Arkadaşlar ara sıra dertlerimi paylaştım burda..Şöyle anlatayım size..Küçük bir ilçede yaşıyorum..Adını desem oh ne şanslısın dersiniz..Ailem problemli olduğu için nerdeyse bir günlüük uzaklıkta bi yeri seçip oraya atandım..3 yıldır burda çalışıyorum..ve gerçekten üzücü şeyler yaşadım..iyi şeyler de oldu tabi..mesela çok yakın arkadaşlarım var..yalnız kalmıyorum genelde..ama o kadar farklı ki burası..insanlar..yüzeysel ilişkiler, bencillik, dedikodu...burdan gitme şansım çok çok düşük..bi de o yani eski sevgilimde burda yaşıyo..hem de evli..o da büyük rahatsızlık benim için..evlenmiş barklanmış sanane demeyin..öyle olmuyo işte..bizim durumumuz farklıydı..herkes ikimizi birbirimizden ayrı düşünemezdi..bi türlü ayrılamazdık..tekrar tekrar birleşirdik..sonra evlenemedik..severek ayrıldık..ben istemedim pişman değilim..ama şimdi ister istemez rahatsız oluyorum..küçücük yer..sıktım sizi belki..ama bunalıyorum burda..o kadar çok yapcak şeyim var ki..katılabileceğim kurslar, spor salonu, vs..ama ben evden kafamı çıkarmıyorum iş dışında..niye sen delimisin diceksiniz..ama kendimi hapsettim onun yüzünden..işin özü ben buraya ait diilim..ve çarem de yok gitmek için 
