Bende tam senin yaşındayken bu duruma, hatta belkide daha kötüsüne kapılmıştım his olarak. 9. sınıfa ilk başladığımda üst sınıflardan birine aşık olmuştum. Her teneffüste arkadaşlarımla bahçeye çıktığımda arkamda onu görüyodum. Bana baktığını, beni takip ettiğini düşünüyodum. Ama ne o bana, ne de ben ona hislerimizi açıklamadık.
Çok sonra (4 sene gibi bire süreden bahsediyorum) Bi şekilde yollarımız çok alakasız bir yerde kesişti. Bi şekilde bi ilişkiye başladık. Ona " Neden benimle o zaman konuşmadın?" diye sorduğumda. O bana " Ben seni lisedeyken hiç görmedim ki." dedi. Yaşadığım şoku tahmin ediyosundur. Beynin görmek istediğini görüyor yani.
Tabi bu anlattığım pembe kısımlarıydı. Lise hayatım boyunca ona aşık olduğum için kimseyle birlikte olmadım.Ve aklımdan bi türlü çıkmadığı ve yarım kaldığı için de derslerim bundan olumsuz etkilendi, tabi ki bende,tabi ki hayatımda.İlişkiye başladığımda ise uzaktan gördüğüm kişiden ne kadar farklı olduğunu görünce bir kez daha şok oldum.Bu kadar yıl bu mu aklımda kaldı diye düşündüm ve hala da aynı şekilde düşünüyorum.
Bu yazının alt metni olarak sana şunu tavsiye edebilirim. Dinlersen..
Hayatının en tatlı ve verimli dönemlerini iyi değerlendir.Kendine yatırım yap.Eğitimini 1. sıraya koy.Gelecek yaşlarını nasıl yaşamak istediğine karar ver ve hedeflerini ona göre belirle. Çok klişe olacak ama kocayı her yerde bulursun gerçekten :)
Hayatında başarılar diliyorum sana