• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yardım edin nasıl mutlu olacağım ben

kristenn

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2011
524
7
46
İstanbul
15 yaşındayım 10. sınıfa gidiyorum bu sene.Geçen sene okulda çok mutluydum bir arkadaşım vardı.Kısa sürede çok samimi olduk birbirimizin evlerine gidip geldik beraber bi yerlere gezmeye gittik eğlendik okulda birbirimizden hiç ayrılmazdık.Ama senenin sonlarına doğru başka birisiini buldu onla daha samimi oldu ben çok kıskandım benden başka hiç arkadaşı olmasın istiyodum evleride birbirlerine yakındı beraber gidip geliyorlardı.Bir tenefüs bile onun yanına gitse bozuluyodum.Çünkü o yanındaykenn benim yüzüme bile bakmamaya başlamıştı.Yaz tatilinde sözde her gün buluşacaktık.Ama bi kaç kere sadece ben onlara gittim onun ısrarları üzerine (yüzüme bile bakmamıştı arkadaşı ve onun peşinden koştum) bi kaç kerede o geldi.Şimdi bu yeni senede sadece okulun ilk gnü geldi yanıma bi de bugün arada bi uğruyo ben demesem geleceğide yok o kızla ggeziyo.Bense tenefüslerde okulun en ücra köşesine gidip tenefüsün bitmesini bekliyorum sınıfta duramıyorum herkes bana bakıp acıyomuş gibi geliyo onun gelip beni o şekilde görmesinden çok utanıyorum.Okulun başlarında bi arkadaşım olmuştu ama o da sonradan başkasıyla daha smaimi oldu şimdi derslerde konuşsakta tenefüste yine yalnızım.Ama hiçmi hiç kimse acıtmıyo canımı onun kadar.Ben onu çok sevmiştim çok değer vermiştim arkadaşlığımızda herşeyi hep alttan alan bendim küsmesin darılmasın diye hep uğraşıyodum.Bazen o seni sattı diyorum kendime unut onu diyorum ama kardeşim gibi işlemiş içime okulda her gördüğümde başkalarıyla gezeerken başımdan kaynar sular dökülüyor her köşede anılarımız varr her yerde..Nereye baksam eski bizi görüyorum.Tenefüslerde beraber gezelim desem gezer ama onuda yanına alır hadi gidelim bi yerlere buluşup desem gelirr amaa ben gurur yapıyorum diyemmiyorum.Sizce kazanmak için uğraşmalımıyım.Bi daha bulamamki ben böyle arkadaş bi tane buldum onuda aldılar elimden Facebookta olmasa bi yabancı zatenn ama ben onu çok özlüyorum bazen kızıyorum ama içimde kocaman bi boşluk varrrr çok büyük boşlukkk.İçimi sıkıyoo.Nefes almakta güçlük çekiyorum.Bu boşluğu nasıl kapatabilirim sizcee çok mutsuzummm okuldaaa yalnızkennn birdeenn çığlık atıp hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorıum gülüp gezenleri gördükçeee .(:(:(:(:((:
 
15 yaşındayım 10. sınıfa gidiyorum bu sene.Geçen sene okulda çok mutluydum bir arkadaşım vardı.Kısa sürede çok samimi olduk birbirimizin evlerine gidip geldik beraber bi yerlere gezmeye gittik eğlendik okulda birbirimizden hiç ayrılmazdık.Ama senenin sonlarına doğru başka birisiini buldu onla daha samimi oldu ben çok kıskandım benden başka hiç arkadaşı olmasın istiyodum evleride birbirlerine yakındı beraber gidip geliyorlardı.Bir tenefüs bile onun yanına gitse bozuluyodum.Çünkü o yanındaykenn benim yüzüme bile bakmamaya başlamıştı.Yaz tatilinde sözde her gün buluşacaktık.Ama bi kaç kere sadece ben onlara gittim onun ısrarları üzerine (yüzüme bile bakmamıştı arkadaşı ve onun peşinden koştum) bi kaç kerede o geldi.Şimdi bu yeni senede sadece okulun ilk gnü geldi yanıma bi de bugün arada bi uğruyo ben demesem geleceğide yok o kızla ggeziyo.Bense tenefüslerde okulun en ücra köşesine gidip tenefüsün bitmesini bekliyorum sınıfta duramıyorum herkes bana bakıp acıyomuş gibi geliyo onun gelip beni o şekilde görmesinden çok utanıyorum.Okulun başlarında bi arkadaşım olmuştu ama o da sonradan başkasıyla daha smaimi oldu şimdi derslerde konuşsakta tenefüste yine yalnızım.Ama hiçmi hiç kimse acıtmıyo canımı onun kadar.Ben onu çok sevmiştim çok değer vermiştim arkadaşlığımızda herşeyi hep alttan alan bendim küsmesin darılmasın diye hep uğraşıyodum.Bazen o seni sattı diyorum kendime unut onu diyorum ama kardeşim gibi işlemiş içime okulda her gördüğümde başkalarıyla gezeerken başımdan kaynar sular dökülüyor her köşede anılarımız varr her yerde..Nereye baksam eski bizi görüyorum.Tenefüslerde beraber gezelim desem gezer ama onuda yanına alır hadi gidelim bi yerlere buluşup desem gelirr amaa ben gurur yapıyorum diyemmiyorum.Sizce kazanmak için uğraşmalımıyım.Bi daha bulamamki ben böyle arkadaş bi tane buldum onuda aldılar elimden Facebookta olmasa bi yabancı zatenn ama ben onu çok özlüyorum bazen kızıyorum ama içimde kocaman bi boşluk varrrr çok büyük boşlukkk.İçimi sıkıyoo.Nefes almakta güçlük çekiyorum.Bu boşluğu nasıl kapatabilirim sizcee çok mutsuzummm okuldaaa yalnızkennn birdeenn çığlık atıp hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorıum gülüp gezenleri gördükçeee .(:(:(:(:((:

canımsın...kıyamadım bak şimdi sana...senin yaşında öğrencilerim var benim bir sürü onlar geldi şimdi gözümün önüne...

öncelikle yanlış düşünüyorsun ve kime sorsan aynı şeyi söyler...atalarımız "çok muhabbet tez ayrılık getirir" demişler ve çok doğru söylemişler...birisi ile hemen samimi olduysan bil ki o ilişki o arkadaşlık bitmeye mahkumdur (genellemedir istisnalar kuralı bozmaz) saakkkıınn kimsenin peşinde koşup kimseyi kazanmaya kalkma...senin yanında olmak isteyen bırak sen birşey yapmadan gelsin...etrafında eminim başkaları da vardır fakat sen önceki yıla ve eski ar kadaşlığına takıldığın için göremiyorsundur...bir düşün istersen seninle samimi olmak için can atan kaç kişi var?? (1 kişi bile çok demektir)

ve lütfen kimseyi sahiplenmeye kalkma evet belki 3 kişilik çok samimi arkadaşlık olmaz ama kendini kimselere kapatma bir sürü arkadaşın olsun...herkese karşı güler yüzlü içten samimi ol ama derdini sıkıntını paylaştığın sırlarını anlatacağın kişi az olsun onu da iyi seç öyle hemen bir anda samimi oldunuz gidip geliyorsunuz diye kerşeyini paylaşma sonra yine üzülebilirsin...sen herkesle arkadaş ol ama samimi olma öyle sınıf köşelerinde oturup tenefüslerini yalnız geçirme hele seni anlamayan birisi yüzünden...kendini sakın üzme etrafına bak...bırak seninle gelen yanında kalsın gidene de üzülmeden "hoşçakal" deyip yol ver...

şimdi böyle çok acele karışık yazdım kusura bakma umarım ne demek istediğimi anlamışsındır üzülmene gerçekten üzüldüm yazmadan duramadım ama şimdi bu karamsar ruh halini at üstünden hem de hemennnn....
 
Teşekkür ederim cevap verdiğiniz için ama benim arkadaş edinebilmem için kendime güvenmem gerek konuşmam birileriyle mesela tenefüse çıkalımmı demem gerek ben kimseye öyle diyemem illa ilk o dicek ve yanında kimse olmucak bşka yoksa bana acıyomuş gibi hissediyorum daha fazla utanıyorum konuşamıyorum arkadaşsızlık yalnızlık çok acı verici bişey dayanamıyorumm kendime çok kızıyorumm böylee üzüldüğüm içinnn kendi kendine yetmeyi öğren artık diyorumm ama bu bboşluk geçmiyo okuldaa en fazla tenefüsleri geçirebileceğim gibi birini bulurum onun gibi her an beraber olabileceğimiz birini ilk defa buldum zar zor şimdi nasıl bulucam yine ağladım zaten yazdıklarınızı okuyunca tuhaf geldi benden başka bi kişi daha derdimi öğrendi yaa daha beter duygulandım
 
Ah güzel kızım yazdıklarına üzüldüm geçen yıl aynı senin yaşadıklarını kızımda yaşadı onu sınıfta dışladılar o kadar üzüldü ki okulu askıya aldık gitmedi rapor aldı öğretmenleri ile konuşduğum halde değişmedi, herkes kendi havasında lisede kızlarda vefa olmayabiliyor hemen başka kız ile samimi olma durumları çok tabi bende bu yıl başka okula yazdırdım bizim yakınızda oturan onunla aynı okula giden kızıda dışlamışlar bunun ikisi arkadaş oldu öğretmenlerde genç dinamik,sınifta iyi süper diyeceğim morelini bozma zorla olmuynrsa olmuyor,senin kabahatin yok, bazende kötüler hep birarada oluyor,
 
Bazen çok iyi olman yetmez , hani şu şeytan tüyü var ya ondan olacak ... Bazıları dan dun konuşur; etraflarında bi sürü fanları olur, bazıları da senin gibi ince fikirli ve hassastır ama arkadaş olunmaz... Ben de anlayamadım bunu gitti. Okul hayatımda 2-3 arkadaşım vardı koca okulda , şimdi iş hayatımda da herkesle merhabalaşırım ama samimi olduğum kimse yok henüz.Üstelik ben çok laf atan bir tipimdir de.Buna rağmen olmuyor yani... Biraz da sana destek olmak ve yalnız olmadığını göstermek için kendimden örnek verdim.. yalnız değilsin.. Ama eşime karşı o şeytan tüyüm vardır. Konu komşu ilişkilerim de iyidir... Yani sen daha yolun çok başındasın , olmayınca olmaz tabi ama en azından teneffüslerde gezmek için veya derslerden havadan sudan muhabbet etmek için ilk adımı sen at, baktın olmuyor salla gitsin . Allah başka şeylerde şans versin bu ne kii...
 
Ah güzel kızım yazdıklarına üzüldüm geçen yıl aynı senin yaşadıklarını kızımda yaşadı onu sınıfta dışladılar o kadar üzüldü ki okulu askıya aldık gitmedi rapor aldı öğretmenleri ile konuşduğum halde değişmedi, herkes kendi havasında lisede kızlarda vefa olmayabiliyor hemen başka kız ile samimi olma durumları çok tabi bende bu yıl başka okula yazdırdım bizim yakınızda oturan onunla aynı okula giden kızıda dışlamışlar bunun ikisi arkadaş oldu öğretmenlerde genç dinamik,sınifta iyi süper diyeceğim morelini bozma zorla olmuynrsa olmuyor,senin kabahatin yok, bazende kötüler hep birarada oluyor,

ben herkese çok fazla değer veririm bu huyumdan artık rahatsız olmaya başladım bi kız yüzüme bi gülse yapmıcağım şey yok arkadaşlarımada hep çok fazla değer veririm aama hep yalnız kalan ben olurm.Küçükken 7-8 yaşında ya var ya yoktum.Bizim ordaki bi kızla oyun oynuyoduk akşam üzeriydi.Annemle babamda tam çoktandır gitmek istediğim yere gezmeye gidiylardı beni çağırdılar ben sırf o yalnız kalmasın diye onlarla gitmedim 5 dk sonra ben sıkıldım dedi gitti.Bu tür durumlardan daha çok var bende.Bu değeri bi de kendime vermeye öğrenebilsem:5::5::5:
 
Teşekkür ederim cevap verdiğiniz için ama benim arkadaş edinebilmem için kendime güvenmem gerek konuşmam birileriyle mesela tenefüse çıkalımmı demem gerek ben kimseye öyle diyemem illa ilk o dicek ve yanında kimse olmucak bşka yoksa bana acıyomuş gibi hissediyorum daha fazla utanıyorum konuşamıyorum arkadaşsızlık yalnızlık çok acı verici bişey dayanamıyorumm kendime çok kızıyorumm böylee üzüldüğüm içinnn kendi kendine yetmeyi öğren artık diyorumm ama bu bboşluk geçmiyo okuldaa en fazla tenefüsleri geçirebileceğim gibi birini bulurum onun gibi her an beraber olabileceğimiz birini ilk defa buldum zar zor şimdi nasıl bulucam yine ağladım zaten yazdıklarınızı okuyunca tuhaf geldi benden başka bi kişi daha derdimi öğrendi yaa daha beter duygulandım

:)))

ben olsam başka biri derdimi öğrendi diye üzülmek yerine şöyle düşünürdüm "bir kişi beni tanıdı beni sevdi ve derdimi paylaştı"...haklısın etrafını nasıl görürsen öyledir...yani sen sana acıdıklarını düşünürsen acırlar (senin dünyanda) seni sevdiklerini düşünürsen severler...sen böyle saklanırsan seni kimse göremez ki...tamam bekle birileri gelsin yanına ama kendini saklamadan köşe bucak saklanıp kaçmadan..ortalıklarda ol ki seni görsünler...istersen öyle hemen hadi tenefüse çıkalımmı deme önce başka bişeyler sor dersle ilgili mesela...farklı bir sohbet konusu aç vsvs...bence yapabilirsin ben de söylüyorum kendine acımayı bırak önce...bir başla gerisi gelir...
 
ben de gerçekten cok büyük bir problemin var sandım. canım bak orası lise. zaman geçirmek iseeyeblrsn sıkılabilirsn ama sık dişini 2 senecik. dogru düzgün bi okulu kazandıktan snra bir sürü arkadasın olur. lise arkadaslıklarının %90ı geçicidir...
 
ben herkese çok fazla değer veririm bu huyumdan artık rahatsız olmaya başladım bi kız yüzüme bi gülse yapmıcağım şey yok arkadaşlarımada hep çok fazla değer veririm aama hep yalnız kalan ben olurm.Küçükken 7-8 yaşında ya var ya yoktum.Bizim ordaki bi kızla oyun oynuyoduk akşam üzeriydi.Annemle babamda tam çoktandır gitmek istediğim yere gezmeye gidiylardı beni çağırdılar ben sırf o yalnız kalmasın diye onlarla gitmedim 5 dk sonra ben sıkıldım dedi gitti.Bu tür durumlardan daha çok var bende.Bu değeri bi de kendime vermeye öğrenebilsem:5::5::5:

hah işte ne güzel sorununu biliyorsun aslında...

sen de öyle yap bakalım bir süre..istemediğin bişeyi sırf başkası üzülmesin diye yapma...küsen küssün gitsin inan bir süre sonra herşey düzelir gerçekler seninle kalır sahteler gider sen de mutlu olursun...yoksa herkes gider sen kalırsın
 
ben herkese çok fazla değer veririm bu huyumdan artık rahatsız olmaya başladım bi kız yüzüme bi gülse yapmıcağım şey yok arkadaşlarımada hep çok fazla değer veririm aama hep yalnız kalan ben olurm.Küçükken 7-8 yaşında ya var ya yoktum.Bizim ordaki bi kızla oyun oynuyoduk akşam üzeriydi.Annemle babamda tam çoktandır gitmek istediğim yere gezmeye gidiylardı beni çağırdılar ben sırf o yalnız kalmasın diye onlarla gitmedim 5 dk sonra ben sıkıldım dedi gitti.Bu tür durumlardan daha çok var bende.Bu değeri bi de kendime vermeye öğrenebilsem:5::5::5:

benim kızımda aynı senin gibi duygusal ve iyi niyetli pek bundan dolayı kayıp etti 1 yılını ,üzülme güçlü ol ,zaten lise bitince arkadaşlıkta bitiyor ,ben seni ancak bu kadar teselli ederim birde geçe yıl gruplaşma varmış bu yıl yok seve seve okula gidiyor
 
Bazen çok iyi olman yetmez , hani şu şeytan tüyü var ya ondan olacak ... Bazıları dan dun konuşur; etraflarında bi sürü fanları olur, bazıları da senin gibi ince fikirli ve hassastır ama arkadaş olunmaz... Ben de anlayamadım bunu gitti. Okul hayatımda 2-3 arkadaşım vardı koca okulda , şimdi iş hayatımda da herkesle merhabalaşırım ama samimi olduğum kimse yok henüz.Üstelik ben çok laf atan bir tipimdir de.Buna rağmen olmuyor yani... Biraz da sana destek olmak ve yalnız olmadığını göstermek için kendimden örnek verdim.. yalnız değilsin.. Ama eşime karşı o şeytan tüyüm vardır. Konu komşu ilişkilerim de iyidir... Yani sen daha yolun çok başındasın , olmayınca olmaz tabi ama en azından teneffüslerde gezmek için veya derslerden havadan sudan muhabbet etmek için ilk adımı sen at, baktın olmuyor salla gitsin . Allah başka şeylerde şans versin bu ne kii...


Ben zarzor bi tane bulurum onuda dan diye gelir alır gider birileri.Bi de belli etmemeye çalışırım üstüne içimden üzülürüm ama baktım onla samimi oluyo bunuda bıraktım ortada öyle diye düşünmemesi için daha beter onla samimi olması için elimden geleni yaparım sanki kendimde istemiyomuş gibi yaparım.Ama eski arkadaşımı çok özlüyorum artık kimseyle öyle samimi olamamki bazen diyorum acaba yüzsüzlüğemi vursam artık 2 kişi gezerken bende sizinle gezimmi falan diyip bana yaptıkları gibi ayırsammı ama yapamam ve yapmam tabi öyle bişey ne yapsam kendi kendime yetebilirimkii ???:43:
 
Benim de vardı öyle bir arkadaşım
Öyle tipleri iyi bilirim ben
Başkasıyla tanışıp biraz anlaştıkları zaman eski arkadaşlarını unuturlar
ve çok büyük ihtimalle sen onu kıskandıkça kendini köşelere bucaklara saklayınca egosu tatmin oluyor
Ben de ilk zamanlar arkadaşımı kıskanmıştım noluyoruz falan demiştim baktım ki resmen mutlu oluyor bıraktım ne hali varsa görsün dedim
Ve yine çok büyük ihtimalle şuan samimi olduğu arkadaşını başka birine satacak bir süre sonra
Benden sana tavsiye sakın geri kazanayım kıskandığımı belli edeyim şeklinde düşünme
Sadece bu konuda değil her konuda kişiler kim olursa olsun (arkadaş,sevgili) kimseye onlara muhtaçmışsın imajı yaratma
Bence en yakın zamanda bir arkadaş edinmelisin samimi olacağın birileri mutlaka vardır onlarla takıl
Bir arkadaş bulursan bir süre sonra o arkadaşın sana tekrar yakınlaşmaya çalışacaktır ama sanma ki seni kıskandığı için
Sadece senin ondan vazgeçtiğini düşünüp egosu zedelendiği için :34:
Tekrar gelse de bu sefer sen çek kendini
 
ben de gerçekten cok büyük bir problemin var sandım. canım bak orası lise. zaman geçirmek iseeyeblrsn sıkılabilirsn ama sık dişini 2 senecik. dogru düzgün bi okulu kazandıktan snra bir sürü arkadasın olur. lise arkadaslıklarının %90ı geçicidir...

2 sene kaldı amaa 2 sene bittikten sonrada yanımda kimse olmucak ben bi tane arkadaşım olsun istiyorum ama benim olsun ömürlük olsun.Benim hiç beraber gezebileceğim derdimi paylaşabileceğim bi arkadaşım olmucakmı arkadaşım olmadan hep eksiğim gibiii hiç mutlu olamıyorum okulda olmasına gerek yok komşumuz olsun başka bi yerden olsun bi yerden olsun ama olsun işte okuldada yalnızım sıkılıyorum ama o yine çekilirr ama böylee iiçimi sıkan birşey var
 
:)))

ben olsam başka biri derdimi öğrendi diye üzülmek yerine şöyle düşünürdüm "bir kişi beni tanıdı beni sevdi ve derdimi paylaştı"...haklısın etrafını nasıl görürsen öyledir...yani sen sana acıdıklarını düşünürsen acırlar (senin dünyanda) seni sevdiklerini düşünürsen severler...sen böyle saklanırsan seni kimse göremez ki...tamam bekle birileri gelsin yanına ama kendini saklamadan köşe bucak saklanıp kaçmadan..ortalıklarda ol ki seni görsünler...istersen öyle hemen hadi tenefüse çıkalımmı deme önce başka bişeyler sor dersle ilgili mesela...farklı bir sohbet konusu aç vsvs...bence yapabilirsin ben de söylüyorum kendine acımayı bırak önce...bir başla gerisi gelir...



Hani birinee derdini dökünce daha beter içerlenirsin ya işte ondan yoksa üzüntüden değil.Ama ben öyle çok arkadaş istemiyorum bi tane olsun ama sadece okuldaolmasın hiç yalnız bırakmasın.Bazen diyorum yeni arkadaş edinmeye uğraşacağıma diğerini kazanmaya uğraşim diyorum ama onunla artık okulda olmaz ama bende adım atsam hiç değilse gezebileceğim derdimi paylaşabileceğim biri olbilir ama geçen sene bi an yanımdan ayrılmayan kızın şimdi bana okulda yabancı gibi durması sadece bazı tenefüsler uğrayıp gitmesini kendime yediremiyorum.2 gün önce falan msn den dedim bizim hep gittiğimiz bi eğlence merkezi var eskiden giderdik okul varken gezmek için ne zamandır gitmiyoruz gidelimmi dedim bende bugün onu düşündüm dedi ne yapsam bilmiyorum ama onu yinede çok özlüyorumm beni yalnız bırakmasına rağmen:(
 
Back
X