- 31 Mart 2022
- 4.868
- 15.176
- 138
- Konu Sahibi blackwoman_
-
- #21
Kendini öldürmek isteyecek kadar ne var ben mi anlamadım acaba?Lütfen psikoloğa gidin,ciddiyim.Arkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
Konu şu. Beni iş anlamında motive eden kimse kalmadı. Zaten laf söylencek bişede kalmadı akrabamın yeri. Ben dışardan gelen laflarıda takıyorum. Mesela mahalle de benim çalıştığım yer 2 tane dükkan var. Mesela kadınla tartıştığım zaman onlarla gider muhabbet ederdim onlar bana şakada yapsa alınmazdım.Ama şimdi onlarla da kötü olmaktan korkuyorum. Haftanın 6 günü evden çok işteyim insanın hayatı burda geçiyor zaten.Normal diyemem. Şimdi bizim söyleyeceklerimiz sizde ne kadar etki yaratır bilmem. Şuan yaşadığınız korku ve endişeyi ben lise sonda bankada staj yaparken yaşıyordum. Çok ağladım, öfkelendim. Ama yinede '' iyi ki çalışmışım o ortamı görmüşüm '' dedim. Çünkü böyle böyle öğreniyorsun güçlü olmayı. Hayır demeyi öğreniyorsun. Size bir laf etmelerinden korkmayın en fazla ne söyleyebilirler ki? Bi yanlış yapmışsınızdır işle ilgili ona da '' düzeltirim '' deyip geçersiniz.
Bilmiyorum. Bende ya hep ya hiç, böyle olmasın diye senelerdir başka yerlerde çalışamadım. Üzgünüm ama ben yeterince güçlü değilim.Henüz olmamış bir şeyden dolayı canınız sıkılmış.Nereden biliyorsunuz sizle uğraşacaklarını?Müneccim misiniz?Böyle düşünürseniz insanlar üstünüze gelir.Durduk yere kurban psikolojisine giriyorsunuz.
Olun o zaman.Bu kadar kırılgan,güçsüz olmak iyi değil.Hele daha olmamış şeyleri olacakmış gibi düşünmekte normal değil.Daha olmamış siz hemen kendinizi öldürmekten bahsediyorsunuz.Terapi görün.İhtiyacınız var.Bilmiyorum. Bende ya hep ya hiç, böyle olmasın diye senelerdir başka yerlerde çalışamadım. Üzgünüm ama ben yeterince güçlü değilim.
Olun o zaman.Bu kadar kırılgan,güçsüz olmak iyi değil.Hele daha olmamış şeyleri olacakmış gibi düşünmekte normal değil.Daha olmamış siz hemen kendinizi öldürmekten bahsediyorsunuz.Terapi görün.İhtiyacınız var.
Bende öle düşünüyorum.Olun o zaman.Bu kadar kırılgan,güçsüz olmak iyi değil.Hele daha olmamış şeyleri olacakmış gibi düşünmekte normal değil.Daha olmamış siz hemen kendinizi öldürmekten bahsediyorsunuz.Terapi görün.İhtiyacınız var.
Tek başıma nasıl güçlü olabilirim peki böle bi durumda. Ben çünkü sert cevaplar veriyorum. Bu da bi işyeri için uygun olmaz.Henüz olmamış bir şeyden dolayı canınız sıkılmış.Nereden biliyorsunuz sizle uğraşacaklarını?Müneccim misiniz?Böyle düşünürseniz insanlar üstünüze gelir.Durduk yere kurban psikolojisine giriyorsunuz.
Tek başıma yapamıcağımı düşünüyorum. Burda değil başka hiçbir yerde deKendini öldürmek isteyecek kadar ne var ben mi anlamadım acaba?Lütfen psikoloğa gidin,ciddiyim.
Tamam da bu düşünceye karşı hissettiğiniz kaygı nirvana boyutunda. Yani normal değil. Farkında mısınız bunun?Tek başıma yapamıcağımı düşünüyorum. Burda değil başka hiçbir yerde de
6 yıl diyorsun. Hiç bişey öğrenmemiş olamazsın. Bütün teknik taktik hepsini kapmışsındır. Herkesin ağzının payını verirsin merak etmeArkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
Bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyorsunuz, demek ki iş anlamında sandığınız kadar zayıf değilsiniz. Öyle de güzel yaparsınız ki siz bile şaşıp kalırsınız. Ne öyle ölmek falan, işiniz gücünüz var, en önemlisi hayata tutunmuşsunuz, eliniz ayağınız tutuyor. Özgüven konusunda isterseniz destek alın. Bir çoğumuz iş hayatında çok zor zamanlar geçirdik, kendinize inanın, neler basarabildiginize şaşıracaksınızÇalıştığım yer akrabamın yeri zaten dışardan birinin değil. Ben hiç başkasının yanında çalışmadım. Yapabileceğimi de düşünmüyorum. Sırf bu özgüvensizlikten dolayı.
Bana bi laf edilince ben bileniyorum işte.Takıntılı bi insanım. Herkesten kötülük bekliuorum.Ozaman herkesle tartışırım.Ama bu şekilde hayatımı zaten devam ettiremem. Herkesle tartışmam da benim imajım için kötü olur.Anam böyle tipler nasıl çalışıyor anlamadım.benimde çalıştığım yerde ilk basladigimda bir bayan vardı bir cinnet geçirdim kadına bir gün kadın süt dökmüş kediye döndü.niye kendinize güveniyorsunuz iş neyse öğrenip kendinizi geliştirin biraz sosyal olun konusun şakalaşin.
Ne olduğunu bilmiyorum.Stockholm sendromu mu yaşıyorsunuz?
Tek başıma nasıl güçlü olabilirim peki böle bi durumda. Ben çünkü sert cevaplar veriyorum. Bu da bi işyeri için uygun olmaz.
Hem sert cevaplar veriyorum hem kimseyle tartışamam diyorsunuz.Haklı olduğunuz bir konuda ben asla vazgeçmem.Bunun neresi kötü?Laf edince bileneceğinize saygı çerçevesi içinde cevabınızı verin.Herkesten kötülük beklemek takıntılı bir davranış.Hiç arkadaşınız yok mu iş yerinde?Bana bi laf edilince ben bileniyorum işte.Takıntılı bi insanım. Herkesten kötülük bekliuorum.Ozaman herkesle tartışırım.Ama bu şekilde hayatımı zaten devam ettiremem. Herkesle tartışmam da benim imajım için kötü olur.
Size mağduriyet yaşatan kişiye karşı duyulan hayranlık diyebilirim özetle.Ne olduğunu bilmiyorum.
Sadece ben varım şuan çalışan. Çevrede de yaşları hep büyük olanlar var.Şöyle izah edeyim. İlk girdiğimde çevre esnaftan toy olduğum için üzerime gelen şakalaşan dalga geçen çoktu ve istemediğim halde yapıyolardı. Cevap vermesemde üzerime geldiler. Bilerek kasıtlı şekilde.Bu bende psikolojik bi travma yarattı. Ben o zamanlar kollarım titreye titreye hergün sinir krizi geçire geçire çalıştım. Sonra bu kadın gelince o hareketleri boşladılar. Daha saygılı mesafeli davrandılar. Mesela bigün bana bişey söylediler tam hatırlamıyorum. Ben yanlarından gittikten sonra dükkanı arayıp beni sormuşlar iyi görünmüyodu bişemi oldu falan diye sinsilik yapmak için böle takıntılı tipler var. Şimdi gittiği için kadın yarın öbür gün gene mi aynı olurlar diye psikolojim bozuluyor.Hem sert cevaplar veriyorum hem kimseyle tartışamam diyorsunuz.Haklı olduğunuz bir konuda ben asla vazgeçmem.Bunun neresi kötü?Laf edince bileneceğinize saygı çerçevesi içinde cevabınızı verin.Herkesten kötülük beklemek takıntılı bir davranış.Hiç arkadaşınız yok mu iş yerinde?
Sert cevap kısmı şöyle. Cevap vermediğim sustuğum zaman üzerime daha çok geliniuodu. Artık tak edince bişeyler sert cevaplar veriyodum. İşte arkamdan normal değil psikolojisi bozuk diye konuşuluyodu. Buda işyerinde benim için sıkıntı oluyodu.Sadece ben varım şuan çalışan. Çevrede de yaşları hep büyük olanlar var.Şöyle izah edeyim. İlk girdiğimde çevre esnaftan toy olduğum için üzerime gelen şakalaşan dalga geçen çoktu ve istemediğim halde yapıyolardı. Cevap vermesemde üzerime geldiler. Bilerek kasıtlı şekilde.Bu bende psikolojik bi travma yarattı. Ben o zamanlar kollarım titreye titreye hergün sinir krizi geçire geçire çalıştım. Sonra bu kadın gelince o hareketleri boşladılar. Daha saygılı mesafeli davrandılar. Mesela bigün bana bişey söylediler tam hatırlamıyorum. Ben yanlarından gittikten sonra dükkanı arayıp beni sormuşlar iyi görünmüyodu bişemi oldu falan diye sinsilik yapmak için böle takıntılı tipler var. Şimdi gittiği için kadın yarın öbür gün gene mi aynı olurlar diye psikolojim bozuluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?