- 21 Kasım 2011
- 5.998
- 9
- 108
- 42
canım umutsuz değildim diyorum ya her ay bir bahane buluyordum.. ay günü tutmadı kesin diyordum bir dahaki ay tutar eninde sonunda tutacak diyordum.. ama olmadıkça insan artık bir sorun olduğuna emin olmaya başlıyor.. o yüzden gittikçe umutlar azalıyor.. inşallah sorunumuz varsa bile çözümsüz bir sorun değildirallah kimseye dermansız dert vermesin..
tatlım yanlış anlamayız tabi ki.. burda hepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz.. ne kadar sosyal bir insandım.. artık kimseyle görüşmek istemiyorum.. herkesin bebeği var kıskandığımdan mı hayır... ama bir kısmının bana içten içe acıdıklarını hissediyorum..ya bunu görmek istemiyorum ya da beni istemiyor zannettikleri için çocuğa özendirmeye çalışıyorlar.. "bak şöyle güzel böyle güzel siz de yapın artık.." lafları....
bu en kötü durum.. bunları yaşamak istemiyorsun.. içinden kimseyle görüşmek gelmiyor bunlar yüzünden..
çocuklarını seversin ilgilenirsin bak nasıl da özeniyor diye acıyan gözleriyle bakarlar.. öyle bakmasa bile "bak nasıl da yakışıyor bebek kucağına" gözüyle bakarlar..utanırsın sıkılırsın sevmeye bebekleri... bunları hep bakışlardan hissediyorsun..hepsi iyi niyetli tabi ki bunlar çok normal şeyler.. ama belli bir yılı geçip çocuksuz olmak çok kötü bir duyguymuş toplum önünde.. bunu hiç tahmin etmezdim önceden
sevmezsin sevemezsin bazen bunlardan rahatsız olduğun için... bu defa da "kıskanıyor mu? neden ilgi göstermiyor çocuğuma??" gözleriyle bakarlar.. ya da "aman soğuk nevale bunun içinde çocuk sevgisi de yok" gözlerini görürsün... sürekli dengeli bir şekilde yarı çekinerek yarı utanarak sevebilirsin başkalarının çocuklarını..abartsan dikkat çekersin uzak dursan dikkat çekersin.. sen 7 yıldır çocuksuz kalmış bir evin kadınısındır... kimi annenin gözünde acınacak, kimi annenin gözünde çocuk sevgisi nedir bilmeyen bir kadınsındır... hiçbiri söylenmese de sessiz bakışlardan okursun bunları..
kızlar akşamdan beri neden kötü olduğuma gelince.. benim hayatımda ilk kez reglim 30. günü geçti.. 25 - 28 gün arası olurum.. çok nadir 29. günü bulurdu..
ve bu ay ilk kez dün 30. günü geçti akşama kadar test yapmayacam bugün de geçsin dedim kendimi kaptırmak umutlandırmak istemedim..
sonra 31. gün oldu hala yok.. ve akşam oldu gece oldu hala yok.. yani 2 hatta normal gidişata göre 3 gün geçmiş oldu BAT tarihim.. tabi ben bu 3 günü tuvalette geçirdim 15 dk da bir kontrol ederek :))) dakikaları sayarak..
"kendini kaptırma bak sonra çok ağlarsın" tembihleri artık işe yaramıyordu..artık mutluluktan gözlerim dolmaya başladı.. artık dedim kendimi kaptırmaya başlayabilirim..
ömrümde ilk kez geciktim.. hem de 3 günnnnn..... bu bebek haberi değilse nedir?? allahım o mutluluğu anlatamam.. yarı şaşkın salak gibi gezdim bütün gün...
kendimi zorlasam da hayal kurmamak için, çocuk hayalleri gözümün önünde dans etti durduramadım.. evin içinde onu görür gibi oldum.. sigarayı bile teste kadar beklemeyeyim belli mi olur dedim.. tüm gün 2-3 sigara içtim (normalde 1 pakete yakın içiyorum) testi yarın yapar hepten bırakırım dedim.. yediklerime dikkat ettim
sonra gece de olsa dayanamadım.. aşkıma söyledim.. nöbetci eczaneden git test al aşkım diye.. neyse beni ikna etti yarına kadar daha beklemeye.. tam mutluluktan uçtuğum ve artık emin olduğum dakikalarda kahverengi leke teşrif etti...testin pozitif çıkacağına emin olmuşken test bile almaya gerek kalmadı..
uzun yazdım kusura bakmayın.. ama ilk kez bu kadar emin olmuştum böyle ilk kez gecikmişti çünkü adet tarihim((
bu arada şunu da söylemeden edemicem ben bat için eskiden Babayı Alış Tarihi derdim..:)) Bu ay tam olarak bunu yaşadım
canım ya ne güzel yazmışsın karşımızdaki insanların gözlerindeki anlamları...inan bende aynı şeyleri hissediyorum...çocuk delisiyimm ama başka çocukları kucağıma alırken severken bana nasıl bakıolar acaba die onlara bakmadan edemiom...eskisi gibi fazlada almıom sevmiom zaten...sadece yeğenlerimi seviom öle...üzülme canım yaa benim iki aydır gecikio geçen ay 3 gün bu ay 5 gün geç geldiler...5. güne kadar dayandım test yapmadım yaptım negatif çıktı acaba idrar testimi bozuk dedim (insan konduramıo ya negatifi) kan tahlili yaptırdım oda negatif...ertesi günüde adet oldum...ben ilk hamileliğimdede hep böle gecikmeler yaşamıştım...etrafımdan herkes rahim kendini bebeğe hazırlıo gecikmesi iidir falan diodu...düşünüomda acaba ölemidir gerçekten diom...bi ümit işte bendeki...üzülme cnmm...rabbim ol dedimi olur inan...benim bi arkadaş tedavi gördü olmadı tedaviyi bıraktı atamaları merkeze cıktı...kafası rahatladı tedaviye başlıcaktıki hamile kaldıgını öğrendi...ve dediği şey kafa rahatlığı bebek düşüncesini aklından at aysun dio...bencede en doğrusu...keşke yapabilsek ama demi...ay ne çok yazdım daldan dala atladımmm
rabbim hakkımızda hayırlısını versin
herşeyide anlatamıoz dediğin gibi
