- 6 Haziran 2015
- 1.219
- 3.256
- 48
Hanımlar iyi akşamlar dünden beri içim içimi yiyor belki paylaşırsam rahatlarım
1 yaşında kızımı bebek arabasına koydum durakta otobüs bekliyordum kilidi takılı biraz bol bırakıyorum kızım fazla hareketli kollarına zarar vermesin diye aylardır belli bi ayarda.
En hareketli zamanı yeni yürümeye başladı kıpır kıpır her delikden geciyor neyse bineceğim araba yanaştı durağın önündeki kaldırımdan inicem benimde ihmal karlığım kendimede cok kızdım. kızım kendini kemerden cıkarmış farkında değilim kaldırımdan arabayı indireceğim esnada bebeğimin düşüşünü gördüm malesef kızımı tutamadım ilk düşüşünü yaşadım ve kötü düştü elim ayağım boşaldı aldım kucağıma sakinleştirmeye calışırken bende düştüm o panikle önümden insanlar geciyor dönüp kimse yardım etmedi bi kaç genc bayanın bakarak ilerlediğini hatırlıyorum o silik anlarda.
Kendimi hiç bukadar savunmasız hiç bukadar kötü hissetmemiştim eve nasıl döndüm hatırlamıyorum ağlıya ağlıya helak oldum kızımı tutamadım onamı üzülim kendim düştüm onamı bizi o halde görüp yollarına devam eden insanlarımı ki hemcinslerim dünden beri gözümü her kapattığımda o sahne geliyo aklıma bidaha otobüsle biyere gitmeye cesaret edermiyim bilmiyorum.
Eşim cok yoğun calışıyor fırsat buldukca kızımla gezerdik onada banada değişiklik olurdu ama gene eşime bıraktırcam sanırım kendimi insanlar bukadarmı kötü bukadarmı duyarsızlaştı cok büyük hayal kırıklığı yaşıyorum
İçimi dökmek istedim sadece zaman ayırıp okuduğunuz için şimdiden teşekkürler
1 yaşında kızımı bebek arabasına koydum durakta otobüs bekliyordum kilidi takılı biraz bol bırakıyorum kızım fazla hareketli kollarına zarar vermesin diye aylardır belli bi ayarda.
En hareketli zamanı yeni yürümeye başladı kıpır kıpır her delikden geciyor neyse bineceğim araba yanaştı durağın önündeki kaldırımdan inicem benimde ihmal karlığım kendimede cok kızdım. kızım kendini kemerden cıkarmış farkında değilim kaldırımdan arabayı indireceğim esnada bebeğimin düşüşünü gördüm malesef kızımı tutamadım ilk düşüşünü yaşadım ve kötü düştü elim ayağım boşaldı aldım kucağıma sakinleştirmeye calışırken bende düştüm o panikle önümden insanlar geciyor dönüp kimse yardım etmedi bi kaç genc bayanın bakarak ilerlediğini hatırlıyorum o silik anlarda.
Kendimi hiç bukadar savunmasız hiç bukadar kötü hissetmemiştim eve nasıl döndüm hatırlamıyorum ağlıya ağlıya helak oldum kızımı tutamadım onamı üzülim kendim düştüm onamı bizi o halde görüp yollarına devam eden insanlarımı ki hemcinslerim dünden beri gözümü her kapattığımda o sahne geliyo aklıma bidaha otobüsle biyere gitmeye cesaret edermiyim bilmiyorum.
Eşim cok yoğun calışıyor fırsat buldukca kızımla gezerdik onada banada değişiklik olurdu ama gene eşime bıraktırcam sanırım kendimi insanlar bukadarmı kötü bukadarmı duyarsızlaştı cok büyük hayal kırıklığı yaşıyorum
İçimi dökmek istedim sadece zaman ayırıp okuduğunuz için şimdiden teşekkürler