hayır bilmiyorum konusunu açmadı hiç zaten.ama ne olursa olsunnbu kadar takıntı yapmamalıydı ha unutamadın o vakit benim peşimde koşmayacaktı yaktı resmen başımı.ama hata bende ilk yaptığında konuşmamı gerçek boyuta taşıyacaktım
gitmişken davanı aç boşanma sebebiyle de MEB e dilekçe ver tayin için olsun bitsin ne düşünüyorsun ki?
Yanlış anlamada işin ve gücün halledemeyeciği şeyler var, böyle adama çocuk niye ve bi kadını hisleri asla yaniltmaz ki hislerinin sana neler dediğini yazmışsın.
Ne yaptın bugün konustunmu ailesiyle? Güven konusunda çok haklısın zor kazanılıp kolay kaybedilir...Sadece kızın resimlerinemi bakıyor yoksa yine yazışmasınımı yakaladın? Erkeklerde hep gecmise özlem oluyor nedense.
Teşekkür ederim yorumunuz için haklısınız,acaba acaba diye hep korundum;ama daha önce de belirttiğim gibi o sıralar çok iyidik olabilir yaşlarımız da fazla geçmesin diye yaptık he yaptığıma pişmanmıyım hayır ama keşke madem olmucaktı başta bitseydi hamile kalmadan ama durum bu keşkeler kurtarmıyo.
Yol çok uzadı kar tipiden dolayıben ise yol boyunca gerekmedikçe konuşmadım anladı sanırom bişiler hoş o da sormadı ne oldu hayırdır diye belki de anlamıştır sustu.annemlerleyim şimdi içim rahat değil nerden nasıl başlasam diye kafamda kurup duruyorum.acaba psikolojik destek mi alsam diye düşünür oldum onun yaptıklarımdan değil benim içine düştüğüm güvensizlik duygusundan çıkabilmek için.ona gelince de ona baktıkça içimdeki öfke artıyor isteksizlik başlıyor ama nasıl başlayıp nasıl sürdürceğimi bilemiyorum..
Kız facede yok(ben de bildiğim için artık kızı teyzesinin face’ine girmiş ordaki fotolara bakmış sanırım.kız uzakta sadece fotoya bakmak için girmiş face’e.ama öle bişi olmuş ki takıntı boyıtunda sanırım daha önce sıkıntılı bi şekilde boşanmayı dile getirerek konuştuk istemedi geçicek bunlar diyip durdu.bana karşı iyi ama o kadar karı koca ilişkimiz yok.ben de hissizleştim artık hayatımı ona emanet edemiyeceğim o kadar güvenemiyorum.ama bi yerden başlamam lazım.ama hiç birşeye gücüm kalmadı.daha önce dedim boşanalım yapamıcam ben böle diye ama hep bi gececek şafı var ağzında ne geçicekse ne olmasını bekliyosa kızımı evlendirelim nabalım yani
Bir bucuk sene fln ama onun öncesini bilmiyorum çünkü ne ben ne de o eski ilişkilerimizi hiç konuşmadık ben de sormadım zaten önceki ilişkisini,herhangi bü msjlaşma yok ama güvenim kalmadı olsa şaşırırmıyım hayır.evet düşününce artık bu evliliğin gideri yok diyorum ama eyleme de geçemiyorum süreç sıkıyo beni sanki şimdi önüme imzala hadi boşanıyosunuz deseler hemen imzalıcakmışım gibi
Ya ne diyeyim ki...
Teşekkürler,Allah inşallah dualarınızı karşılıksız bırakmaz en yakın zamanda bebek sahibi olursunuz.gerçekten hayat işte herşey bizim için ben evliliğimin bu hadde geleceğini töbe düşünmezdim;çünkü karşında bana taban bi adam vardı sanki ben ına karşı bu kadar yoğun değildim sonra ne olduysa oldu roller değişti ve bu hale geldik
Benim ilk evliliğimde öyleydi.
Haklısınız,istese bu zamana kadar bu halde olmazdık düzeltmek için bişiler yapardı ha yapmadı mı yaptı ama yine beyninden kimbilir neler geçiyor ki bu davranışlarını sergilemede devam ediyor,cesaretim mi yok dediğiniz gibi bi süreç mi diye düşünüyorum bilmiyorum ama çok mutsuzum evliymişim gibi hissedemiyorum hiç,biz sona geldik de işte uzatmaları oynuyorum..
Gecenin o siniriyle öle bişi yapmayı istedim face’i kapalıydı açmış girmiş çıkmış.gerçekten tanıyamıyorum kendimi düşündüklerimi eyleme geçiremiyorumbu nasıl bi acizliktir başkası yapsa belki ona daha kırıcı bi tavırla cevap vericem ne olması ne yapılması gerektiğini biliyorum ama yapamıyorum.
Bizde de nişanlılık dönemi ilgi patlamasınoluyoru evlendik yavaş yavaş azalma başladı ve bu duruma geldik,o kadar ki kendimi de suçladım ben mi bişi yaptım diye hatta kendisine bile söledim “eğer benim sana karşı bi tavrım olduysa bileyim senin gözünde kendimi göreyim “dedim ama ona da bi cevap alamadım
Aynı fikirdeyim
Kader de geç insan düşündükçe kafayı oynatiyor.
