- 24 Mayıs 2016
- 258
- 245
- 103
- 33
- Konu Sahibi ilginc Kiz
-
- #41
yıllar önce mesleğimi yaptığım işi bir talihsizlik sonucu bırakmak zorunda kaldım mükemmel bir firma dev bir isim hayattan koptum bir daha asla böyle bir fırsat gelmez bana dedim ki gelmedi uzun süre işsiz kaldım o sırada ailevi bir facia yaşadık şu hayatta annemle başbaşa kaldık diyebilirim çalışmak zorunda olunca ilk bulduğum ise girdim nefret ettiğim bir iş dinlenme şu bu yok günlerce ayaktasın öyle diyeyim nefret ede ede çalıştım sonra işi bıraktım bir daha bu işe hayatta girmem dedim sonra yine girdim o ise ne kazalar atlattım aylarca yattım yine gittim aynı işe mecburiyet işte en sonunda o işte eşimle tanıştım evlendim beni ona götüren yoldu resmen ve ben hayatımın fırsatı dediğim yerde olsaydım asla eşimle tanışma şansım olmazdı, düşün ölümün kıyısından döndüm ama yine aynı işe dönmek zorunda kaldım dibe çökmüştüm şimdi diyorum ki varmış sebebiArkadaslar su an bosluktayim sanki.Hep hedefler amaclar dogrultusunda hareket ettim ve olmadi cok uzuldum psikolojim bozuldu hala da cok iyiyim sayilmaz.
Hayatta donum noktasi olarak yasadiginiz bu ise girecegimden bu kisiyle evlenecegimden bunlari yasamisim dediginiz olaylar oldu mu?
Ben yasadiklarimdan kendimi suclar oldum aslinda buyuk bir yanlis ve hata yapmadim ama oyle bir konuma geldim ki sanki hata yapmis gibi hissediyorum.
Arkadas olarak kazik yedim kirildim kotu oldum.Arkasindan konusan fesatlananlar iyi oldular.
O kadar kirildim ki kendim icin dua etmek artik icimden gelmiyor baskalari adina ediyorum ama kendim icin degil.
Yasayanlar anlatirsa sevinirim kendime yukleniyorum bazen ne hatalar yapanlar bile tutunuyor bir yerden hayata.
Nasip kismet mi diyorum cunku bazilari cabalamadan elde ediyorlar.
Iyi niyetli olan ve tecrube sahiplerinden yorum istiyorum.
bu ara 90lılar depresyondayız galibaben de senin gibiyim.
bi gün simdi su an ölsem ne olur diyorum ertesi güne daha iyi uyanıyorum. keşke söyle yapsaydım daha az zarara uğrardım diye her gün tekrar tekrar tekrar düşünüyorum. inişli çıkışlı bocalamalı yani..
büyümek böyle bir şey ama galiba cam kırıkların olmadan anlayamacağın şeyler ver.
seninle aynı yaştayız. ben bir yıl öncesinden daha güçlü daha çok şükreden elindekine kıymet veren bir insan olduğumu düşünüyorum. ama bunu çocuk gibi davranıp yaptığım hatalara borçluyum. içe kapanık ve zor iletişim kuran biriyim, ha evet yalnızım bu yüzden ama bunu da öğrenmem gerekiyordu demek kien iyisi en güzeli en mükemmeli en hatasızı olmak zorunda değiliz.
benim yaşımda 3 üncü çocuk kocişko fotografı atan bir sürü ilkokul arkadaşım var. Allah muhafaza onlardan biri de olabilirdik
çok fazla hırslı insanları, mükemmelize edilmiş hayatları yaşayan insanları sosyal medyanın artışı ile çok görür olduk. hiç biri tam olarak gerçeği yansıtmıyor farkındayım ama olabildiğince görmüyorum bunları uzak tutuyorum açıkcası. çünkü kötü etkiliyor.
herşeyden öte ölüm var. bu kadar hırs yaygara kavga gürültü anlamsız.
umutlu olalım :)
Yaşadığımız her şeyde almamız gereken bir ders vardır diye düşünüyorum ben.iyi ua da kötu.böyle böyle tanıyorsunuz insanları,hayatı.tecrübe oluyor.genellikle iyi yönden düşüncem de bazen dayanamadığım,isyan ettiğim,insanlardan nefret ettiğim anlar da oluyor.ama yapacak bişey yok.
yıllar önce mesleğimi yaptığım işi bir talihsizlik sonucu bırakmak zorunda kaldım mükemmel bir firma dev bir isim hayattan koptum bir daha asla böyle bir fırsat gelmez bana dedim ki gelmedi uzun süre işsiz kaldım o sırada ailevi bir facia yaşadık şu hayatta annemle başbaşa kaldık diyebilirim çalışmak zorunda olunca ilk bulduğum ise girdim nefret ettiğim bir iş dinlenme şu bu yok günlerce ayaktasın öyle diyeyim nefret ede ede çalıştım sonra işi bıraktım bir daha bu işe hayatta girmem dedim sonra yine girdim o ise ne kazalar atlattım aylarca yattım yine gittim aynı işe mecburiyet işte en sonunda o işte eşimle tanıştım evlendim beni ona götüren yoldu resmen ve ben hayatımın fırsatı dediğim yerde olsaydım asla eşimle tanışma şansım olmazdı, düşün ölümün kıyısından döndüm ama yine aynı işe dönmek zorunda kaldım dibe çökmüştüm şimdi diyorum ki varmış sebebi
Hep bu günler de geçecek diye motive ettim sana en büyük tavsiyem şu dünyada ki hicbir insanla uğraşma kendini bul özünü bul neyi seversin ne ile mutlu olursun sen kimsin bu dünyada niye varsın bence en önemlisi bu.
Her anlamda hatalarınla yanlışlarınla doğrularınla sen sensin.
Senden başka bir tane daha yok. Sev kendini ama içten sev rol yapmadan.
Olumlu düşünmek pozitif olmak ve asla pes etmemek gerekiyor.
Hayatın bir akışı var ve biz çok düşündüğümüz için kaybediyoruz bazen ben şimdi olamayan ve olmayan hiçbir şeyi zorlamıyorum hemen bakış acımı değiştirip farklı şeyleri görmeye çabalayıp bardağın dolu tarafina bakıyorum ne olursa olsun ne yaşarsam yaşayayım hep şükrediyorum.
Şöyle olsa nasıl olurdu demiyorum boyle olması gerekiyormus diyorum.
Hayat sen plan yaparken başına gelenlerden ibaretmiş. Mutluluk anı yasamak ve sahip olduklarının kıymetini bilmekten geçiyor. Aşağıdaki videoyu izlemeni şiddetle tavsiye ederim.
Şu an her şey yolunda ama inanın bu yola gelene kadar çok kayıplar verdik ben hayatta hiçbir şeyin tesadüf olmadığını öğrendim sizde bunu bilin umarım sizin için de her şey yoluna girerGaliba biz istemesek de hayat bazen bizi bir yere zorla cekiyor.Sizinki de oyle olmus.
Umarim simdi sagliginiz aileniz iyidir.
Saglikli huzurlu bir omur dilerim
Tesekkurler ben de okudukca anlamaya ve icimdeki huzursuzlugu dindirmeye calisiyorum.
karşına iyi insanlarda cıkacak inan bana ...kazık yedim diye arabeske baglama hepsi geciyor :) seni seven insanlara sikıca sakıl en cokta kendine ... cevrendeki iyi insanlari arttir kotulere yol ver
Ard arda gelince boyle oldum canim yoruldum ruhen ondan oldu galiba.
Aynen yol verdim ustumden yuk gitti zaten.
Kendine saril cok guzel bir cumle =)
Senin de yolun acik olsun guzellikler yasaman dilegiyle =)
Yasin daha cok genc.Insallah guzel seyler olur bundan sonra.Yani umutsuz olmana gerek olmadigi bir yastasin.Inan kurt kocayınca ayri terane.
Ümidini yitirme, isyan etme, dua etmeye devam et...inan öyle haksızlıklar ,öyle psikolojik baskılar yaşadım ki..herkesin herşeyin farkında olduğunu , seni anladığını sandığın insanların bile kendi çıkarları veya benzer zulümleri görmemek için sana sırt çevirdiğini , yalakalık için kuyunu každigini düşün..dua etmekten ve sabretmekten başka yapabilecegin hiç bir şey olmadığını anladım..zaten yapılmak istenen kontrolü kaybettirip hata yapmaya itmekti ve buna engel olamak için güçlü kalmak gerekliydi... Ben böyle zamanlarda ibadet ederek ve dua ederek rahatlıyorum... Bu bana dayanma gücü veriyor, Allahım adaletine olan inancım güç veriyor.. inan bana bunlar bir çok terapiden daha faydalı oluyor..kişisel tavsiyem..sabret,dua et, Allah'a havale et...Arkadaslar su an bosluktayim sanki.Hep hedefler amaclar dogrultusunda hareket ettim ve olmadi cok uzuldum psikolojim bozuldu hala da cok iyiyim sayilmaz.
Hayatta donum noktasi olarak yasadiginiz bu ise girecegimden bu kisiyle evlenecegimden bunlari yasamisim dediginiz olaylar oldu mu?
Ben yasadiklarimdan kendimi suclar oldum aslinda buyuk bir yanlis ve hata yapmadim ama oyle bir konuma geldim ki sanki hata yapmis gibi hissediyorum.
Arkadas olarak kazik yedim kirildim kotu oldum.Arkasindan konusan fesatlananlar iyi oldular.
O kadar kirildim ki kendim icin dua etmek artik icimden gelmiyor baskalari adina ediyorum ama kendim icin degil.
Yasayanlar anlatirsa sevinirim kendime yukleniyorum bazen ne hatalar yapanlar bile tutunuyor bir yerden hayata.
Nasip kismet mi diyorum cunku bazilari cabalamadan elde ediyorlar.
Iyi niyetli olan ve tecrube sahiplerinden yorum istiyorum.
Ümidini yitirme, isyan etme, dua etmeye devam et...inan öyle haksızlıklar ,öyle psikolojik baskılar yaşadım ki..herkesin herşeyin farkında olduğunu , seni anladığını sandığın insanların bile kendi çıkarları veya benzer zulümleri görmemek için sana sırt çevirdiğini , yalakalık için kuyunu každigini düşün..dua etmekten ve sabretmekten başka yapabilecegin hiç bir şey olmadığını anladım..zaten yapılmak istenen kontrolü kaybettirip hata yapmaya itmekti ve buna engel olamak için güçlü kalmak gerekliydi... Ben böyle zamanlarda ibadet ederek ve dua ederek rahatlıyorum... Bu bana dayanma gücü veriyor, Allahım adaletine olan inancım güç veriyor.. inan bana bunlar bir çok terapiden daha faydalı oluyor..kişisel tavsiyem..sabret,dua et, Allah'a havale et...
Bahsettiğin aşamaya bende geldim bir kaç defa, zaten tam kırılma noktası da burası... Sınavın ta kendisi bu aşama zaten..öyle düşünerek toparlandim ve ümitsizliğimin üstüne gittim,inancımı korudum korumak da zorundaydım yoksa tukenecektim... Yeryüzünde kimsenin gücünün yetemeyecegi şeyleri Allah'ın gücü yeter bunu aklından çıkarma, gecikiyorsa bir hayır vardır... Kendini bırakma goreceksin bir şeyler düzelmeye başlayacak... Hepsi birden değil tabi yavaş yavaş,zamanla...Evet haklisiniz ama bu donemde icimden gelmiyor ve manen bunu yapicak gucu gormuyorum keske bu kadar icimde bazi seyleri tuketmeseydim diyorum bilmiyorum ondan oldu belki.
Com soyutlanmis kapana kisilmis gibi hissediyorum bir isik gorsem cok sey isteyen biri degilim aslinda kirginim
Yorumunuz icin tesekkurler Inanc insani ayakta tutan en guzel sey zaten ozumuz inanctan olusuyor.
Allah huzurunuzu ve mutlulugunuzu daim etsin ve korusun.
Bahsettiğin aşamaya bende geldim bir kaç defa, zaten tam kırılma noktası da burası... Sınavın ta kendisi bu aşama zaten..öyle düşünerek toparlandim ve ümitsizliğimin üstüne gittim,inancımı korudum korumak da zorundaydım yoksa tukenecektim... Yeryüzünde kimsenin gücünün yetemeyecegi şeyleri Allah'ın gücü yeter bunu aklından çıkarma, gecikiyorsa bir hayır vardır... Kendini bırakma goreceksin bir şeyler düzelmeye başlayacak... Hepsi birden değil tabi yavaş yavaş,zamanla...
Teşekkür ederim.. bir nebze faydalı olduysa çok sevindim.. içini ferah tut..sağlıkla huzurla kal inşallah..Evet yasadigim durumu anlattiniz.Cok zor yasayan anliyor.Her seye gucu yeten olduran var.Zaten biz de bir guc kuvvet yok ondan geliyor.Anlattiklariniz cok iyi geldi.
Allah razi olsun ve kendiniz gibi guzelliklerle yasayin.
Seni tanıdığım için artık daha mutluyum :) yorumlardan daha fazlasını bilmek çok güzel. Her ne kadar acılarını yazmış olsan da kalbini görmek güzel benim için.
Herkesin hikayesini okudum. Hepsi farklı farklı.. Tek ortak nokta verdikleri acı hep aynı. Ben kalpte hissedilen acının her türlüsünün insanda aynı etkiyi oluşturacağına inanırım. Bu neyden ne kadar etkilendiğimizle alakalı. Kimisi aldatılınca acı çeker, kimisi yakınını kaybedince. Karşıdan bakınca yakının kaybedenin acısı daha büyük görünür ama asla bilemeyiz..
Demek istedigim, iç acısının her türlüsü çok acıtıyor. Genelde güçlü olman gerektiğini bilirsin, herkesin de söyledigi gibi. Ama sorun zaten bu. Bunu yapamadığın için yazarsın.
Dürüst olmak gerekirse, güçlü olmak diye bir şey yok. Hiç olmadı ki zaten. Hepimiz numara yaptık. İyi görünmeye çalıştık. Her şeyin düzeleceğine inanarak, dik durmaya çalıştık. Ama kamburumuz hep belliydi. İnsanlar kamburumuza rağmen tamamen dik durmaya çalıştığımızı gördükçe bize acımayı kestiler. "Sen çok güçlü bir kadınsın." Dediler. Bence bütün mesele bu.
Gerçeğinle yüzleşmek, onun yükünü kabul etmek mesele. Ayna da o kamburu görüp eğilecek misin, yoksa daha dik bir sırtla yok mu edeceksin buna karar vermen gerek. Güçlü değiliz, aksine yaralarımız var. Ama herkes kadar yürümeyi biliriz. Herkes kadar "iyi" görünebilirsek, bir gün gerçekten iyi oluruz. Bakma aslında, bizim beynimiz bize herkesten daha anlayışlı. Ona doğru komutları vermediğimiz için kendimizi suçlayıp duruyoruz. Halbuki ne için çabaladığımızı göstersek bize iyi davranacak. Kalp beyini iyileştirmiyor, ama beyin her şeyi iyileştiriyor. Kanseri bile.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?