Yardım edin!yaşamak istemiyorum

mutluolmak · 9 Mart 2011

Merhaba;
Foruma yeni üye oldum.Birçok derdim var ama bunu paylaşacak kimsem yok hem de hiçkimse.Yurtta kalıyorum yurtta bi tane bile böyle derdimi payşacağım bi arkadaşım yok anca 'merhaba merhaba selam görüşürüz' okuldaki arkadaş grubu da öyle ne biribimize yakınız ne de uzağız herkes hemen hemen böyle.Yurtta böyle oturup konuşacak adam olmadığı için öyle çok bunlaıyorum ki düşünü oda arkadaşlarım bile halimi hatrımı sormuyor bi nasılsın napıyosun bile demiyolar anca herkes işi düştüğünde geliyor artık bu durumdan bıktım ben herkese elimden geldiğince yardım etmeye kimsenni kalbini kırmamaya çaışıyorum ama ben herkese bu kadar incelikli düşünceli yaklaşırken insanlar niye bana böyle yaklaşmıyor diye düşünüyorum.Bugün annemin babamın beni fazla düşünmediklerini de anladım.Botlarımı evde bırakmıştım malumunuz Ankarada okuyorum her yer kar buz ve spor ayakkabılarım var yanımda sadece.babama söyledim kargoya ver diye uğraşmak bile istemedi onun için benim ayaklarımın su alıp hasta olmam bütün gün öyle gezmem önemli değil.iİşin kötüsü ben bu sene okul başlayalı beri dışarı gezmeye çıktığım sayılıdır ihtiyaçlarımı bile karşılamya dışarı çıkmıyorum çünkü o kadar zor geliyo ki gitmesi gezmesi bi de ben çok kararsızımdır beğenemem bi de çekiniyorum mağazaya girince hemen bi görevli yardım edebilir miyim diy çıkıp gidiyorumanneme de dedim o da hemen hastayım dedi halbuki bana bağırıken hiç hasta değildi.ben de zaten beni bi Allahın kulu arayıp sormuyor yaşamamın bi anlamı yok diye düşnüyorum bu düşünce bende 1. dönemden beri var gerçekten bu sinirlenmeler hergün oluyodu hem de aşırı derecede ve ben bir türlü bu sıkıntı siniri içimde atamıyodum hala da öyle gırtlağımı sıkasım geliyo ama başaramıyorum uzun zamandır buraya yazmayı düşünüyodum ama o bile o kadar zor geliyodu ki gücümü kuvvetimi toplayıp yazdım bu zor gelmelerin hiçbişey yapmak istememelerimin nedeni psikolojik.Bugün annemgilin böyle yapmasına sinirlenip ağlayasım geldi ve ağladım yurdun en üst katına çıkıp sağa sola vurum kendimi sinirim geçmedi sürekli aklıma kötü kötü şeyler geliyor bileklerimi jiletle en üst katta kesip ölmeyi(çünkü orada kimse bulamaz millet görmeyeceği için yurttakilerin psikolojisi de bozulmaz) kendimi assam oradaki yere diye düşünüyorum bi gün sinir anında gözüm kararıp bunları yapabilirim diye korkuyorum.Napmalıyım Ankarada şöyle bildiğinizi iyi bi psikolog var mı ve benim ödeyebileceğim tarz bi psikolog.Fatih Hastanesine gitmeyi düşünüyorum.Oranın psikologları iyi midir? bileniniz var mı?herkese çok teşekkür ediyorum şimdiden.Vakit ayırıp okuduğunuz için.Şmdi bo almmam lazım onun için ble gitmesi zor geliyor ahh ne olacak benim bu halim.Laptopum sürekli donuyor sonra açılıp kapanıp mavi ekran hatası veriyo herşeyim sorunlu anlayacağınız.

cemresadem · 9 Mart 2011

mutluolmak .!.:
Merhaba;
Foruma yeni üye oldum.Birçok derdim var ama bunu paylaşacak kimsem yok hem de hiçkimse.Yurtta kalıyorum yurtta bi tane bile böyle derdimi payşacağım bi arkadaşım yok anca 'merhaba merhaba selam görüşürüz' okuldaki arkadaş grubu da öyle ne biribimize yakınız ne de uzağız herkes hemen hemen böyle.Yurtta böyle oturup konuşacak adam olmadığı için öyle çok bunlaıyorum ki düşünü oda arkadaşlarım bile halimi hatrımı sormuyor bi nasılsın napıyosun bile demiyolar anca herkes işi düştüğünde geliyor artık bu durumdan bıktım ben herkese elimden geldiğince yardım etmeye kimsenni kalbini kırmamaya çaışıyorum ama ben herkese bu kadar incelikli düşünceli yaklaşırken insanlar niye bana böyle yaklaşmıyor diye düşünüyorum.Bugün annemin babamın beni fazla düşünmediklerini de anladım.Botlarımı evde bırakmıştım malumunuz Ankarada okuyorum her yer kar buz ve spor ayakkabılarım var yanımda sadece.babama söyledim kargoya ver diye uğraşmak bile istemedi onun için benim ayaklarımın su alıp hasta olmam bütün gün öyle gezmem önemli değil.iİşin kötüsü ben bu sene okul başlayalı beri dışarı gezmeye çıktığım sayılıdır ihtiyaçlarımı bile karşılamya dışarı çıkmıyorum çünkü o kadar zor geliyo ki gitmesi gezmesi bi de ben çok kararsızımdır beğenemem bi de çekiniyorum mağazaya girince hemen bi görevli yardım edebilir miyim diy çıkıp gidiyorumanneme de dedim o da hemen hastayım dedi halbuki bana bağırıken hiç hasta değildi.ben de zaten beni bi Allahın kulu arayıp sormuyor yaşamamın bi anlamı yok diye düşnüyorum bu düşünce bende 1. dönemden beri var gerçekten bu sinirlenmeler hergün oluyodu hem de aşırı derecede ve ben bir türlü bu sıkıntı siniri içimde atamıyodum hala da öyle gırtlağımı sıkasım geliyo ama başaramıyorum uzun zamandır buraya yazmayı düşünüyodum ama o bile o kadar zor geliyodu ki gücümü kuvvetimi toplayıp yazdım bu zor gelmelerin hiçbişey yapmak istememelerimin nedeni psikolojik.Bugün annemgilin böyle yapmasına sinirlenip ağlayasım geldi ve ağladım yurdun en üst katına çıkıp sağa sola vurum kendimi sinirim geçmedi sürekli aklıma kötü kötü şeyler geliyor bileklerimi jiletle en üst katta kesip ölmeyi(çünkü orada kimse bulamaz millet görmeyeceği için yurttakilerin psikolojisi de bozulmaz) kendimi assam oradaki yere diye düşünüyorum bi gün sinir anında gözüm kararıp bunları yapabilirim diye korkuyorum.Napmalıyım Ankarada şöyle bildiğinizi iyi bi psikolog var mı ve benim ödeyebileceğim tarz bi psikolog.Fatih Hastanesine gitmeyi düşünüyorum.Oranın psikologları iyi midir? bileniniz var mı?herkese çok teşekkür ediyorum şimdiden.Vakit ayırıp okuduğunuz için.Şmdi bo almmam lazım onun için ble gitmesi zor geliyor ahh ne olacak benim bu halim.Laptopum sürekli donuyor sonra açılıp kapanıp mavi ekran hatası veriyo herşeyim sorunlu anlayacağınız.

merhaba arkadasim öncelikle yasin kac canim senin , bak yasdigin olay bile yok , cok insan ayni seyleri yasiyor , ama suanda yurta oldugun icin böyle düsünüyorsun , belkide sana öyle geliyordur bölye seyleri cok takma kafana , kimseden birsey bekleme kendin yaklas arkadas edin , bak benim ailemde benimle hic ilgilenmedi hic sevmedi , ama senin gibi hic düsünmedim , kendi ayaklarim üstünde durdum , evlendim sevdigim insanla ,simdi cok mutluyum , canim sinirlerine hakim olmaya calis , hayata daha ne zorluklar var , allahin zoruna gider canim öyle düsünme gel hep icini dök biz burdayiz :1:

muffy · 9 Mart 2011

merhaba,

ben de ankarada okuyorum hangi okuldasın? :)

pamukprensesim_ · 9 Mart 2011

eminim yasın 20 21 den fazla deyıldır böyle yaklasıyoruz dıye bıze kızma bende baslığı görunce asırı kötu bişyler oldu sandım dıyceksın kı yokmu var tabı gücüne gıtmıs aylenın tavrı ama arkadasında dedığı gıbı kötununde kötusu var aynısını baban evdeyken yapsaydı bu kadar takılmazdın yada senın dedığın gıbı ama bundan bes beter durumda olan ınsanlar var kendını toparla canm bak abır arkadas cıktı ıns yakın olullardasınızdırda sana arkadaslık eder ıyı gclr canım hıc bişy senden değerlı deyıl abla tavsıyesı ve hayat herseye rağmen çoook güzel herseyden önce sunu dusun elın ayağın gözün kasın sağlıklı ve sen kendı basının caresıne bakabılıcek bır bıreysın bozma moralını

corazon · 9 Mart 2011

mutluolmak .!.:
Merhaba;
Foruma yeni üye oldum.Birçok derdim var ama bunu paylaşacak kimsem yok hem de hiçkimse.Yurtta kalıyorum yurtta bi tane bile böyle derdimi payşacağım bi arkadaşım yok anca 'merhaba merhaba selam görüşürüz' okuldaki arkadaş grubu da öyle ne biribimize yakınız ne de uzağız herkes hemen hemen böyle.Yurtta böyle oturup konuşacak adam olmadığı için öyle çok bunlaıyorum ki düşünü oda arkadaşlarım bile halimi hatrımı sormuyor bi nasılsın napıyosun bile demiyolar anca herkes işi düştüğünde geliyor artık bu durumdan bıktım ben herkese elimden geldiğince yardım etmeye kimsenni kalbini kırmamaya çaışıyorum ama ben herkese bu kadar incelikli düşünceli yaklaşırken insanlar niye bana böyle yaklaşmıyor diye düşünüyorum.Bugün annemin babamın beni fazla düşünmediklerini de anladım.Botlarımı evde bırakmıştım malumunuz Ankarada okuyorum her yer kar buz ve spor ayakkabılarım var yanımda sadece.babama söyledim kargoya ver diye uğraşmak bile istemedi onun için benim ayaklarımın su alıp hasta olmam bütün gün öyle gezmem önemli değil.iİşin kötüsü ben bu sene okul başlayalı beri dışarı gezmeye çıktığım sayılıdır ihtiyaçlarımı bile karşılamya dışarı çıkmıyorum çünkü o kadar zor geliyo ki gitmesi gezmesi bi de ben çok kararsızımdır beğenemem bi de çekiniyorum mağazaya girince hemen bi görevli yardım edebilir miyim diy çıkıp gidiyorumanneme de dedim o da hemen hastayım dedi halbuki bana bağırıken hiç hasta değildi.ben de zaten beni bi Allahın kulu arayıp sormuyor yaşamamın bi anlamı yok diye düşnüyorum bu düşünce bende 1. dönemden beri var gerçekten bu sinirlenmeler hergün oluyodu hem de aşırı derecede ve ben bir türlü bu sıkıntı siniri içimde atamıyodum hala da öyle gırtlağımı sıkasım geliyo ama başaramıyorum uzun zamandır buraya yazmayı düşünüyodum ama o bile o kadar zor geliyodu ki gücümü kuvvetimi toplayıp yazdım bu zor gelmelerin hiçbişey yapmak istememelerimin nedeni psikolojik.Bugün annemgilin böyle yapmasına sinirlenip ağlayasım geldi ve ağladım yurdun en üst katına çıkıp sağa sola vurum kendimi sinirim geçmedi sürekli aklıma kötü kötü şeyler geliyor bileklerimi jiletle en üst katta kesip ölmeyi(çünkü orada kimse bulamaz millet görmeyeceği için yurttakilerin psikolojisi de bozulmaz) kendimi assam oradaki yere diye düşünüyorum bi gün sinir anında gözüm kararıp bunları yapabilirim diye korkuyorum.Napmalıyım Ankarada şöyle bildiğinizi iyi bi psikolog var mı ve benim ödeyebileceğim tarz bi psikolog.Fatih Hastanesine gitmeyi düşünüyorum.Oranın psikologları iyi midir? bileniniz var mı?herkese çok teşekkür ediyorum şimdiden.Vakit ayırıp okuduğunuz için.Şmdi bo almmam lazım onun için ble gitmesi zor geliyor ahh ne olacak benim bu halim.Laptopum sürekli donuyor sonra açılıp kapanıp mavi ekran hatası veriyo herşeyim sorunlu anlayacağınız.

suan eski ortamından kopup yeni bir ortama girdiğin için böle hissediyosun inan oyuzdende en ufakolay bile gözünde buyuyup seni bunaltıyo surda 15 gun sonra ankarada hava guzellesir bende ilk geldiğimde ne biçim sehir hava berbat hiç gezilmiyo diye sıkılmıstım ama hava guzellesince kimseye gerek yok cık sehri kesfet zaten zamanla okuldan falan arkadasların olur onlarda seninle aynı sıkıntıları yasıyorlarhem dertleşebilcen insan dostun olur oda bikaç ayda bulunmazdimi psikolog sormussun eger saglık guvencen varsa ankaradaki buyuk hastanelere gidebilirsin ama orda hep psikiyatri bölümleri oluyor ve psikiyatrisler hemen ilaç verir oda cokkötü oluyor sen kendini her kötü hissettiğinde içini dök buraya rahatlarsın anladıgım kadarıyla butun sıkıntılarının temelinde yalnz olmak var cunku
buarada umarım yanlıs anlamamıssındır akıl vermiyorum sadece bende ilk geldiğimde cok sıkılmıstım yalnızlıktan onun için cvp veriyim dedim :16:

Caramelim · 9 Mart 2011

Mutluolmak
Laptopum sürekli donuyor sonra açılıp kapanıp mavi ekran hatası veriyo herşeyim sorunlu anlayacağınız.

Canim benim güldürdün beni masum yazinla :9:

iyi niyetli yardim sever birisin yasinda kücüktür muhtemelen.Bugün anlasilan hersey cok üst üste gelmis :31:

Hic caresizlige düsme illa bi kafa dengi arkadas bulursun kendine .Babanin düsüncesizligini erkekligine ver

cikarci insanlar icinde nacizane tavsiyem senden iyilik istedikleri zaman iyilik yap ama fazlasini yapma
Sen bak egitimine öte yandan bos zamanlarinda kurslar varsa onlara katil kalabalik icine girmekten cekinme tanistigin kisi samimiyse zaten arkadasda olursun :34:

yoksada biz variz :kkk:

goqce · 9 Mart 2011

bn ankara da yaşıyorum :) bende üniversiteyi dısarda okudum.. basladıgım ilk yıl aynn bnde öyle olmusdum.. herseyi gözmde cok büyütüyordum tamamn içime kpnmstım. hatta ewe tatile geldigim zmn ailemle sürekli tartısrdım onlar nedenini bilmezd...i o yzdn aram acılmıstı ailemle, ablamla fln küsmüstm :S
yurt ortmıda insanı etkilio gercektn :S 2.yıl ewe cıkmıstım hersey deişti bi sürü arkadasım oldu kücük bi yerde okumama ragmen oraya cok alııstım ve hersey düzelmsti..
bnce sende baska sehre, yalnızlıga ve yurt ortmna alısamıyorsun.. ama zamanla hepsine alısacakın merk etme :79: ankara cok güzel bi şehir okul bitince kopmak istemiceksin inan

toparla biraz kendini.. kendin için birseyler yap.. olumlu düsünmeye calıss.. sunu da sakın unutma nacizane fikrim '' aile herseyden cok önemli'' bn bnu dısarda okudgm yıllarda cok iyi anladım ilk sene onlara küserk cok büyk bir hata yapmısım.. inanki onlar herseyi senn iyiliğin için yapıyorlar....... :75:

derya0 · 9 Mart 2011

canın sıkılınca buraya yaz biz varız canım benim :17:

mutluolmak · 9 Mart 2011

pamukprensesim_ .!.:
eminim yasın 20 21 den fazla deyıldır böyle yaklasıyoruz dıye bıze kızma bende baslığı görunce asırı kötu bişyler oldu sandım dıyceksın kı yokmu var tabı gücüne gıtmıs aylenın tavrı ama arkadasında dedığı gıbı kötununde kötusu var aynısını baban evdeyken yapsaydı bu kadar takılmazdın yada senın dedığın gıbı ama bundan bes beter durumda olan ınsanlar var kendını toparla canm bak abır arkadas cıktı ıns yakın olullardasınızdırda sana arkadaslık eder ıyı gclr canım hıc bişy senden değerlı deyıl abla tavsıyesı ve hayat herseye rağmen çoook güzel herseyden önce sunu dusun elın ayağın gözün kasın sağlıklı ve sen kendı basının caresıne bakabılıcek bır bıreysın bozma moralını

evet öyle pamukprensesim 21 yaşındayım hayatın herşeye rağmen güzel olduğunu biliyorum eve geldiğimde hiç bişey yok onları hemen affediyorum zaten kimseyle küs kalamam ben haklı olsam bile bana kötülük yapan kişiyle yine barışırım niye bilmiyorum böyleyim! ama yurtta en azından şöyle oturup vakit geçirebileceğin iki içift laf edecek insan arıyor insan çık gez dolaş diyosunuz ama tek başına da dolaşılmıyor bi süreden sonra insanın canı sıkılıyor veo kalabalıklarda siz yanlız başınıza yalnızlığı o kadar çok hissediyorsunuz ki!o yüzden Ankara'dayken okul hariç hiç dışarı çıkmıyorum düşünün ihtiyaçlarımı almaya bile çıkmıyorum yaa o kadar yani.belki de insanlardan gözüm korkmuştur onların yaptıklarını göre göre.tek başıma gezip dolaşmayı sevmiyorum dediğim gibi yalnızlığımı iliklerime kadar hissediyorum o zaman.Tiyatroya gitmek istiyorum ama gidecek adam yok düşünün üniversiteye başlayalı 3.5 yıl oldu ama ben Ankarada 1 defa tiyatroya gittim o da yurtla.Halbuki tiyatro ne güzel bişeymiş.

mutluolmak · 9 Mart 2011

muffy .!.:
merhaba,

ben de ankarada okuyorum hangi okuldasın? :)

hacettepedeyim 2 sınıfım ama 3. yılım(hazırlık okudum da)

duygusuzm · 9 Mart 2011

hacettepe herkeste aynı etkiyi yaraıyo desene

benim de 2. senem pek farkım yok odamdan çıkmıyorum iyi ki oda arkadaşım iyi biri de biraz daha iyiyim :)

mutluolmak · 9 Mart 2011

goqce .!.:
bn ankara da yaşıyorum :) bende üniversiteyi dısarda okudum.. basladıgım ilk yıl aynn bnde öyle olmusdum.. herseyi gözmde cok büyütüyordum tamamn içime kpnmstım. hatta ewe tatile geldigim zmn ailemle sürekli tartısrdım onlar nedenini bilmezd...i o yzdn aram acılmıstı ailemle, ablamla fln küsmüstm :S
yurt ortmıda insanı etkilio gercektn :S 2.yıl ewe cıkmıstım hersey deişti bi sürü arkadasım oldu kücük bi yerde okumama ragmen oraya cok alııstım ve hersey düzelmsti..
bnce sende baska sehre, yalnızlıga ve yurt ortmna alısamıyorsun.. ama zamanla hepsine alısacakın merk etme :79: ankara cok güzel bi şehir okul bitince kopmak istemiceksin inan toparla biraz kendini.. kendin için birseyler yap.. olumlu düsünmeye calıss.. sunu da sakın unutma nacizane fikrim '' aile herseyden cok önemli'' bn bnu dısarda okudgm yıllarda cok iyi anladım ilk sene onlara küserk cok büyk bir hata yapmısım.. inanki onlar herseyi senn iyiliğin için yapıyorlar.......

evet telefonda sürekli tartışıyorum onlarla aslında onları okadar çok seviyorum ki ama onlar bunu an:13:lamıyolar bana ilgi göstermiyorlar bense onları düşünüyorum bence bu aile bireylerinde olması gerken bişey ama benim onları düşündüğüm kadar onların beni düşündüklerini zannetmiyorum çünkü laflarından harketlerinden bunun anlayabiliyorum.Doğru diyosun ana baba kardeş gibisi yok.onların değerini yurda gidince anladım.Yurt bana en çok ana baba kardeş kıymeti bilmeyi öğretti işte bu yüzden hem yalnızlık çektiğim üzülüyorum için ve beni aramadıkları için onlara kzıyorum sonra kızdığım için üzülüyorum yani çifte üzüntü oluyor bi artık yurttan bıktım 3 yılım doluyor neredeyse yurt insanın özgürlüğünü çok kısıtlıyor istediğin gibi bişey yapamıyorsun.Ben mesela yalnızlığı severim dinginliği öyle kalabalık ortamları sevmiyorum.dans benim bir tutkum tabi ki kendi çapımda dans ediyorum dans figürleri harketleri tasarlıyorum ama bunları sakin dingin bi ortamda anca ortaya çıkıyor ve bunda güç alıyorum ruhumu dansla şarkı söyleyerek bsliyorum ama yurtta bunların hiçbirini yapmıyorum dans edemediğim için çok huzursuzlanıyorum anlatamam bu duyguyu size anlayın işte önceden hadi canım diyordum ama galiba ben sanatçı ruhlu bi insanım sırf eve çıkmayı bu yüzden istiyorum rahatça dans edebilmek şarkı söyleyebilmek aahh ahh ruhum tıpkı bir cenderenin içinde gibi sanatını icra edememek ondan beslenip güç alamamak o kadar kötü ki!kendimi bildim bileli dans ederim küçükken kardeşimle dans ederdik.Buz patenini bilir misiniz onları hiç kaçırmazdık trtde olurdu onları izlerdik sonra onları taklit ederdik ben büyük olduğum için erkek olurdum o kadın.ben onun kaldırırdım erkekler kadınları buz pateninde kaldırıyor ya.Sonra sürekli kral tv izlerdik o kilplerdeki dansları taklit etmeye çalışırdık sonra şarkı söylerdik teybe sesimizi kaydederdik hala o kasetler hala duruyor şimdi bile hala içimde o ateş sönmedi ÖZGÜRCE ŞARKI SÖYLEMEK VE DANS ETMEK İSTİYORUM.insanın özgürlüğünün elinden alınması ne kadar kötü büşeymiş ben bunu anladım.

mutluolmak · 9 Mart 2011

duygusuzm .!.:
hacettepe herkeste aynı etkiyi yaraıyo desene benim de 2. senem pek farkım yok odamdan çıkmıyorum iyi ki oda arkadaşım iyi biri de biraz daha iyiyim :)

evet zaten ilk Ankaraya geldiğimizde babamla beraber yol iz bilmiyoruz nasıl gidecez diye soruyoruz herkese aştideki taksicilere soruyoruz onlar da binsinler diye üç vasıta değiştireceksinizi şuradan şöyle şuna bineceksinizi sonra şuna... diye uzatıyolar zaten bizim gözümüz iyice korktu.Otobüse binecez ama otobüs tıklım tıklım dolu o kadar zor bindik ki nefes alınacak yer yok.
Not:beytepede okuyanlar çok iyi bilir beytepenin yol çilesini
Çık arkadaşım çık odandan oda arkadışını sıkıştır çıkın ikiniz sonra benim gibi fena olur için daralır sinirlenirsin sonra osiniri içindan atamazsın alimllah kafayı yiyecem diye korkuyorum belki de yedim babam zaten bana artık arada çaktırmadan 'sen manyaksın' diyor doğru ama onlar aramaya aramaya manyattılar beni kafama takmayayım dedim yine de taktı hadi babam haftada bi arıyo anam hiç aramıyo ya evden yurtta gittim eve tekrar döndüğümde aradan bi ay geçmişti ve annem beni bi ay aramadı bi ay onnula hiç konuşmadık.buradan tüm teyzelerime ablalarıma sesleniyorum nolursunuz çocuklarınızı sevin öpün koklayın onları nolursunuz kaç yaşında olursa olsunlar ister 5 ister 55 çünkü tüm insanların sevilmeye ihtiyacı var kaç yaşında olursa olsun.nolur tüm insanları sevin onlara pislikmiş gibi bakmayın.belki sizini küçücük bir dokunuşunuz birisini hayata bağlayacak ya da dokunmayışınız söndürecek bunu iyi düşünün.

mutluolmak · 9 Mart 2011

Caramelim .!.:
Mutluolmak
Laptopum sürekli donuyor sonra açılıp kapanıp mavi ekran hatası veriyo herşeyim sorunlu anlayacağınız.

Canim benim güldürdün beni masum yazinla iyi niyetli yardim sever birisin yasinda kücüktür muhtemelen.Bugün anlasilan hersey cok üst üste gelmisHic caresizlige düsme illa bi kafa dengi arkadas bulursun kendine .Babanin düsüncesizligini erkekligine ver cikarci insanlar icinde nacizane tavsiyem senden iyilik istedikleri zaman iyilik yap ama fazlasini yapma
Sen bak egitimine öte yandan bos zamanlarinda kurslar varsa onlara katil kalabalik icine girmekten cekinme tanistigin kisi samimiyse zaten arkadasda olursun yoksada biz variz

caramelim çok güzel bir tavsiyede bulunmuşsun lakin o laptopu sen bi görsen sen de kızarsın bana çıkartmadığı sorun yok ekran donuyo kilitleniyo sonra mavi ekran hatası veriyo kendim hergün uğraştım düzeltemedim ankarada da laptopu hangi tamirciye verecem bilmiyorum hem kazıklarlar hem de içinden parça çıkarırlar diye korkuyorum.kafa dengi arkadaş bulursun diyosun ama hani nerede nerde öyle arkadaş göstersene 3.5 yıl oldu bulamadım 'o da senin becereksizliğin canikom diyeceksin belki de' doğrudur olabilir.ben zaten kendimi hiç becerikli görmem:) annem hep bana beceriksiz kepaze der.

krizalit · 10 Mart 2011

mutluolmak .!.:
caramelim çok güzel bir tavsiyede bulunmuşsun lakin o laptopu sen bi görsen sen de kızarsın bana çıkartmadığı sorun yok ekran donuyo kilitleniyo sonra mavi ekran hatası veriyo kendim hergün uğraştım düzeltemedim ankarada da laptopu hangi tamirciye verecem bilmiyorum hem kazıklarlar hem de içinden parça çıkarırlar diye korkuyorum.kafa dengi arkadaş bulursun diyosun ama hani nerede nerde öyle arkadaş göstersene 3.5 yıl oldu bulamadım 'o da senin becereksizliğin canikom diyeceksin belki de' doğrudur olabilir.ben zaten kendimi hiç becerikli görmem:) annem hep bana beceriksiz kepaze der.

anlattıkların gerçekten ruhsal bir sıkışma içinde olduğunu göteriyor,sebeplerin tatmin edici ya da değil ama sıkışmışsın iyice, çok büyümeden yardım al derim,üni.nin ilk yılı adaptasyon yılıdır, sanırım bu senin için biraz zorlu geçiyor, tüm üni. yaşamına yaymadan bu sıkıntıyı mutlaka destek al, mutlu olmak...mutlu olmalısın üni. yaşamın en güzel yıllarıdır zira :) sevgiler.

mutluolmak · 10 Mart 2011

krizalit .!.:
anlattıkların gerçekten ruhsal bir sıkışma içinde olduğunu göteriyor,sebeple tatmin edici ya da değil ama sıkışmışsın iyice, çok büyümeden yardım al derim,üni.nin ilk yılı adaptasyon yılıdır, sanırım bu senin için biraz zorlu geçiyor, tüm üni. yaşamına yaymadan bu sıkıntıyı mutlaka destek al, mutlu olmak...mutlu olmalısın üni. yaşamın en güzel yıllarıdır zira :) sevgiler.

evet işte sıkışmışsın doğru bir tabir kullanmışsın krizalit aynen öyle önceden de içim sıkılırdı ama sonra sıkıntım geçerdi şimdi ise o sıkıntı sinir bi türlü geçmiyor sanki içimde daha çok büyüyo gibi ama bu sıkıntıyı aşacak ne güç var ne de başka bişey başkasından bişey beklemiyorum ama kendimde de yapacak güç bulamıyorum yardım alacağım düşünün doktora bile gitmeyi(psikolog ya da psikatr) zor geliyo o kadar ama bu tembelliğimden değil önceden böyle değildim hiçbişey zor gelmezdi üniversite 1. sınıftayken çıkar dolaşırdım en azından ama şimdi dışarı çıkmak bile zor geliyor sadece okula gidiyor geliyorum artık o da zor gelmeye başladı.

corazon · 11 Mart 2011

mutluolmak .!.:
.Ben mesela yalnızlığı severim dinginliği öyle kalabalık ortamları sevmiyorum.dans benim bir tutkum tabi ki kendi çapımda dans ediyorum dans figürleri harketleri tasarlıyorum ama bunları sakin dingin bi ortamda anca ortaya çıkıyor ve bunda güç alıyorum ruhumu dansla şarkı söyleyerek bsliyorum ama yurtta bunların hiçbirini yapmıyorum dans edemediğim için çok huzursuzlanıyorum anlatamam bu duyguyu size anlayın işte önceden hadi canım diyordum ama galiba ben sanatçı ruhlu bi insanım sırf eve çıkmayı bu yüzden istiyorum rahatça dans edebilmek şarkı söyleyebilmek aahh ahh ruhum tıpkı bir cenderenin içinde gibi sanatını icra edememek ondan beslenip güç alamamak o kadar kötü ki!kendimi bildim bileli dans ederim küçükken kardeşimle dans ederdik..

madem dans etmeyi seviyosun dans kurslarına gidebilirsin hem ozaman yurttada dans edersin bhanende hazır olur kursa gidiyorum diye
bak demirtepedeki halk egitimin klasik dans hocası cok ii yeni dönemde baslıyomus 2 aylık bi kurs hemde sadece50 lira dusunursen bi ugra

duygusuzm · 11 Mart 2011

okulun dans klüplerine niçin katılmadın ki hem sıhhıye de yapılıyo kampüsten çıkmış rahatlamış olurdun :)

goqce · 11 Mart 2011

mutluolmak .!.:
evet telefonda sürekli tartışıyorum onlarla aslında onları okadar çok seviyorum ki ama onlar bunu an:13:lamıyolar bana ilgi göstermiyorlar bense onları düşünüyorum bence bu aile bireylerinde olması gerken bişey ama benim onları düşündüğüm kadar onların beni düşündüklerini zannetmiyorum çünkü laflarından harketlerinden bunun anlayabiliyorum.Doğru diyosun ana baba kardeş gibisi yok.onların değerini yurda gidince anladım.Yurt bana en çok ana baba kardeş kıymeti bilmeyi öğretti işte bu yüzden hem yalnızlık çektiğim üzülüyorum için ve beni aramadıkları için onlara kzıyorum sonra kızdığım için üzülüyorum yani çifte üzüntü oluyor bi artık yurttan bıktım 3 yılım doluyor neredeyse yurt insanın özgürlüğünü çok kısıtlıyor istediğin gibi bişey yapamıyorsun.Ben mesela yalnızlığı severim dinginliği öyle kalabalık ortamları sevmiyorum.dans benim bir tutkum tabi ki kendi çapımda dans ediyorum dans figürleri harketleri tasarlıyorum ama bunları sakin dingin bi ortamda anca ortaya çıkıyor ve bunda güç alıyorum ruhumu dansla şarkı söyleyerek bsliyorum ama yurtta bunların hiçbirini yapmıyorum dans edemediğim için çok huzursuzlanıyorum anlatamam bu duyguyu size anlayın işte önceden hadi canım diyordum ama galiba ben sanatçı ruhlu bi insanım sırf eve çıkmayı bu yüzden istiyorum rahatça dans edebilmek şarkı söyleyebilmek aahh ahh ruhum tıpkı bir cenderenin içinde gibi sanatını icra edememek ondan beslenip güç alamamak o kadar kötü ki!kendimi bildim bileli dans ederim küçükken kardeşimle dans ederdik.Buz patenini bilir misiniz onları hiç kaçırmazdık trtde olurdu onları izlerdik sonra onları taklit ederdik ben büyük olduğum için erkek olurdum o kadın.ben onun kaldırırdım erkekler kadınları buz pateninde kaldırıyor ya.Sonra sürekli kral tv izlerdik o kilplerdeki dansları taklit etmeye çalışırdık sonra şarkı söylerdik teybe sesimizi kaydederdik hala o kasetler hala duruyor şimdi bile hala içimde o ateş sönmedi ÖZGÜRCE ŞARKI SÖYLEMEK VE DANS ETMEK İSTİYORUM.insanın özgürlüğünün elinden alınması ne kadar kötü büşeymiş ben bunu anladım.

bende dans etmeyi cooooooooook severimmmm bni anlattn sanki =)) bnm sevgilim ve ailem izin vermio kursa gtmeme

(( sen gidebilirsin bnmde bahceli de bildigim bi yer var istersen numarasını verbilrm

dans gecelerne de katılırsın =)))

muffy · 11 Mart 2011

mutluolmak .!.:
hacettepedeyim 2 sınıfım ama 3. yılım(hazırlık okudum da)

hmm ben de bilkentteyim benim de 3. yılım, hazırlık okumadım ama hayat, insan her zaman istediği gibi yaşayamıyo, uzattım 1 sene... beytepe kampüsünde misin? hangi bölümdesin? :3:

Yardım edin!yaşamak istemiyorum

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Guru

enes nefesim

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

beklemede...

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

enes nefesim

Aktif Üye

Benzer Konular