Yeni arkadaşlıklar kurmada zorlanıyorum

Kızlar sizlerden fikir almak istiyorum. Özellikle sosyal ve çabuk arkadaş edinenlerden tavsiye bekliyorum. Çok arkadaşım yok sadece çok samimi olduğum bir arkadaşım var. Çok yzun süredir yeni arkadaşlar edinme konusunda epey denedim çaba gösteriyorum ama olmuyor tanışma değil ama sürdrme konusunda sıkıntı oluyor. Yaşta belki etkendir belli bir yaştan sonra çok zor oluyor sanırım bu işler.Kafam çok karışık ve kararsızım artık yanlızlıktan iyicebunaldım mesela en son olan örnek bir olayı paylaşmak istiyorum belki öneriler gelir diye düşünüyorum. Eşimin memleketinden anaokulundan bir arkadası tasınmıs istanbula geçtiğimiz temmuz ayında.Adına şimdilik aysen diyelim şimdilik.Yıllardan beri görüşmüyolar ama sosyal medyadan takiplelme seklinde. Aysen de benim gibi öğretmen. Eşim anlaşabileceğimizi düşündü ve beni de tanıştırmak istedi. İyi düzgün bir insandır seni üzmez dedi ama tabii yıllar geçmiş kimse kimseyi bilemez o ayrı neyse.Kızı üniversiteyi kaxndığı için buraya gelmişler. Eşim bize davet edelim onları dedi.ok dedim hazırlıklar yaptım bize geldiler gayet güzel geçti evimi beni ve hazırladıklarıMı cok begenip devamlı iltifatta bulundu güzel seyler söyledi.Ortak pek çok nokta da bulduk Bol bol da sosyal hesabı için birlikte fotograf cekti. Geldiği yerde ilişkileein çok samimi oldugunu (kasabadan geliyor) burda şunan cok yanlızlık cektiğini küçük oğluyla sadece takıldıklarını cafelerde artık yanlızlıktan yaslı teyzelerin muhabbetlerini dinlediğini bu konuda çok umutsuz oldugunu okuldada ortamın soğuk oldugunu falan söyledi. Ben görüşürüz diye umutlandım bu kadar paylaştığına göre. Giderken biz de mutlaka gelin deyip gittiler. Tabii aradan 4-5 ay geçti ne aradılar ne eşim vasıtasyla cagırma haberlesmr vs birsey yok.Sonra ben eşimden numarasını alıp aradım Ayseni hatrını sorup sohbet ettim müsait oldugunda gitmek istediğimizi söyledim. Tabii ben seni arıycam dedi iki hafta sonra sağolsun ayarladı cagırdı.Gittiğimizde o da bizi güzel ağırladı sohbet ettik artık ortama alışmıs okulda bir grup edinmiş üst kat komsusu iki bayanla komsuluk etmeye başlamıs vs. Yaniaynı durumda ve istekte görmedim açıkçası ama okulunun eeken bittiğini ve o günlerde bulusuruz kahveiçeriz bana gelirsin dışarda buluşuruz vs bir sürüplan yaptı. Ben de sevindim umutlandım ara sıra görüşürüz diye düşündüm.Ama gelgelelim yine bir süre geçti ses yok. Yani arasam mı bulusmak için diye düşünüyorum. İçimden bür ses durduruyor beni bosver görüşmek şstese zaten arardı üstelik sen aradım bi nevi kendi kendini davet ettirdin. Belki aramasaydın karşılıkvermeyecekti o kadar yanlız değil demekki umursamıyor yada sohbetinden hoşlanmadı ama öyleymiş gibi gösterdi arasan ok diyebilir görüşme konusunda ama hiç bir zaman kendisi aramayacak teklifte bulunmayacak bosa cabalıyorsun en son artık denemekten usanıp bıkacaksın ve pişman olacaksın diyor. İkilemde kalıyorum çünkü bu tarz ilişkilere çok şans verdim Zamanın da. Benim mi sabrım yok acaba.Siz yeni arkadaşlıklara başladığınızda karşı taraftaki arkadaşınız ilk seferlerde pek aramasa dahi siz aramaya devam ettiğinizde zamanla o da arar hale geldimi? Uğraşmakmı lazım yoksa hiç şans vermeyeyim mi?

Istese iletişime geçerdi zaten boşverin kendi haline bırakın aramayin

Anlattığınız olayda kendimi karşı tarafın yerine koyuyorum; yeni bir ile taşınmışım, ortamın yok, çocukluk arkadaşımın eşi davet etmiş çok mutlu olurum. Eşinden bahsetmemişsiniz boşanmış bir kadın olduğunu varsaydım o yüzden. Tek başına çocuklu bir kadın olarak yeni taşındığım yerdeki arkadaşımın ilgilenmesini isterim. 4-5 ay sonra arayan insandan hayır gelmeyeceğini düşünürüm ve mesafemi ona göre ayarlarım.

Sizin yerinizde olsam, örnek olayda onun eşimi aramasını beklemezdim. Evimize davet ettiğimde zaten telefon numarasını almış olurdum, 4-5 ay sonra kocamdan almazdım. 2-3 gün sonra arar ben çarşıya pazara şuraya buraya gidiyorum şekerim eşlik etmek ister misin hem alışveriş yapar hem bi kahve içer laflarız derdim. Zamanla bu arkadaşlığın ilerleyeceği varsa ilerlerdi zaten. Ama siz o şehirde daha önceden yaşıyorsunuz yani ev sahibi sayılırsınız iletişimi sizin yürütmeniz bir nevi ağırlamanız gerekirdi bir süre.

Hayır yaşla alakası yok, 30 yaşımdan sonra edindiğim bir sürü arkadaşım var benim. Hatta biri farklı bir şehirde, hiç aynı şehirde yaşamadık ama mutlaka fırsat yaratır görüşürüz. Geçen hafta üç günlüğüne onun yaşadığı şehre gittim, bir ton işimin arasında vakit yaratıp bir saat görüştüm. O da bir saat için işinden izin alıp çıktı beni görmeye geldi. Arkadaşlık kurmak ve sürdürmek emek ister, özveri ister.

Her insan her insanla anlaşamıyorki belki samimi bulmamıştır uğraşmak istememiştir sizinle belki kafanız uyuşmamıştır her insan arkadaş olamaz tamam tanıdık olabilir ama kafalar uyuşmazsa kimse pek takmaz Malesef hayat böyle insanlar böyle kimse arkadaşlığı dostluğu gerçekten hissetmezse sevmezse sürdürmez bende ilk başta anlaşıp şimdi beni sallamaya insanlarla muhatapı kestim ruhumu emiyorlardı şükürki çok iyi anlaştığım bana çok şey katan destek olan bir arkadaşım var uzaktayım ama buluşuruz buluştuğumuzda çok eğleniriz güzel vakit geçiririz arkasından tek kötü kelime etmemişimdir oda öyle ileride ne olur bilmiyorum ama lütfen aranızdaki sınırı bozmadan arkadaşlık kurun kötümser olmayın kötü şeylerden bahsetmeyin çok iyimserde olmayın aptal yerine koymalarina izin vermeyin saygılı yaklaşın mesafeniz olsun güler yüzlü olun ilk tanismada herkes iyi davranır önemli olan sonraki aşamadır anlasabileceginiz biri değilmiş başka biriyle tanisirsiniz insanlar çok

Dışarda plan yapın, o zaman aramakta sıkıntı olmaz. Eğer gerçekten çoook samimi, yılların arkadaşlığı değilse ben de ev oturmalarını hiç sevmiyorum.

Ne gitmeyi ne ağırlamayı pek severim. Sanki sürekli bir aksiyon içinde olup misafirimi hoş tutmam lazım gibi geliyor. Ya da biri benim için yemek yapmış olsa vs zahmet verdiğim için üzülüyorum.

Ben birisini ağırlasam da hayatta arayıp müsaitsen sana gelicem diyemem mesela. Karşılığını almalıymışım gibi, çok tuhaf geliyor.

KudrAlobar .!.:

Anlattığınız olayda kendimi karşı tarafın yerine koyuyorum; yeni bir ile taşınmışım, ortamın yok, çocukluk arkadaşımın eşi davet etmiş çok mutlu olurum. Eşinden bahsetmemişsiniz boşanmış bir kadın olduğunu varsaydım o yüzden. Tek başına çocuklu bir kadın olarak yeni taşındığım yerdeki arkadaşımın ilgilenmesini isterim. 4-5 ay sonra arayan insandan hayır gelmeyeceğini düşünürüm ve mesafemi ona göre ayarlarım.

Sizin yerinizde olsam, örnek olayda onun eşimi aramasını beklemezdim. Evimize davet ettiğimde zaten telefon numarasını almış olurdum, 4-5 ay sonra kocamdan almazdım. 2-3 gün sonra arar ben çarşıya pazara şuraya buraya gidiyorum şekerim eşlik etmek ister misin hem alışveriş yapar hem bi kahve içer laflarız derdim. Zamanla bu arkadaşlığın ilerleyeceği varsa ilerlerdi zaten. Ama siz o şehirde daha önceden yaşıyorsunuz yani ev sahibi sayılırsınız iletişimi sizin yürütmeniz bir nevi ağırlamanız gerekirdi bir süre.

Hayır yaşla alakası yok, 30 yaşımdan sonra edindiğim bir sürü arkadaşım var benim. Hatta biri farklı bir şehirde, hiç aynı şehirde yaşamadık ama mutlaka fırsat yaratır görüşürüz. Geçen hafta üç günlüğüne onun yaşadığı şehre gittim, bir ton işimin arasında vakit yaratıp bir saat görüştüm. O da bir saat için işinden izin alıp çıktı beni görmeye geldi. Arkadaşlık kurmak ve sürdürmek emek ister, özveri ister.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim konuma yazdığınız mesaj için.Belki ben çok ifade edememiş te olabilirim ama şöyle diyeyim. Açıkçası istanbulda ve birbirimize 40 dklık mesafede olan semtlerde oturuyoruz. Ha deyince önceden plan yapmadan kimse kimseyle görüşemez yani dısarı çıkarken pazara gideeken sende gel diyecek bir durum yoken azından başlangıç için. Bir de zaten ikimizde çalışan insanlarız öğretmeniz. Anca müsait günlerimizi konuştukerken biten günlerimiz belli zaten. Yani o günlerde ben ayarlasam bile karşımdaki insan ayarlayamaz. Ben 8 yıldır istanbuldayım ama ne yazıkki sadece çok samimi olduğum bir arkadaşımvar yani benim ev sahipliği gibi bir durumumyok ki onu ortams alıştırayım yada çevremle tanıştırayım. Bunu konustuk zaten kendiside müzdarip oldugu için brnim de pek arkadaşım yok ne yazıkki demiştim. Eşi var boşanmış değil. Sadece eşi işini değiştirmemiş haftasonları kalıp dönüyor.ilk bize geldiğinde benim telefonumu istemedi direk açıkçası o istemeyince ben de istemedim. Zaten sürecekse eşimle haberleşip davet eder diye düşündüm.zaten kendisi de çok memnun ayrıldı çoktan beri böyle ağırlanmadığını vs dedi. Bence eğer görüşmek istemiyorsa biriyle yada zaman ayrmak istemiyorsa Bize de gelmeyebilir birbahane bulabilirdi. Sonucta ben de çalışan bir insanım haftasonumu tanımadığım bir insana hazırlık yapmakla geçirmek istemeyebilirim Bu insan kullanmaya gelir bence ben gideyim bana hazırlık yapılsın ama ben yapmayayım bu bencillik bence. Ben de hayrına yapmadım sonuçta eşim anlaşabiliriz diye düşündü davet edelim dedi. O yüzden yaptım yoksa niye öyle bir beklentim olsun.Bilmiyorum ben öyle düşünmüyorum bu konular da.ilişkiler gerçekten özveri ile yürüyor ama karşılıklı bir özveri ile arkadaşınızı örnek vermişsiniz ne kadar güzel. Ama tek taraflı olan hersey bir yere kadar bende çok bu tarz seyleri denediğim için olmayınca olmuyor sanırım yine de farklı bakış açılarını görmek istedim. Ama sanırım bir iki kez daha ben organize edip dışarda buluşmayı teklif edicem olmazssa zaten yürütmem. Çok teşekkür ediyorum size

Bosver ya.
Cık kendin iç kahvenı.
İki dukkana ugra. Don evine yap yemeklerini, yiyin kocanla aksama da kocanla cık dısarı
Sınemaysa sinema. Gezmeye gezme.
Takıl esinle.

zeysmother .!.:

Istese iletişime geçerdi zaten boşverin kendi haline bırakın aramayin

Genişletmek için tıkla...

Kararsız kaldım ben.Buluşmak görüşmek için iletişime geçmedi. Ama kadınlar gününde bana mesaj atıp kadınlar günümü kutladı. İçimde gerek yok diyen bir ses var diğeri de bir iki kez teklif et bak eğer o da aramazssa boşver diyo. Sanırım bi deniycem.

recentpuppet1 .!.:

Her insan her insanla anlaşamıyorki belki samimi bulmamıştır uğraşmak istememiştir sizinle belki kafanız uyuşmamıştır her insan arkadaş olamaz tamam tanıdık olabilir ama kafalar uyuşmazsa kimse pek takmaz Malesef hayat böyle insanlar böyle kimse arkadaşlığı dostluğu gerçekten hissetmezse sevmezse sürdürmez bende ilk başta anlaşıp şimdi beni sallamaya insanlarla muhatapı kestim ruhumu emiyorlardı şükürki çok iyi anlaştığım bana çok şey katan destek olan bir arkadaşım var uzaktayım ama buluşuruz buluştuğumuzda çok eğleniriz güzel vakit geçiririz arkasından tek kötü kelime etmemişimdir oda öyle ileride ne olur bilmiyorum ama lütfen aranızdaki sınırı bozmadan arkadaşlık kurun kötümser olmayın kötü şeylerden bahsetmeyin çok iyimserde olmayın aptal yerine koymalarina izin vermeyin saygılı yaklaşın mesafeniz olsun güler yüzlü olun ilk tanismada herkes iyi davranır önemli olan sonraki aşamadır anlasabileceginiz biri değilmiş başka biriyle tanisirsiniz insanlar çok

Genişletmek için tıkla...

Aynen çok iyimser olup aptal yerine konulup kullanılmak yada umursanmamak ta kötü. Kötümser olup denememek te kötü. Bende obdan kararsızım ama sanırım bir iki kez teklif edip duruma göre davranıcam.

benneyanginlargordum .!.:

Bosver ya.
Cık kendin iç kahvenı.
İki dukkana ugra. Don evine yap yemeklerini, yiyin kocanla aksama da kocanla cık dısarı
Sınemaysa sinema. Gezmeye gezme.
Takıl esinle.

Genişletmek için tıkla...

emin ol zaten bunları yapıyorum allaha şükür hatta çok yakın arkadaşımla haftada bir mutlaka bulusuyıruz.Ama uzun süredir kısır döngü gibi bu durumları yaşayınca kendimi sorguluyorum kararsız kalıyorum Birkaç arkadaşım daha olsa iyi olurdu onun çabasındayım.Sadece bir arkadaşla hayat dönmüyor arkadaşımın hayatı çevresi yoğun bu kez ona saracam devamlı ondan beklerim herşeyi.

Samsonn .!.:

Dışarda plan yapın, o zaman aramakta sıkıntı olmaz. Eğer gerçekten çoook samimi, yılların arkadaşlığı değilse ben de ev oturmalarını hiç sevmiyorum.

Ne gitmeyi ne ağırlamayı pek severim. Sanki sürekli bir aksiyon içinde olup misafirimi hoş tutmam lazım gibi geliyor. Ya da biri benim için yemek yapmış olsa vs zahmet verdiğim için üzülüyorum.

Ben birisini ağırlasam da hayatta arayıp müsaitsen sana gelicem diyemem mesela. Karşılığını almalıymışım gibi, çok tuhaf geliyor.

Genişletmek için tıkla...

aynı ben

Yapı olarak karşıdan bekleyen bir insansınız. E bu da zorlaştırır arkadaş edinmeyi.
Arkadaşlık da bir nevi tavlamak tavlanmak ilişkisidir. Demek siz tavlanması gereken kişi ışığını vermiyorsunuz. Haliyle tavlayan olmak zorundasınız.

Argenta .!.:

Yapı olarak karşıdan bekleyen bir insansınız. E bu da zorlaştırır arkadaş edinmeyi.
Arkadaşlık da bir nevi tavlamak tavlanmak ilişkisidir. Demek siz tavlanması gereken kişi ışığını vermiyorsunuz. Haliyle tavlayan olmak zorundasınız.

Genişletmek için tıkla...

Evet yapı olarak karşıdan da beklerim ilişkiler denge işi değil midir? Birkaç sefer sen yaparsın sonra da karsındaki insan yapar böyle zaten devamlılığı olan ilişkiler oluyor yoksa tek tarafla yürümüyor ilişki. Zaten ondan çoğu insanın arkadaşlığı dostluğu ölünceye kadar sürmüyor çünkü sürekli biri alttan alıp idare eden taraf oluyor. Ben hiç bir şey yapmadan direk karşı taraf ilk adımı atsın diye hiçbir zaman beklemedim ki. Ama ışık konusunda haklı olabilirsiniz. Demekki karsı taraf için çok ilginç gelmemişim olabilir bu.