Yaşam enerjim gitti :(

O

Oyledeguzel

Üye
Kayıtlı Üye
23 Ağustos 2013
752
8
16
İstanbul
Son 1 yıldır kendimi tamamen enerjisiz ve bitik hissediyorum.
Hayatım çok yolunda değildi konularımda da vardır zaten ama, çok çok daha kötü günlerimde bile içimde bir heves, umut ve güç vardı.

Maneviyatım ve içimdeki o heyecan artık yok.

Yaşam enerjimi emmişlerde posası kalmış gibiyim bu aralar.
Siz hiç böyle oldunuz mu?
Bu halden nasıl çıktınız?
İnanın içimde kocaman bir boşluk var ve artık çok iletişimsiz biri olmaya başladım, çok içime kapanıyorum.
Bir de bu hal bende sinir yapıyor.
 
Son düzenleme:
Herkesin ara Ara böyle hissetdigi olur. Helede kis mevsiminde böyle ruhsal
Degisimler olabiliyo. Seninki sanki biraz uzun sürrmüs.
Kendine yeni ugraslar bulsan, bi hobi, yada kendini yenilesen, alisveris, yeni
Saclar falan, belki hayatina renk katarsin.
 
Başlığı görünce hemen girdim bu benim bugünlerde kurduğum bi cümle
Yaşam enerjim gitti,bomboş amaçsız hiç bir şeyi başaramamış hayatın içine sıkışmış hissediyorum kendimi
Tabi bunun bi sebebi var emek verdiğim çalıştığım çabaladığım kpss de bi türlü atanamıyorum.Sinir stres hepsi birbirine girdi.Devlet alım yapmayacağız diyor ben 2 senemi verdim bu işe.Öyle lanet bi durum

Böyle bi zamanda sevgilimden ayrılmayı istedim onu çok kırıyordum çünkü içimdeki buhranın acısını ondan çıkardım.Öyle saçma bir yere girim ki nasıl çıkarım bilmiyorum.

Her neyse ben bu günler geçince her şeyin düzeleceğine inanıyorum.En azından yeniden toparlanabileceğime olan inancım var sende kaybetme bu inancı.Yoksa kimse yardım edemez her şey sende bitiyor
 
Yani son zamanlarda bende öyleyim fakat havalardan olduğunu da biliyorum. Hava kapalı olunca içimden birşey yapmak gelmiyor evde oturayım pinekleyeyim istiyorum bütün gün.Sende de başta öyle birşey olduğunu sanmıştım ama seninki bi takım yorgunluk gibi geldi bana.
Aile içinde çatışma sevgilinle yaşadığın sorunlar bunlar tahammülünün dışına çıkmış biraz.
Ama bu durumda çaba sarfetmen gerek. Belki kısa süreliğine bir yerlere gitmeyi deneyebilirsin. Bir yakın arkadaşının yanına falan. Sosyal hayatın ne durumda? Bakımsız hissediyorum demişsin; bana kalırsa bir gününü kendine ayır sadece. Kimseyle ileişim kurma yada kendini yanında iyi hissettiğin arkadaşlarnla yada sevgilinle takıl. O bir günü doya doya yaşa derim. ama gerçekten çabalaman lazım inan demiyorum ama dene en azından. Bir gün sadece, o bir gün senin olsun unut herşeyi gez toz. Kendi aklında bitirmezsen bu olayı hiçbir psikolog halledemez zaten sorununu.Herşey sende bitiyor çünkü
 

hevesim yok.
Diğer yandan da bunları yaptım zaten ama tat vermiyor artık.
 
Güzel bir tatil yapabilecek imkanınız var mı? En az 2 hafta, ama tek başınıza olacak, daha önce gitmediğiniz bir yer olması da şart, ve etrafınızda yeni insanların olacağı bir ortam gerekli.

Böyle birşey yapabilirseniz, kesin iyi gelecektir.
 

bende çok itiyorum sevgilimi daha sabah uzuuuunnnn bir mesaj yazdım.
karşılıklı anlayışsız davrandığımız bir konu yüzünden hala yazmıyorum mesela.
Hayatımdan çıksa yapayalnız kalsam kimseyi tanımasam diyorum.
Yapayalnız kalma hissi var bende (
İçime kapandım.
Benim sebebimde ailemin iki ay ince yaşadığı bir olay.
Çok utandım çok kırıldım.
Ve o dönem sevgilimle de büyük bi sorun yaşadık ayrıldık hepsi üstüste geldi ve ben hala unutamıyorum ailemin o durumunu (
 

Anlıyorum çünkü kimse durup dururken bu duruma gelmez,illaki tetikleyen bir şeyler olmuştur.
Şu an ne yapsan boş gelecek biliyorum o yüzden şunu yap bunu yap demeyeceğim
Ama diyeceğim bir şey var sevgilinin elini bırakma.Ben o hatayı yaptım sen yapma.
Yalnızlık daha iyi olmuyor.Sıkı sıkı tut elini ancak beraber atlatırsınız bu günleri
 

Evet yoruldum ve bu yorgunluk beni hırçın ve tahammülsüz yapıyor.
Kendime birgün ayırsam bile unutamadığım bir olay var onu aşamıyorum (
Ve senelerdir olan birikim bu olayla topyekun saldırdı bana..
Aslında kimsenin mükemmel hayatı yok herkesin sıkıntıları var ama, kabullenemiyorum işte bazı şeyleri.
 

( sevgilimin elini tutuyorum zaten ailesel sıkıntılarımı ona yansıtmıyorum çünkü, onun da ailesel sıkıntıları var o da benim gibi hırçın oluyor bazen.

Anlıyorum onu ama, bu ailemin ailemin değilde babamın davranışları beni ve o olay beni artık çok çok etkiledi.
Hatta o kadar etkilendim ki hemen akabinde bütün yüzümde yaralar çıktı kulağım şişti hastaneye kaldırıldım (

Kimsenin beni sevdiğine inanasım gelmiyor çoğu zaman. Memnun değilim kendimden hemde hiç.
 
yazını okudum üzüldüm fakat bana normal bir olay gibi geldi başına gelen çünkü bir dönem bende öle olmuştum
bunun adı deprasyon işte.
ilaç kullandım. şu an allaha şükür aşırı iyiyim. altı yıl önce oldum.şimdi ağır ağır ilacıda kestim iki yıl oldu.
sakın büyütme basit bişey yenebilirsin ben yendim
sadece ilaçla da değil, ikinci önemli şey her şeyi asla içinde saklama iyi bir arkadaş edin ve onunla paylaş tavsiyeler al.
örneğin kadınlar kulubu bizler bu arkadaş olabiliriz
içinin rahatlamasıyla sorunların azalıyor.dert paylaştıkça azalırmış misali.
ben hiç bir arkadaşımı görmek istemezdim kapıları öğlen tatili üzerime kitlerdim.yalvarırlardı ki kalk gezelim. bilmem ne yoook derdim.oysa en iyi şey onlarla olmak ve dertleşmekmiş.
bütün bunları yaptım ilaçda iyi geldi ve şimdi iyiyim.yine bir yığın sorunum var ancak ilaç kişiliğimi değiştirdi benim nasılmı?
hastalık belirtim benim sürekli ağlayan bir kadın olmuştum.iş yerinde vede evde.vara yoğa ağlardım.her şey gücüme giderdi.çünkü olayları büyütüyordum kafamda vede alınganlık aşırı hale gelmişti insanlar artık suçlanıyordu nasıl davranacaklarını bilemez halde.
şöyle bir silkin arkadaşım ve kendine gel
önce kuaföre git.bir sürü kıyafet al.aşırı şık bir bayan ol.çevredekiler sana şöle bir baksınlar.o bakışlar varya beğeni görmek yani
çok şeyin başlangıcı inanki. yine yazarım yoruldum öptüm
 
Psikoloğun dediği gibi bu mevsimsel geçişlerde sıkça karşılaşılan bir durum. Havanın kapalı oluşu bile, insana o günü zehir edebilir bazen. Ortada takılınması gereken büyük başka etkenler yoksa, gerçekten doğru teşhis konmuştur.

Bunun yanında, eğer varda psikoloğa anlatmadıysanız koyabileceği birkaç teşhisten birisi zaten bu. Anlatıyor ama güvenmiyorum diyorsunuz, güvenmelisiniz. Ona güvenmediğiniz ve ön yargıyla yaklaştığınız için size yardımcı olamaz zaten. İçinizde ne varsa anlatmalısınız ki, size bir yol göstersin. Siz bir dizi özetinden, her şeye hakim olup, tekraren özet çıkartabilir misiniz?. Yoksa, diziyi baştan sona izleyip özet çıkartmak mı istersiniz?.

Anlattıklarınızdan çıkan sonuç, bu. Ortada psikolojik bir sorun değil, bunalım görünüyor. Bunu da ilaç etkisiyle aşmanıza gerek yok zaten. Telkin ve pozitif düşünceyle bu sorunlardan kurtulabilirsiniz. Psikoloğunuza önyargılardan sıyrılmış olarak tekrar gidin ve içinizde ne varsa anlatın ve can kulağıyla dinleyin. Sonrasında tünelin ucundaki ışığı görmemeniz için hiç bir sebep yok inanın. :)
 
mevsimsel olabilir insanın ıcınden hıcbısey yapmak gelmıyor evet ama bol bol dua edıyorum ben yontemım bu en azından. yoksa bu surecte baska bısey oneremıyorum malesef. ınsallah gecer hepsı...
 
Byle durumlarda ne yap biliyor musun,hastaneye git,ordaki çaresiz hastaları gör.Nelerle uğraştıklarını.Hiç olmadı haberleri aç izle insanlar nelerle uğraşıyor.Aile sıkıntıları baba anne tavırları gelip geçici.Önünde kocaman bir hayat var.Neler göreceksin ne aşamalardan ne engellerden geçeceksin daha.Sağlam dur,kalk bir silkin ve bu hayatta neler yapabilirim kendim için de.
 
Ay bu benim evet her kelimesine kadar benim. O kadar yoruldum ki eskiden cok kotu durumda olsam da mutlu olacak birşey bulurdum ama artık bulamıyorum. Günleri tuketiyorum oylece hatta dakikalari sayiyorum. Bir de belirsizlik yasiyorum uzun zamandir o da bütün enerjimi aldi götürdü artık istek duydugum hayalini kurdugum şeye hevesim kalmadı çünkü cidden yoruldum. Bende aşırı sinir yapıyor bu durum tahammulum kalmadı. Herşeyi paylaşan biri olmadim o yüzden icime atip atip bisey yokmuş gibi davraniyorum. Böyle patlak verince de insanlar da şaşırıyor durup dururken ne oldu diye.

Dun ablamla konustuk telefonda o da aynı şeylerden şikayetçi havalardan mi neyden bilemedim. Bugün ağladım deli miyim neyim birşey yok diyorum kendime. Icime fil oturdu sanki.
 

Ben ağlamıyorum işte sorun orada. içime kapanıp öfkeleniyor hırçınlaşıyorum (
 

Bende belirsizlikten sıkıldım artık.
Bir de belirsizlikten ziyade evde huzurum yok ve bende zaten bunalmışım daha çok sıkılıyorum.
Aslında bu aralar herşeyi sorguluyorum.
Hiçbirşey beni memnun etmiyor.
Asık suratlı, içine kapanık, üstünden mutsuzluk akan bir insanım
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Anneler hiç intiharı düşündüz mü?
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
3K
scarlett O hara
M
İçinden çıkamadığım durum
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
3K
miracle88
M
Ölmek istiyorum artık dayanamıyorum
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
Umberlee
Hayal ettigim 20 yaş böyle değildi... ben şımarık biri miyim?
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
2K
nurbenoule
G
Annemle yaşadıklarımı okur musunuz?
Yorumlar
8
Görüntüleme
811
Berenco
B
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…