Yardım Edebilir misiniz ?

parkbyull

Başlangıç:104 Güncel :65
Kayıtlı Üye
14 Aralık 2012
21.404
32.064
598
38
Kızlar merhabalar yardımlarınıza ihtiyacım var zira psikolojimi düzene sokmak istiyorum..
Yapı itibari ile çok stresli bir insanım bu stres sebebi ile bebeğimi bile kaybettim siz düşünün...
Sonra düşünmeye başladım içinde bulunduğum koşullardan çokta mutlu olmadığımı hissettim...
Eşimle çok iyiyim onunla çok mutluyum Rabbime şükürler olsun ondan yana sıkıntım yok..
İşimden memnun değilim 657 li olmasam da memurum...
Sevmediğim bir işi yapıyorum...
Eşime soruyorum hayatım sence istifa etsem böyle kahve ve pasta üzerine bir kafe açabilir miyim acaba diyorum sanmam diyor..
ailem memuriyetten istifa etmeyi aklından çıkart diyor hatta daha ileriye gidip annem hakkımı helal etmem diyor..
Ama ben zaten onların istediği bölümü okuyup onların istediği işe girdim ve beş yıldır da psikolojikman çöktüm...
ŞİMDİ SİZE SORACAĞIM
ben ne yapmalıyım kendime zaman ayırmak istiyorum daha pozitif olmak istiyorum hareketli biri olmak istiyorum cesaret istiyorum...kendime nasıl bir meşgale bulmalıyım ya da ben ne yapmalıyım...yardım eder misiniz bana biraz akıl verin en azından siz işten sonra nasıl kafa dağıtıyorsunuz rahatlıyorsunuz mutlu oluyorsunuz onlar deseniz...
 

bunun için kosgeb lerin girişimci kadınlar kursu var bence önce ona git orda tüm herşeyi anlatıyorlar ücretsiz kurs aynı zamanda aldıgın sertifika ile 15 bin tl para veriyorlar hibe bir iş yeri açmak istediğin zaman orda zzaten yapıp yapamayacagını anlıyorsun
 



bu hayata bir kez geliyoruz , eğer mutlu olacağınıza inanıyorsanız artı ve eksileriyle düşündüyseniz bence mutlu olacağınız bir işi yapın anneniz öyle dese de ileride belki çok başarılı olacaksınız o zaman anneniz de mutlu olur , ayrıca iş hayatınıza annenizin hakkını helal etmeyecek kadar müdahale etmesi de doğru değil
 
Madem pasta işlerini seviyorsun ve ilerde böyle bir hayalin var
Şimdiden şeker hamurundan çeşitli kurabiye ve pastalar yapıp internet üzerinden satışa sunabilirsin
Birden çevre edinmen güç olur, böyle ek iş veya hobi olarak başla
Baktın müşteri potansiyelin genişledi ve eski işinden hala memnun değilsin
O zaman garanti bi şekilde kendi cafeni açarsın
 

doğru değil öyle de Anne bu dedikten sonra benim elim ayağım kesiliyor işte
 

satmadım daha ama yapıyorum canım gel gör ki işten gelince beyin yorgunluğundan pertim çıkıyor ve hemen tv karşısında yatıyorum bu yüzden önce ayaklanmam lazım gaz istiyorum sizden ne yaparsam canlanabilirim...
 

bunu düşündüm canım ama şu an Bursa'dayım kurslara bakıyorum kayıt yoktu en son...hatta annem aldı o sertifikayı :))
 

Onu bulan bana da haber versin çünkü bende öyleyim yemekten sonra tv karşısına uzanıyorum hemen
 
bunu düşündüm canım ama şu an Bursa'dayım kurslara bakıyorum kayıt yoktu en son...hatta annem aldı o sertifikayı :))

e onun üstüne açın bi yer baktınız işliyor o zaman sende işinden kolyaca çıkarsın işte:) not: bende işimi hiç sevmiyorum ama olduğum yerde kimse olmadığı için boşluğa düşmemek adına çalışıyporum
 
oturup annenle acik acik konusmani tavsiye ederim mutsuz olmani istemiyordur eminim seymaninda söyledigi gibi bu hayata bir kez geliyoruz cevrendekiler üzülmesin diye katlaniyorsun bu sekilde devam edersen bir seylerin düzelmesi mümkün degil ki bu senin hayatin, annenin degil.
 
annem kendi sertifikası ile iki dükkan idare ediyor....bu işler nasıl oluyor acaba...o zaman sorumun temelini değiştireyim...İŞTEN GELDİKTEN SONRA TV KARŞISINA YATMAMAK İÇİN NE YAPIYORSUNUZ...sanırım önceliğim bu olmalı..
 
biri bana da gaz versinnn....düm eşim diyor yemeği yiyip hopp uzanıyorsun...kilo alacaksın diyor ama yapcak bişi yok akşama kadar çalışıp uzanmak benimde hakkım demii?
 
Merhaba,
Ben de memurum ama kendi mesleğimi yapmıyorum devlet işleri malum
Açıkçası şu an yaptığım işleri de sevmiyorum zaten bu işleri yapmak isteseydim "memur" kadrosunu yazıp atanmaya çalışırdım. Ama maalesef bu hayatta hiç birşey dört dörtlük olmuyor.
Aslında benim de ilerisi için planım senin istediğin gibi butik pastane tarzı bir yer açmak ama onun için sermaye gerekiyor bu nedenle de bakalım hayırlısı diyorum. İnsan sevdiği yerde yaşamalı, sevdiği işi yapmalı yoksa mutluluk sadece aranan ama ulaşılamayan birşey olur.
Bence istifa etme ama işten çıkınca herşeyi orada bırak ve sadece sen ol, git bir kafede kahve iç al yanına sevdiğin bir kitap keyifle oku kafanı dağıt. Ya da aynısını evde eşinle de yapabilirsin. Kendimden örnek vereyim ben küçük, çok sosyal aktivitesi olmayan bir yerde yaşıyorum gezecek yer çok kısıtlı o yüzden bu aralar eve gidince internetten dizi izliyorum çok keyifli geldi bana hem kafa dağıtıyorum hem kendime vakit ayırmış oluyorum. Takı yapabilirsin, örgü örebilirsin, el işi yapabilirsin vs... Ya da madem ki pastalara meraklısın iş haricinde evde yeni tatlar deneyebilirsin, butik pasta kursları var, şeker hamurundan kurabiye kursları falan onlara katılabilirsin. Kaç yıllık memursun bilmiyorum ama emekli olmak için gününü tamamlayıp çekilebilirsin hani emekli olmak için yaş bekleniyor ya bu arada sen kendi işini de kurarsın
Şu an herkes sana "memursun, işin rahat, maaşın var, devlet kapısı garantidir" gibi telkinlerde bulunuyordur emin ol seni çok iyi anlıyorum çünkü ben de olaya "memurluğun garantisi" düşüncesiyle bakmıyorum ama hayat şartları da malum, bu devirde kadınlar da iş dünyasında ve biz de sigortamız yatsın maaşımız olsun ayaklarımızın üzerinde duralım istiyoruz. O yüzden şimdi fırsat varken birikim yapmaya çalış inşallah evladın olunca çok faydasını göreceksin. Hayat telaşesi hiç bitmiyor ve biz buna ayak uydurmak zorundayız maalesef ki... Hakkında ne hayırlıysa o olsun şimdilik kendine nasıl vakit ayırabilirsin iş stresini biraz olsun nasıl bertaraf edersin onun yollarını aramaya çalış, Rabbim gönlüne ferahlık versin inşallah.
 


Ben de aynı dertten muzdaribim Benimki de memuriyet ama ben eş durumundan tayinle farklı bir şehre geldim.Üç ay oldu henüz alışamadım, çok mutsuzum burda çooook...Öyle istifa edeyim çalışmayayım ya da başka bir şeyle ugrasayım gibi de bir lüksüm yok zaten..Dediğiniz gibi çok şükür eş konusunda da sıkıntı yok.. Ama insan gününün çoğunu geçirdiği bir yerde mutsuzsa çok vahim yani..Benim de bundan ötürü psikolojim çok dengesiz bir hal almaya başladı.. Ben de ne yapıcam bilmiyorum..Hayırlısı..Zaman diyelim..
 
şu an kurulu bir düzeniniz var işe giriş saatiniz belli çıkış saatiniz belli bu saatlerin dışında iş sorumluluğunuz yok dükkan işletmekse tamamen sizin sorumluluğunuzda

yapı olarak stresli biriyim diyorsunuz iş yeri açmak özellikle kendi ürünün üretip direk tüketiciye sunmak müşteri bağlamak oldukça stresli bir iş

kirası faturası vergisi kek pasta için malzelerinin alışverişi eleman çalıştırırsanız onun maaşı sizin bağkur ödemeleriniz vs oldukça sorumluluk gerektiriyor bu düzeni tutturamazsanız dükkanı kapatıp eve gittiğinizde de bu sorunlarla gidersiniz her zaman düşünür durursunuz.


böyle bir hayaliniz varsa ve denemezsem ilerde pişman olurum diyorsanız cesaretinizi toplayıp yavaş yavaş başlayın kurslara gidin workshoplar var pasta kurabiye vs için onlara katılın kendinizi bu konu geliştirin evde bu tür şeyler yapıp nette satanlar var ( bebek kurabiyesi, nikah kurabiyesi vs gibi) bu şekilde başlayın daha sonra bakarsınız hobinizi geliştirdiğinizde dükkan işine de gidebilirsiniz?
 
yorumlarınız için çok teşekkür ederim benimkisi bir nevi depresyon gibi oldu...Bursa da bir arkadaş çevremiz yok ben iki senedir burdayım komşuluk bizde çok önemlidir ben konya lıyım fakat bulunduğum yerde komşuluk sıfır..selam versen selamı almıyorlar kapılarını çalsan açmıyorlar kaç kere denedim gördüm...burdaki işimden memnun değilim daha önce doğuda görev yapıyordum orda arkadaşlardan işten çok memnundum....hayalimde küçük butik bir kafe açıp kahve ve pasta satışı yapmak var ama gözüm korkuyor söylediğim sektör ülkemizde maalesef kabullenilemedi...İstanbul Antalya ankara gibi şehirlerden bahsetmiyorum tabiki...amacım memleketime yerleşip böyle küçük bir yer açmak ama cesaret ve hareket yok..beynim acayip yorgun..eve geliyorum yemeği yiyorum hooop tv karşısına uzanıyorum...eşimin işi hareketli o da eve gelince uzanıyo...böyle acayip ve ruhsuz bir şey oldum çıktım ve ben daha 27 yaşıma yeni girdim...ay acayip yaşlı hissediyorum kendimi...zindelik verin bana kızlar bütün pozitif enerjinizi atın ne olurr
 
Sizi anlıyorum.. Insan gerçekten sevmediği işi yapınca mutlu olamıyor. Ancak sadece bunu göz önüne alarakta hareket etmeyin. Kendinize ait bir işletmenin sorumluluklarını, artı vr eksileri güzelce düşünüp tartın. Yapacağınız işi de güzelce araştırın, kurslara gidin, bu işi yapan işletme sahipleri ile görüşüp fikir alın. Aynı zamanda bir psikologla da görüşmenizi tavsiye edebilirim. Aile konusundaki sıkıntılarınızı aşmanızda gerçekten çok faydasını görürsünüz.
 
teşekkür ederim fikrinizi beyan ettiğiniz için psikolog görüşmelerine başladım 2 haftadır :)
 
biri bana da gaz versinnn....düm eşim diyor yemeği yiyip hopp uzanıyorsun...kilo alacaksın diyor ama yapcak bişi yok akşama kadar çalışıp uzanmak benimde hakkım demii?
valla ben de almışım ev-iş arası yürüyorum eve gelince pestil modundayım biraz dinleneyim diyorum kalıyorum öylece

canım haklısın hayat insanı çok yoruyor genç yaşta olgunlaştırabiliyor üzme kendini bak ben de bursayı çok istemiştim olmadı ki benim yaşadığım yer daha da küçük kurs falan da yok - halk eğitimlerde pasta kursları var onlara katıl yorgun olsan bile inan terapi gibi gelecektir sana
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…