Çocuğa Yedirilecek ılk Gıda (Tahnik):
Yeni doğan çocuğa tatlı bir şey çiğneyerek ağzına vermek, dudağına sürmek Sünnet-i seniye’dir. Bunu sâlih bir kimsenin yapması ise menduptur. Kuru üzüm ve şeker gibi tatlılarla yapılabilirse de kuru hurma ile yapmak müstehaptır, daha faziletlidir.
Hazret-i Âişe -radiyallahu anhâ- Vâlidemiz der ki:
“Yeni doğan çocuklar Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-e getirilirdi. O da bunlara mübarek olmaları için duâ eder ve ağzında yumuşattığı hurmanın suyunu çocuğun ağzına sıkardı.” (Müslim: 2147)
Görüldüğü üzere Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz, yeni doğan çocuğun midesine ilk inen gıdaya dikkat etmekte ve bunun ana sütünden başka birşey olmasını istemektedir. Nitekim çeşitli rivayetler, bu ihtimamı sadece kendi torunları için göstermeyip bir prensip olarak bütün müslüman çocuklarına uyguladığını ifade etmektedir.
Ebu Musa -radiyallahu anh- der ki:
“Bir oğlan çocuğumuz doğmuştu. Ben çocuğu hemen Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-e götürdüm. Çocuğa ıbrahim adını verdi ve hurma ile çiğnem yapıp ağzına çaldı, yavruya hayır ve bereketle duâ etti, sonra bana verdi.” (Buhârî
Hazret-i Ebu Bekir -radiyallahu anh-in kızı Esmâ -radiyallahu anhâ- der ki:
“Ben hamilelik müddetini tamamlamış olduğum halde Mekke’den yola çıktım, muhacir olarak Medine’ye geldim ve Kubâ’ya indim, Abdullah’ı orada doğurdum.
Sonra çocuğumu Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-e götürdüm ve kucağına koydum. Bir hurma istedi, onu çiğneyip ezdikten sonra çocuğun ağzının içine tükürdü. Bu suretle oğlumun midesine giren ilk şey, Resulullah -sallallahu aleyhi ve sellem-in tükrüğü oldu. Sonra hurma çiğnemi ile çocuğun damağını oğdu. Bundan sonra çocuğa duâ etti, bereket ve hayır diledi.
Abdullah hicretten sonra Medine’deki muhacir müslüman âileleri içinde ilk doğan çocuk oldu. Müslümanlar da Abdullah’ın doğumu ile sevindiler. Çünkü müslümanlara: ‘Yahudiler sizlere büyü yaptılar, artık sizden çocuk doğmaz.’ denilmişti.” (Buhârî-Müslim)
Enes (r.a.) anlatıyor: Ümmü Süleym bir oğlan çocuğu dünyaya get­irince, çocuğu benimle Rasûlullah’a (s.a.v.) göndermek istedi. Ben de hurma ile birlikte çocuğu Rasûlullah’a (s.a.v.) götürdüm. Rasûlullah’ın (s.a.v.) üzerinde bir aba vardı ve devesini katranlıyordu. Rasûlullah (s.a.v.) çocuğu görünce “Yanında hurma var mı?” diye sordu. Ben de: “Evet var” dedim. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) hurmaları aldı. Onları ağzında çiğnedikten ve ufaladıktan sonra çocuğun ağzını açtı ve hurmayı içine koydu. Çocuk da onu emmeye başladı. Bunu gören Rasûlullah (s.a.v.) “Ensar’ın sevdiği şey hurmadır” buyurdu. Rasûlullah (s.a.v.) yaptığı tahnik’ten sonra çocuğa Abdullah adını verdi. Ensar içinde ondan daha faziletli bir genç olmadı. (Ahmed b. Hanbel, ıH, 88,188.)