- 30 Kasım 2010
- 1.123
- 1.389
- 333
- Konu Sahibi adiguzelkadin1919
- #121
36 yaşımda evlendim 37 de kızım dünyaya geldi eşim benden 2 yaş küçük biz iş ortamında tanıştık sizde işe girerseniz eminim ilginizi çekecek birini bulursunuz.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Ya yine la havle lik insanlar gelmiş beğenmedim kızgınım vs diye butona basmışlar ille birine açıklar gibi açıklamak zorunda mıyım yaÜzülürse üzülsün
Salgın bittikten sonra işinize tekrar dönmeyecek misiniz? Şu an karantina da çoğumuz aynı durumdayız. Bende normalde yalnız yaşıyorum. Şu an ailemle yaşıyorum yakın yaşlardayız. Bende evlenmedim. İş yerleri açılınca tekrar çalışacağım. Evliliği lütfen kafana takma.Şu an aile ortamında işsizlikten bunlar gündeme geliyor. Hayatın tadını çıkar delimisin. Bir gün biri çıkar karşına dersin bu adamla evlenmeliyim,o zaman ayrı. Ama şu an evlenmek amacıyla adamlara bakarsan, çok hayal kırıklığı yaşarsın.50 yaş üstü dul adamlar bize talip genelde. O yüzden doğal akışına bırak. 50 yaş üstünü kötülemek için söylemiyorum yanlış anlaşılmasın. Aşıkta olabilirsiniz bu normal fakat artık gerçekten 40 lı yaşlardakiler 25 yaş gibi kızlara bakıyor, 30 lu yaşlardaki ni istemiyor Bakış açıları çok değişik erkeklerin bunu kastediyorum. Bu yüzden bozma moralini herkeste aynı değildir. Bekarlığın tadını çıkar. Bak burada kadınlar çoluk çocukla neler yaşıyor vallaha çok üzülüyorum. En azından kendin için yaşıyorsun. Herkes evlenmek zorunda değil. Çevrendeki her lafa da kulak asma.Şu karantina beni mahvetti kızlar. Yaşım 37. 15 yıl yalnız başıma İstanbul’da yaşadıktan sonra tekrar memlekete döndüm ve ailemle yaşamaya başladım. Bu duruma alışmakta zorlanıyorum. Annem bana çok düşkün. Yalnız hiçbir yere gidemiyorum. O da benimle gelmek istiyor. Bana güvenmediğinden veya beni yalnız göndermek istemediğinden değil, kendine yoldaş olarak beni görüyor. Ben de ona kıyamıyorum ama hiç yalnız kalamıyorum. Evimi ayırsam annem çok üzülür biliyorum. Odamda mesela oje sürücem paldır küldür giriyor. Giyinirken pat dalıyor. Hiç özelim kalmadı anlayacağınız. Evlenemedim de. Yaşım da geçti. Bu yaştan sonra kimse bakmıyor bana. Arkadaşlar aracı oldu, biriyle görüştüm. Beyfendi daha genç istiyormuş. Onun yaşı 41. Artık evliliğe de umudum kalmadı. Bilmiyorum benim yaşımda mutlu evlilik yapanlarınız oldu mu? Bana bir umut verin ne olur. Karantinadan dolayı da evdeyiz. İyice sıkıntı bastı. Dışarı da çıkamıyorum. Psikolojim iyice bozulmaya başladı. Kızlar akıl verin ne olur. Sevgiler.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için.Ben evliliğe tamamen kader kısmet meselesi olarak bakıyorum ama biraz da bizim cabamiza bağlı olduğunu da düşünüyorum
Misal rizikta kısmet meselesidir yani ne kadar rizkinin olacağı kaderine yazılmıştır lakin biz rizkimizi kazanmak için çalışıp mücadele ediyoruz fırında duran ekmeğe bu benim nasibimde varsa önüme gelir demeyip onu almak için çabalıyoruz evliligide biraz bu açıdan bakmalı tabi gidip erkeğe aday dunurcu olun demiyorum ama önüne çıkan fırsat değerlendirilmeli vesile olmasını sağlayacak ortamlar oluşturulmasina gayret edilmeli
Öncelikle bol bol ve ısrarla dua edin yer gök dua duanin acamayacagi kapi yok özellikle de bugün edin niyetinizi tam olarak alın nasıl olmasını istiyorsanız o şekilde olsun diye Allah a dua edin bize imkansız olan Allah için çok kolaydır yalnızca "Ol" demesine bakar ❤
Birde evlenmek istediğinizi arkanizdan bunu söylediğiniz için dedikodunuzu yapmayacak sevdiğiniz yakinlariniza söyleyin, yüksek ve uçuk kaçık olmadan kriterlerinizi de belirtin
Şu salgın olayı hafifleyince bir dil kursuna gidin veyahut kendinize uygun başka kurslara gidin
Birde eğer kriteriniz çok yüksekse düşürün biri çıkarsa da karşınıza hemen kestirip atmayın tanımaya çalışın..
Her daim umudunuzu yüksek tutun aile ile yaşamak acınası bir durum değil bir anneniz babanız var elinizde olan her şey için sukredin olmasını istediğiniz şeyler için de her daim umudunuz olsun moralinizi bozup enerjinizi dusurmeyin Allah tan hiçbir zaman umut kesilmez
Sizi negatif olarak kötü yönde etkileyen tüm kişilerden uzak durun.. onlar kendine acisin
Son olarak Allah o güzel gonlunuze gore bir es adayi ile evlenip tez vakitte yuvanizi kurmanizi nasip etsin evlilik isteyen tüm bekar kullarına yuva kurmayı nasip etsin insaAllah ❤
Evet bazı insanlar sanırım hayatta daha şanslı, bazıları ise biraz daha farklı diyelim. Ben kendimi çok şanslı saymıyorum. Genelde aksilikler beni bulur.36 yasindayim.2 kuzenim var biri 39 digeri 42 yasinda.hepimiz bosandik.en buyugumuzun 1 oglu var.diger kuzenimin ve benim cocugumuz yok.iki kuzenim de ciddi anlamda guzel kizlardi.isleri gucleri yerindeydi.karakterleri de cok duzgundur ama olmayinca olmuyorherkes evli olmak zorunda degil.ben sahsen bu yastan sonra cocuk falan bakamam.hayatin tadini cikarin anneniz sağ,ne guzel yaninizda.sagliginiz yerinde.olmayan icin uzulmeyin.olanin tadini cikarin.
Hayat çok tuhaf 2 tane evladım var bugün keşke evlenmeseydim çocuk sahibi olmasaydım diye düşündüm çocuk sahibi olunacak bi dünya değil artık tad tuz kalmadı iki kızımı neler bekliyor bu hayatta diye düşündüm ben saç teline dokunmaya kıyamazken el alem kızıma neler yapacak güçlü olabilecekler mi mutlu olabilecekler mi bu hayatta evlilik beraberinde bi sürü sorumluluk getiriyor hiç bi şey toz pembe gitmiyor eşimle de uzaklaştık herkes kendi derdinde evliliğin çok anlamsız olduğunu düşünüyorum bu aralar çokta kötü bi evliliğim olmamasına rağmenŞu karantina beni mahvetti kızlar. Yaşım 37. 15 yıl yalnız başıma İstanbul’da yaşadıktan sonra tekrar memlekete döndüm ve ailemle yaşamaya başladım. Bu duruma alışmakta zorlanıyorum. Annem bana çok düşkün. Yalnız hiçbir yere gidemiyorum. O da benimle gelmek istiyor. Bana güvenmediğinden veya beni yalnız göndermek istemediğinden değil, kendine yoldaş olarak beni görüyor. Ben de ona kıyamıyorum ama hiç yalnız kalamıyorum. Evimi ayırsam annem çok üzülür biliyorum. Odamda mesela oje sürücem paldır küldür giriyor. Giyinirken pat dalıyor. Hiç özelim kalmadı anlayacağınız. Evlenemedim de. Yaşım da geçti. Bu yaştan sonra kimse bakmıyor bana. Arkadaşlar aracı oldu, biriyle görüştüm. Beyfendi daha genç istiyormuş. Onun yaşı 41. Artık evliliğe de umudum kalmadı. Bilmiyorum benim yaşımda mutlu evlilik yapanlarınız oldu mu? Bana bir umut verin ne olur. Karantinadan dolayı da evdeyiz. İyice sıkıntı bastı. Dışarı da çıkamıyorum. Psikolojim iyice bozulmaya başladı. Kızlar akıl verin ne olur. Sevgiler.
Ben de sansli olmayan taraftayim diye bilinirim etrafimda hep bu kiz da ne bahtsiz her sey bunun basina geliyo derlerEvet bazı insanlar sanırım hayatta daha şanslı, bazıları ise biraz daha farklı diyelim. Ben kendimi çok şanslı saymıyorum. Genelde aksilikler beni bulur.
Çok sağol cnm. Ne güzel moral oluyorsunuz bana:)33 yaşında nişanlıyım, nasipse bu sene evleniyorum.Nişanlımla 1 yaş var aramızda.İyi bir ailem ve güzel bi mesleğim var.İstediğim kadar gezdim, tozdum da...Ama hepsi bi yere kadar.İnsan sevmek sevilmek, yanına bi can yoldaşı istiyor..Sana tavsiyem çok dua et ve çok ısrarlı ol..
Ben geciktirmedim. Kısmet olmadı. Çok olumsuz bir yorum olmuş ama yine de teşekkürlerneden evliliği bu kadar geciktirdiniz ki. yinede umudu kesmeyin. erkekler yaşlıda olsa genç kız arıyorlar
Rica ederim canım.Bu arada msjım gelmedi sanıp tekrar aynı cümlelerle yazmaya çalıştım :) 2 farklı mesaj oluşmuş çok utandım :)Çok sağol cnm. Ne güzel moral oluyorsunuz bana:)
Kendinizi bu sekilde şanssız olarak görürseniz kismetinizi kendi elinizle.kapatirsiniz.Evet bazı insanlar sanırım hayatta daha şanslı, bazıları ise biraz daha farklı diyelim. Ben kendimi çok şanslı saymıyorum. Genelde aksilikler beni bulur.
Çok güzel yorum teşekkürler. Ben yalnızca bana ait bir düzenim olsun istiyorum. Bir hayatım, çocuklarım. Biraz umutsuzluğa kapıldım ondan dolayı sizlere yzdım.Kendinizi bu sekilde şanssız olarak görürseniz kismetinizi kendi elinizle.kapatirsiniz.
Hayat güzel, evlilik de nasip işi.
Hayatın tadını sadece evlilikle çıkaracağız diye düşünmemek lazım, bakın daha önce de yazdım 34 yaşındayım ailemden uzakta yalniz yaşıyorum ama hiç bir zaman kendimi şanssız görmedim hayatıma biri girmese de ben mutlu olmayı bilmeliyim. Cünkü insan kendiyle.mutluysa hayatına giren kisiler bu mutlulugun kat sayisini arttırır. Benim ya da sizin değeriniz koca ve çocukla ölçülmez. Her ne kadar aile ile olmak sizi kısıtlasa da, fırsat buldukça kendinizi mutlu eden seylerle ilgilenin. Dua edin isteyin ama illa olsun nolursa olsun diye değil, hakkimda hayırlısı neyse o.olsun şeklinde.
Diyelim ki kaderinizde evlilik yok ve bunu biliyorsunuz, ne yapardınız? Hayatınıza nasıl yön verir, hangi alanlarda ne yapardınız? Bu sorularin cevaplari neyse onu yapin, şimdi yapın kendinizle.mutlu olun, degerinizin farkında olarak yaşayın. Nasipte varsa o kisi zaten karsiniza çıkar.
Kendinize ait hayat kurmak elinizde, illa.ki bir erkegin gelip size bir hayat vermesini beklemenize gerek yok ki.Çok güzel yorum teşekkürler. Ben yalnızca bana ait bir düzenim olsun istiyorum. Bir hayatım, çocuklarım. Biraz umutsuzluğa kapıldım ondan dolayı sizlere yzdım.
Kendinize ait hayat evlilik ve çocukla olmuyor.Çok güzel yorum teşekkürler. Ben yalnızca bana ait bir düzenim olsun istiyorum. Bir hayatım, çocuklarım. Biraz umutsuzluğa kapıldım ondan dolayı sizlere yzdım.