Yatili misafir sorunu

taylor .!.:

Rica ederim canım. "Dolduruşa gelmek istemiyorum" yazmıştınız bir yerde. Gelmeyin de zaten. Tartışmaya girin, negatif konuşun demiyorum. Ama kendinizi sevin, onu bunu değil kendinizi mutlu edecek şeyleri yapın. Sizi mutsuz edecek veya mutlu olmak için yapacağınız şeyin tersini teklif eden olursa da gülerek tatlı tatlı reddedin.

Şu misafirlik konusunda ne yaparsınız bilmiyorum. Eşiniz ablasıyla konuşsa "Nemecek'le konuştuk. Yeğenimiz için en doğrusu sınava bir ay kala alıştığı ortamın bozulmaması. O yüzden siz gitmeyin. Biz yeğenimiz için sizin son aylık kiranızı hediye olarak vermeye karar verdik" dese. Kabul etmezlerse "O zaman sen de bizimle kal, ortamı değişiyor, bari sen de yanında ol da sınava daha iyi çalışsın" dese.

Eşiniz ablasının da kalmasını teklif etmeyi kabul etmedi mi?

Genişletmek için tıkla...

taylor .!.:

Gerdek gecesi abi, dayı, teyze ile hasret giderme gecesi değildir. Eşinizin ailesi sizi yok saymıyor, siz kendinizi yok sayıyorsunuz, onlar sadece sizi taklit ediyorlar.

Şöyle mi düşündünüz? Yazık bir sonraki düğüne kadar görüşemeyecekler. Niye şöyle düşünmediniz, yazık, Nemecek'in düğün gecesiyle ilgili ne güzel hayalleri vardı? Aynı şey sevgililer günü olayı için de geçerli. O kadar uç şeyler yazıyorsunuz ki fake olma ihtimalinizi bile düşünüyorum. Ama olmama ihtimalinize karşı yazıyorum.

Bence sizin sorununuz eşinizin ailesi değil, sizsiniz. Siz kendinize değer vermemişsiniz, kendinizi yok saymışsınız. Eşinizin ailesi de bunu kullanacak tiplermiş, kullanmışlar.

Eşimin ailesiyle artık görüşmüyorum demişsiniz. Görüşmüyorsanız nasıl çocuklarını bırakıyorlar anlamadım.

Dediğim gibi çocuğu kabul edin veya etmeyin, siz bilirsiniz. Ama bu genel bir sorun. Mutlaka bir uzmana gidip danışın.

Genişletmek için tıkla...

Nemecek .!.:

Birsey daha eklemek istiyorum. Esimin ailesi bir sorunu konusmak isterseniz bile bunu anlamamaya calisan, aglamaya baslayan, konuyu oldugu yerden cok baska yere goturen insanlar. Tabi ben bunlari sonradan farkettim. Gorumcem benim gozumde okumak isteyip erken evlenen, erken anne olan, esiyle birseyler yapmak isteyip cocuklardan sorumluluklardan dolayi yapamayan bir kadindi. O ne anlatirsa ona uzulerek dinliyordum ve benden ne isterse ona nasil yardimci olabilirim nasil mutlu olur hep oyle baktim. Tavizlerimin cogunun nedeni hep buydu. Ozel günler vs ile ilgili olanlar. Sinava hazirlanmak istedi onda bile hep destek oldum nasil ders calisabilir napabiliriz diye. Esiyle zaman gecirmek hakki dedim benden istedigini o yuzden kabul ettim. Ben bi kadin olarak baska bir kadinin biraz nefes almasini mutlu olmasini istedim ama sadece is dustugunde bana gelinmis. Bunu sonraki tartisma ve tavirlarda gordum. Ve gucum yok inanin. Yani ona neden istemedigimi anlatmaya yaptiklarinin bana ne hissettirdigini anlatmaya vs... cunku ya aglamaya baslayacak ya beni suclayacak benim de bunla ugrasacak gucum yoktu.

Farkinda oldugum bir ozelligim var. Karsimdaki anlattığımda anlamayacak biri ise kendimi bunun icin hirpalamak istemiyorum. Cunku daha once başka insanlar ile bunu yasadigimda gordum ki sizin ne dediginiz onemli degil o istedigini anliyor.

Esiminde daha cok uzulmesini istemedim icin sustum. Bu arkadas degil ki hayatindan cikarasin aile bu.

Ilginiz icin tesekkur ederim. Ben kararimi verdim. Kabul etmeyecegim eger kendi kalmayacak ise. Benimle gorusmeyen biri nasil kalir derseniz ona gore burasi kardesinin evi. Benim ve kardesinin degil. Tum yorumlari tekrar tekrar okudum gun boyu ve kabul etmeyecegim. Konumu nasil kapattirabilirim rica etsem soylermisiniz.

Tekrar herkese cok tesekkur ederim gormedigim ve gordugum halde yuzlesmek istemedigim seyler ile beni yuzlestirdiginiz icin.

Genişletmek için tıkla...