Yardım edin noluur

blackwoman_

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
21 Şubat 2023
57
7
1
28
Arkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
 
Size mobbing yapan kadın işten ayrılınca siz nasıl yalnız hissediyorsunuz. Ben anlamadım.

Bence o kadın sizin rol modelinizdi ve gidişine bu yüzden üzülüyorsunuz.
Size mobbing yapan kadın işten ayrılınca siz nasıl yalnız hissediyorsunuz. Ben anlamadım.

Bence o kadın sizin rol modelinizdi ve gidişine bu yüzden üzülüyorsunuz.
Evet. Çünkü 6 sene boyunca çok kavga etsekte. Son seneler abla kardeş gibi olduk. Artık bir bakışımızdan bile ne hissettiğimizi anlıcak kadar. Rol modelim gitti doğru. Çünkü iş konusundada hırslı olduğu için bu durum benide gaza getiriyodu. Sanırım ben tek başıma yapabilcek kdar özgüvenli biri değilim.
 
Evet. Çünkü 6 sene boyunca çok kavga etsekte. Son seneler abla kardeş gibi olduk. Artık bir bakışımızdan bile ne hissettiğimizi anlıcak kadar. Rol modelim gitti doğru. Çünkü iş konusundada hırslı olduğu için bu durum benide gaza getiriyodu. Sanırım ben tek başıma yapabilcek kdar özgüvenli biri değilim.
Belki kendisi de genç ve toyken aynen bunları hissediyordu. İş hayatında acemilik dönemleri ve kıdemlilik dönemleri arasında dağlar kadar fark olduğunu düşünüyorum. Belki 5-6 sene sonra siz de birilerinin rol modeli olacaksınız. Belki bir gün sizin de mobbing yaptığınız astınız siz işten ayrılınca üzülecek. Hayat gerçekten çok tuhaf 🥲
 
Kendini döven kocadan boşanan kadınlar der ya onsuz yapamıyorum üzgünüm diye sizdende öyle bir değişik psikoloji sezdim. Neden yapmayasiniz kendinize güvenin
İş konusunda değilde ben daha çok insanların laflarına takılan biriyim yapım bu elimde değil. Yanlış anlamayın. Şimdi kendisi gitti diye başkalarıyla konuşurken onlarında lafına takılcam. Daha önce iyi olduğum herkes nolmuş buna dicek. Kendi yapımı biliyorum. Bunu aşmam gerekiyo ama aşamıyorum. Gittiğinden beri yemek bile yemiyorum o derece.
 
26 yaşında ne toyluğu yeni başlamış olsaydınız neyse de 6 sene olmuş. Kimse toy olduğunuz için gelmiyordur üstünüze
Çalıştığım yerde en küçük benim. Benden küçük biride gelse ben şakasına ona takılırım. Banada böle yapılcak şakasına olduğu belli ama ben takıyorum mutsuz oluyorum yapımdan dolayı.
 
Çalıştığım yerde en küçük benim. Benden küçük biride gelse ben şakasına ona takılırım. Banada böle yapılcak şakasına olduğu belli ama ben takıyorum mutsuz oluyorum yapımdan dolayı.
bilmiyorum ben de çalıştığım yerde en küçük oldum hep ama kimse bana takılmıyordu. Takılsa bile önemi yok işyeri hayatımızın tamamı değil. Takmayın mutsuz olmayın işinize odaklanın. En küçük olmanız toy olduğunuz anlamına gelmez 6 sene deneyiminiz var sonuçta toy beceriksiz olsanız düşündüğünüz gibi 6 sene sizi neden çalıştırsınlar gözünüzün yaşına bakmazlardı
 
bilmiyorum ben de çalıştığım yerde en küçük oldum hep ama kimse bana takılmıyordu. Takılsa bile önemi yok işyeri hayatımızın tamamı değil. Takmayın mutsuz olmayın işinize odaklanın. En küçük olmanız toy olduğunuz anlamına gelmez 6 sene deneyiminiz var sonuçta toy beceriksiz olsanız düşündüğünüz gibi 6 sene sizi neden çalıştırsınlar gözünüzün yaşına bakmazlardı
Çalıştığım yer akrabamın yeri zaten dışardan birinin değil. Ben hiç başkasının yanında çalışmadım. Yapabileceğimi de düşünmüyorum. Sırf bu özgüvensizlikten dolayı.
 
Arkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
Siz orada stajyerlik yapmıyorsunuz ki bir çalışansınız. İstedikleri kadar laf sokmaya çalışsınlar, modunu düşürmeye çalışsınlar buna izin vermemelisiniz. Yani bi noktadan sonra tak edecektir zaten. Orada ki herkes sizin patronunuz değil. Yenide gelmiş olsanız kendinizi ezdirmeyin.
 
Siz orada stajyerlik yapmıyorsunuz ki bir çalışansınız. İstedikleri kadar laf sokmaya çalışsınlar, modunu düşürmeye çalışsınlar buna izin vermemelisiniz. Yani bi noktadan sonra tak edecektir zaten. Orada ki herkes sizin patronunuz değil. Yenide gelmiş olsanız kendinizi ezdirmeyin.
İşte ben bunları düşünmekten işimi yapamıyorum. İş yapmayı geç bana bişe demesinler diye kimseyle konuşmak bile istemiyorum bu normalmi. Böylede bi hayat olmaz
 
Arkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
6 sene olmuş ne toyluğu? Siz kendinizi ezmeye yer arıyorsunuz.
 
Arkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
Eski calistigim yerde muhasebede calisan iki kadinda gordum bizzat bu anlattiginizi. Biri senelerdir o isi yapiyor, tum dis iliskileri de yurutuyordu. Digerinden 10-15yqs buyuktu. Her konuda bilgili ve tecrubeliydi. Digeri cok korkmustu o ayrilirken. Ayrilmayi dusunmustu. Sonra genc olan kendini buldu. Yillarca buyuk olanin varligi ile kendimi baskilamisim, sanki herseyi o yapmali, ben yapamazmisim gibi hissediyordum ama hepsini yaptim. Hic bir sey de yokmus yapilmayacak, korkulacak demisti.
 
6 sene olmuş ne toyluğu? Siz kendinizi ezmeye yer arıyorsunuz.
Zamanında çok ezildiğim için olabilir insanlar tarafından. Kimse arkamda ve yanımda olmadı. Şimdi millet sırf o kadına olduğu gibi benden çekinsin diye böle rol yapmak istemiyorum. Zaten o gücü kendimde bulamıyorum.
 
İş konusunda değilde ben daha çok insanların laflarına takılan biriyim yapım bu elimde değil. Yanlış anlamayın. Şimdi kendisi gitti diye başkalarıyla konuşurken onlarında lafına takılcam. Daha önce iyi olduğum herkes nolmuş buna dicek. Kendi yapımı biliyorum. Bunu aşmam gerekiyo ama aşamıyorum. Gittiğinden beri yemek bile yemiyorum o derece.
Siz takıntılısiniz psikolojik destek alın
 
İşte ben bunları düşünmekten işimi yapamıyorum. İş yapmayı geç bana bişe demesinler diye kimseyle konuşmak bile istemiyorum bu normalmi. Böylede bi hayat olmaz
Normal diyemem. Şimdi bizim söyleyeceklerimiz sizde ne kadar etki yaratır bilmem. Şuan yaşadığınız korku ve endişeyi ben lise sonda bankada staj yaparken yaşıyordum. Çok ağladım, öfkelendim. Ama yinede '' iyi ki çalışmışım o ortamı görmüşüm '' dedim. Çünkü böyle böyle öğreniyorsun güçlü olmayı. Hayır demeyi öğreniyorsun. Size bir laf etmelerinden korkmayın en fazla ne söyleyebilirler ki? Bi yanlış yapmışsınızdır işle ilgili ona da '' düzeltirim '' deyip geçersiniz.
 
Arkadaşlar şuan çok kötüyüm. Kendimi öldürecek gibi hissediyorum. Sebebi şu çalıştığım işyerinde her türlü mobingi görmüş zamanında acılar çekmiş biriyim. Ama o mobingi bana yaşatan kadın bugün işten ayrıldı. Mutlu olmam gerekiyor değilmi ? Ama değilim aksine çok kötüyüm. Sebebi de şu; o kadın hayatımda gördüğüm en güçlü, hırslı, tuttuğunu koparan yerine göre sinsi kadındı, işindede çok iyiydi. Hatta müşterilerle iletişimi ve ikna becerisi bizden daha kuvvetliydi. Hal böyle olurken ne müşteri nede çevredeki diğer çalışanlar olsun ona bişe demeden önce 2 kere düşünürdü. Ve ona bişe demeye şaka bile yapmaya çekinirlerdi ama çok severlerdi. Kendisi ben gençken işe girdi bildiğim herşeyi ondan öğrendim diyebilirim. Ve şimdi gidince bocaladım sebebi şu. İşyernde yanlız kaldım. Çevredeki insanlar ben toyum diye biliyosunuz herkes herkese üstünlük kurma peşinde. Çekemeyenler olsun vsvs. Benim iletişim kurma şeklim onun gibi değil. Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum. Ve bunlar aklıma geldikçe işimi bile yapamıyorum. Benim hemcinsim bi arkadaşım bile yok. Sebebi çok kırılgan ve alıngan olmam. Gerçekten kaç gündür kendimi öldürmek istiyorum sırf bu yüzden. Başka yerde çalışsamda bunlar başıma gelcek biliyorum. Nolur yardımcı olun benden büyük tecrübeli güçlü ablalarım. Bana bi çare gösterin..
Kusura bakmayın ama büyük balıkların üstünde yaşayan küçük parazit gibi davranmak bu . Bırakın sizde onun gibi bir insansınız ve ise yeni girmediniz senelerdir aynı iş yerindesiniz kendinize güveniniz gelsin bu kadar öz güvensizlik neden ki . Olan olur giden gider hayat devam eder hatta daha da 4 kolla sarilin sizi elestiren mobbing yapan üstten bakan kimse olmayacak
 
Ve tek kaldığım için insanlar bikaç gün sonra sıkıntıdan benle uğraşıcaklar işte laf dalaşı vs. bu eninde sonunda olcak çünkü çok sıkıcı biyerde çalışoyorum.
Henüz olmamış bir şeyden dolayı canınız sıkılmış.Nereden biliyorsunuz sizle uğraşacaklarını?Müneccim misiniz?Böyle düşünürseniz insanlar üstünüze gelir.Durduk yere kurban psikolojisine giriyorsunuz.
 
Back
X