- Konu Sahibi cemreeylul
- #1
Arkadaşlar merhaba, mutfak dolaplarımızın arkasında rutubet oluşuyordu ve dolapların üstü, tavan falan biraz kabarmıştı.
Bir ara düşündük tadilat işini, sonra o iş öyle kaldı, benim o dönem sınavlarım vardı, arada telaş yaratmasın dedik, sonra da araya yaz, ramazan, bayram, tatil girdi, kaldı da kaldı. Şimdi eşim boyacı sıvacı marangoz vs hepsini ayarlamış, yarın evde tadilat başlıyor. Öyle küçük çaplı bir şey de değil, bütün dolapların sökülmesi lazım. Fakat gelin görün ki, benim tüm bunlardan az önce haberim oldu. Niye benim haberim yok diye düşündüm. Sinirlenmedim, kızmadım, tepki göstermedim, yani en büyük derdimiz bu olsun dedim geçtim, sadece neden haber vermedin benden de fikir almadın diye sordum. ''Ya aniden gelişti, birden denk geldi ben de sana sormadan yapılsın dedim, aradan çıksın işte'' gibi bi yanıt verseydi hiç bozulmazdım. Ama hiç bir şey demedi, ''yani bilmem işte'' gibi şeyler geveledi. Bu durum çok üzdü beni, yani biraz kırıldım ve alındım. Sanki burası benim de evim değilmiş gibi hissettim. Benim hiç söz hakkım yokmuş gibi... Annem aradı tam da bu arada, sesimden anladı bişeye bozulduğumu, bahsettim biraz, ''çok abartıyorsun, haberin olsa iyi olurdu, olması da gerekirdi ama bu kadar alınganlıkla işin çok zor, adamcağız ev için bi şeyler yapmaya çalışıyor, sanki kötü bi şey yaptı'' dedi.
siz olsanız ne düşünürdünüz? fikirlerinize ihtiyacım var
Bir ara düşündük tadilat işini, sonra o iş öyle kaldı, benim o dönem sınavlarım vardı, arada telaş yaratmasın dedik, sonra da araya yaz, ramazan, bayram, tatil girdi, kaldı da kaldı. Şimdi eşim boyacı sıvacı marangoz vs hepsini ayarlamış, yarın evde tadilat başlıyor. Öyle küçük çaplı bir şey de değil, bütün dolapların sökülmesi lazım. Fakat gelin görün ki, benim tüm bunlardan az önce haberim oldu. Niye benim haberim yok diye düşündüm. Sinirlenmedim, kızmadım, tepki göstermedim, yani en büyük derdimiz bu olsun dedim geçtim, sadece neden haber vermedin benden de fikir almadın diye sordum. ''Ya aniden gelişti, birden denk geldi ben de sana sormadan yapılsın dedim, aradan çıksın işte'' gibi bi yanıt verseydi hiç bozulmazdım. Ama hiç bir şey demedi, ''yani bilmem işte'' gibi şeyler geveledi. Bu durum çok üzdü beni, yani biraz kırıldım ve alındım. Sanki burası benim de evim değilmiş gibi hissettim. Benim hiç söz hakkım yokmuş gibi... Annem aradı tam da bu arada, sesimden anladı bişeye bozulduğumu, bahsettim biraz, ''çok abartıyorsun, haberin olsa iyi olurdu, olması da gerekirdi ama bu kadar alınganlıkla işin çok zor, adamcağız ev için bi şeyler yapmaya çalışıyor, sanki kötü bi şey yaptı'' dedi.
siz olsanız ne düşünürdünüz? fikirlerinize ihtiyacım var
