Yapmasaymış, yaşanmasaymış keşke..

OdunHatun

O bir odun'du, olsundu..
Kayıtlı Üye
4 Eylül 2014
901
447
73
Merhaba..

Ya kızlar hala unutamıyorum evet eşim değişti evet artık eskisi kadar ailesini melek sanmıyor, vs..
Ama o insanları yani eşimin ailesini görünce aklıma o tokat geliyor! O lanet olası dolduruşla vurulan tokat! Eşimle herşeyi kapattık "ben değiştim senin için" dedi ve yaptıda ama bana bir iki dakika sessizlik yetiyor o anların aklıma gelmesi. Ya birşeyler söyleyin, atamıyorum içimden! Yapmamalıydı nasıl yapar ya? 9 senemize revamıydı bu? Son şans verdim bu evliliğe, bakalım.. Kalbim sıkışıyor aklıma o yaşanılanlar gelince, bu 1,5 senelik evliliğimde neler geçti başımdan neler neler oldu.. Sağlam bir psikolog lazım anca beni o paklar sanırım.. Eşim elinden geldiğince o anları unutturmaya çalışıyor bana, beceremiyorum unutmaya sanırım ya. Arkamdan gülmüşlermidir? Görümcem kına yakmışmıdır? Babası seviniyormudur oğluşunun erkekliğinden? Bana akıl verin lütfen
 
Herşeyi kapattıysan düşünmemeye çalışıcaksın boşuna kendinide üzmüceksin unut hayatına bak

Bakmaya çalışıyorum ama sonra arkamdan acaba "ne yüzsüz bırakmıyor oğlumu tokadı yedi oturdu" gibi şeylermi düşünüyorlardır diye içim içimi yiyor.. Tamam eşim ailesine de tepkisi ağır oldu bağırdı çağırdı tatilden geldikten sonra ve artık eskisi kadar sık gitmiyor yanlarına. Ama yine de .. Hayatı kendime yaşanılmayacak hale getirmeyi nasılda beceriyorum her yanlızlığımda.
 
böyle kendini yeyip bitirmen ne fayda sağlayacak şu an mutlulğunuda alıp götürcek o yüzden madem konuyu kapadınız unut gitsin

ve yanlış anlama biri facebook demiş mutsuzken mutluymuş gibi yapma kendine zarar
 

Aynen o zamanlar fevri davrandım. Nispet olsun diye ailesine karşı paylaşmıştım ama karşı tarafta etkisiz eleman kalmadı beğendi resmimi hiç birşey olmamış gibi sanki ailesi bana tokat atması için gaza getirmemiş gibi, sanki dördü kv kp eşim görümcem bir olup beni o evden kovmamışlar gibi yüzsüz yüzsüz resmimi beğendi kv.. Ve aradan 3 ay geçmiş "nerdesin kızım sesin hiç çıkmıyor özlettin kendini" diyen bir ruh hastası. Ailecek normal değiller ya, git gide bende benzemekten korkmaya başladım onlara.
 
merak etme canım eşin ailesini tekrar savunmaya başladığı an hemen unutursun kocan kötü oldukça sen onu melek görürsün
 
merak etme canım eşin ailesini tekrar savunmaya başladığı an hemen unutursun kocan kötü oldukça sen onu melek görürsün

Yok koruduğu zamanlar da melek görmüyordum. Beni yargılamadan çıkar yol gösterirseniz daha çok yardım etmiş olursunuz. Zaten takıntılıyım, üzerine daha da fazlasını taktırtmayın bana lütfen.
 
OdunHatun önceki konularınızı hatırlıyorum,hep geriye dönük, unutamamaktan kaynaklı başa sarıyorsunuz.
Affedip,unutmak yada boşanmak çözüm inanın. Boşanmayı düşünmüyorsunuz o halde unutacaksınız,geçmişe sünger çekeceksiniz. Başka yolu yok. Omuzlarınızda bu yükle bu evliliği yürütemezsiniz.
 
Yok koruduğu zamanlar da melek görmüyordum. Beni yargılamadan çıkar yol gösterirseniz daha çok yardım etmiş olursunuz. Zaten takıntılıyım, üzerine daha da fazlasını taktırtmayın bana lütfen.
eğer kabul ettiysen unutup mutlu olacaksın. Eğer unutamıyosan boşanacaksın
 

Çok haklısınız. İnanın beynimde bedenimde çok yoruldu, kendimi genç dinamik bile hissetmiyorum artık. Unutmalıyım! Unutmam gerek.. Evliliğimin 15. Günündeki olayı unutmuştum unutmaya ramak kalmıştı o travmayı.. Bu son olay beni yıktı. Yıkmasıyla birlikte "yine mi olacak, yine gelecekmi o günler..?" Diye panik atak oluyorum. Yine aynı seviyesizliği yaşarsak, ben yokum. Cidden yokum.. Boşanıyor olacağım. Kendimi birazda buna mı alıştırıyorum kendimce? Hiç bilmiyorum ya
 
Bakmaya çalışıyorum ama sonra arkamdan acaba "ne yüzsüz bırakmıyor oğlumu tokadı yedi oturdu" gibi şeylermi düşünüyorlardır diye içim içimi yiyor.. .

Onların ne düşündüğü önemli değil , bu yazdıkların kendi hakkındaki düşüncelerin. Tokadı yedim oturdum işte bir şey yapamadım diye düşünüyorsun, haklısın.
Sindirememekte haklısın , o yüzden sana verilecek bir tavsiye yok burda unut/boşan dışında.
 

İnan çok duygusalım bu dönemlerde. Ağlıyorum sanki en yakınımı kaybetmiş gibi. Ya mutluyum aslında eşim başta olması gerektiği gibi duyarlı sakin ve olumlu.. Ama işte 1,5 sene oldu evleneli ama hayatımın travmasını yaşadım. Ben hiç böyle durumlarda susupda ilişkimi sürdürecek bir kız değildim, hatta eşim nişanlı dönemimizde fln bana "sen ne kadar gamsızsın ya" derdi. Bitirirdim affım olmazdı.. Ama şimdi yapamıyorum bitti diyemiyorum! Sonumu düşünüyorum onsuz olamam ki ben diyorum.. Cayıyorum herşeyden. Aslında evet kendi düşüncelerim bunlar daha çok. Unutmalıyım. Unutacağım, öyleyse. Mecburum..
 

Vallahi çok zor bir durum. Sizin yerinizde olsam ne yapardım hiçbir fikrim yok.
 
Yaşamayacağınızın garantisi yok ama yeniden olacak diye bekleyerekte yaşanmaz. Eşiniz ders almıs Şu an herşey yolunda anladığım kadarıyla ilişkinizde,o hakkımda ne diyor,bu ne düşünüyor kısmını kenara bırakıp,mutlu olmaya çalışın. Olmuyorsa profesyonel yardım alın ama bunu kendinize yapmayın
 
Vallahi çok zor bir durum. Sizin yerinizde olsam ne yapardım hiçbir fikrim yok.

Ben aynı öyleyim işte.. Eşime "evliliğimizde en çok Neyden pişman oldun" diye sormuştum.. Bana "çok çocukca kavgalarımız oldu, hem kendimizi hemde ailelerimizi yıprattık. Herşey düzeltmek için yemin içtim" demişti. Ama istediğim cevap o tokat cevabıydı. Acaba çokmu ayrıntıda takılıyorum? Off bil mi yo rumm
 

Migrenim başladı. Migren nedir bilmezdim ya.. Bana bu yaşatanların mutluluğunu hazmedemiyorum. Olan eşimle bana oluyor. dayanamıyorum.. Kalp çarpıntısı fln var bu yaşımda. Hayatıma geçmişime daha doğrusu bir çizik atmak istiyorum. Tam yaptım başardım diyorum aklıma en ufak şey geliyor geçmişe dair ve herşey yerle bir oluyor. En çokta kendime oluyor olan haklısın çok sağol
 
Konularını okudum senin evliliğinin olacak yolu yok nereden bakarsan elinde kalıyor ama surdurmektesin
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…