İçimdekileri birtürlü söylemeden edemiyorum... Çok kalp kırıyorum sonrada başıma bir olay gelse kendimi o insanın yerine koyuyorum... Bende bu kişiye böyle demiştim... Şimdi nasıl acı çektiğini anlıyorum diye... Sorun şu ki... 8 ay öncesinde bir ilişkim vardı... Nasıl oldu nasıl başladı şaşkınlıklar içindeydim... Tabi bu zamana kadar hep kötü insanlara denk geldim alışık değildimki bu kadar ilgiye sevgiye... (tabi şimdi o kötü adamlarıda anlıyorum) Hep Allaha dua ederdim biliyorum sen hayırsız olanı hayatımdan çıkardın hayırlısı var diye... Ee bu çocuk çok hayırlı daha ne istiyorsunki.. Ama olmadı işte.. Çocuğa dedim birgün... Seni sevmiyorum olmuyor diye.. Neyse anlayışla karşıladı.. ama bugun doğum günüm gece yarısında msj çekmiş. iyiki doğdun hep gül vs.. neyse teşekkürler dedim.. Çok soğuk bir tavırla niye öyle tavır koyduysam... bugün yazmış bana hep sizin oralardayım ama seni göremiyorum. bende dedim neden bizim buralara geliyorsun.. İşte dedi seninle konuşmak istiyorum.. arasam olurmu bende: hayır yazdım kısa ve öz. Bugün görüşelimmi dedi. Görüşmek istemiyorum seninle dedim.. :Israr etti sürekli neden neden diye. dayanamadım yine söyledim.. Hoşlanmıyorum sevmiyorum seni diye 
pat diye söyleyeverdim hiç duygularını düşünmeden...ama söylerken bir yandanda içim burkuldu. Çünkü arkadaşımla aynı işyerindeler ve beni hiç üzmek istemiyormuş. hala çok seviyormuş vb. Ama ben nedense korktum ondan.. ara sıra kahve falı felan bakarız. Hepte E harfi çıkardı.. Aptal gibi bide o fallara inandım ne bilim evlenmek istemiyorum.. kaderim olmasını istemiyorum diye.. Nedense bu çocuğu birtürlü sevemiyorum... Neden nedenini bulamıyorum.. Evi var... arabası var... Çok ilgili.. çok saygılı... Çok değer veriyor.. ama bunların hiçbiri önemli değil benim için... Ben teoyu seviyorum hiçbirşeysi olmasa bile(zengin yada fakir olması benim için önemsiz) ama Çok uzak hemde çok uzak... Şimdi kendimi o çocuğun yerine koyuyorum sabahtan beri... O beni severken ben teoyu seviyorum ben teoyu severken oda bir başkasını seviyor olabilir... Demişlerki Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste diye (doğrumu oldu) Ne yapacağımı bilemiyorum.. Niye böyleyim.. Hep net ve kesin karşımdaki insanı düşünemiyorum.. ve birinin de bana cevap verirken kesin olmasını istiyorum Duygularımı kaybettim sanırım.. birtürlü bulamıyorum..
pat diye söyleyeverdim hiç duygularını düşünmeden...ama söylerken bir yandanda içim burkuldu. Çünkü arkadaşımla aynı işyerindeler ve beni hiç üzmek istemiyormuş. hala çok seviyormuş vb. Ama ben nedense korktum ondan.. ara sıra kahve falı felan bakarız. Hepte E harfi çıkardı.. Aptal gibi bide o fallara inandım ne bilim evlenmek istemiyorum.. kaderim olmasını istemiyorum diye.. Nedense bu çocuğu birtürlü sevemiyorum... Neden nedenini bulamıyorum.. Evi var... arabası var... Çok ilgili.. çok saygılı... Çok değer veriyor.. ama bunların hiçbiri önemli değil benim için... Ben teoyu seviyorum hiçbirşeysi olmasa bile(zengin yada fakir olması benim için önemsiz) ama Çok uzak hemde çok uzak... Şimdi kendimi o çocuğun yerine koyuyorum sabahtan beri... O beni severken ben teoyu seviyorum ben teoyu severken oda bir başkasını seviyor olabilir... Demişlerki Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste diye (doğrumu oldu) Ne yapacağımı bilemiyorum.. Niye böyleyim.. Hep net ve kesin karşımdaki insanı düşünemiyorum.. ve birinin de bana cevap verirken kesin olmasını istiyorum Duygularımı kaybettim sanırım.. birtürlü bulamıyorum..
Sanırım eski olayınızı unutamıyorsunuz sadece bence onu unutmaya çalışın böylelikle hayatınıza zamanı geldiğinde daha iyilerini koyabilirsiniz 
Teo aynısını hissetmiyordur canım erkekler biz bayanlar gibi duygusal detay düşünmezler üzgünüm hangi erkeği gördün ki üzülüyorum kıyamıyorum ayrılmaya dediğini bir erkek için bittiyse bir şeyler bitmiştir acıma tarzında vicdan tarzından bir durumları yoktur
