarına vs tekrar baktırsın dedim. Adam asla kabul etmemiş. Arkadaşım sürekli boşanmalı mıyım diyor. O kadar hassas bir konu ki ben ne diyeceğimi şaşırmış haldeyim. Düzelir mi, boşanmalı mıyım, beklemeli miyim? Sürekli bu soruları soruyor, kendisini terapiye yönlendirdim ama adam değişmedikçe fayda etmiyor. Ben bu kıza düzelir bekle desem, yanlış mı yaparım? Ayrıl mı denmeli? Sizce böyle bir durum düzelir mi?
Neyse evlendiler, daha balayında sorunları başlamış arkadaşımım anlattığına göre. Adam sürekli birbirimizi özleyelim çok abartmayalım modunda davranarak cinselliği nadir yaşıyormuş. En başından beri bu sıkıntıydı aralarında. Adam arkadaşıma hep kanka gibi davranıyordu. Çocuk istediler, bir buçuk sene olmadı. Sağlıl problemleri çıkmadı ikisinin de. Ama beklemek istemediler tüp bebek ile evlatlarına kavuştular. Asıl detayları maalesef bebek doğduktan sonra iyice öğrenmiş oldum.
Adam doğru düzgün cinselliğe yanaşmadığı için, düzenli ilişki olmadığı için bebek olma ihtimalleri zorlaşmış. Yapmazsanız olmaz yani sonuçta. Arkadaşım da çocuk çok istediği için (adam da sevişmediği halde istemiş bu arada) tüp bebekle yapmışlar. Bebek doğunca düzelir yanılgısına kapılmış arkadaşım. Ama daha da kötü olmuş. Bebek şu an bir buçuk yaşında. Hamilelik, tüp bebek süreci derken toplamda neredeyse 2 buçuk senedir sıfır ilişki olmuş. Hiçbir yakınlıkları yok.
Adam iyi bir baba, dışarıya iyi pozitif biri ama arkadaşıma saygı vw sevgisi yok bence. En başından beri böyle düşünüyorum. Arkadaşım konuyu açtığında veya adama yakınlaştığında adam sürekli "evlilik senin için bu mu, cinselliğe bu kadar önem verme" gibi absürt söylemlerde bulunuyor. Terapiye gidelim teklifini reddediyormuş, ortada bir sorun yok senin kafan sürekli cinsellikte diyormuş arkadaşıma.
Aldatıyor mu dedik, bir şey bulamadık. Kız depresyonda artık, bebeği de zaten aşırı zor bir bebek. Ailesine anlatmıyor, ailesi nişan döneminde de adamın bir sürü falsosunu görmezden geldi zaten. Bana ve bir arkadaşımıza daha sorup duruyor ne yapacağım diye. Terapiye gidin, doktora gidin, hormonlarına vs tekrar baktırsın dedim. Adam asla kabul etmemiş. Arkadaşım sürekli boşanmalı mıyım diyor. O kadar hassas bir konu ki ben ne diyeceğimi şaşırmış haldeyim. Düzelir mi, boşanmalı mıyım, beklemeli miyim? Sürekli bu soruları soruyor, kendisini terapiye yönlendirdim ama adam değişmedikçe fayda etmiyor. Ben bu kıza düzelir bekle desem, yanlış mı yaparım? Ayrıl mı denmeli? Sizce böyle bir durum düzelir mi?