Arkadaslar selam
Akil akildan ustundur, bana bir fikir veren ,elestirmek isteyen herkesi yorumlara beklerim
33 yasinda evliyim. 2 yasinda bir oglum var. Muhendisim ancak meslege ara verdim,seneye geri donme planim var. Yani evde bulunabilecegim son bir yil. Cocuk sahibi olmadan hatta evlenmeden once cok aktif bir sosyal hayatim vardi. Bir spor kulubune uyeydim. Lisansli tenis oyuncusuydum. Kimsesiz cocuklar icin balolar,kermesler duzenledim. Turnuvalara katildim, cogundan madalyam ve kupam var. Modern dans,halk oyunlari ve tiyatroda birlikte guzel isler yaptik. Sayilan sevilen bir uyeydim. Uyelerin buyuk cogunlugu zengin cocuklarindan olusuyor, ben de zengin cocugu degilim ama 15 yasimdan beridir onlarla beraberim, birlikte cok guzel anilarimiz var.
Ancak ben buyuk sorunlar yasadim ozel hayatimda ve kovuldum kulupten. Acikca defol diyen olmadi belki ama hareketleriyle ve davranislariyla beni istemediklerini belli ettiler. Onca yillik emegim cop oldu bir gunde. Yasadigim sorun kagit uzerinde kalan evliligimdi. Nikah kiymistik ve dugune hazirlanirken ayrildik. Sonra ben buyuk bir bunalim yasadim. O evrede bu kulube olan uyeligim bitti tamamen. Sosyal hayatim sifirlandi. Maddi manevi cokus yasadim diyebilirim.
Sonra simdiki esimle tanistim. 2,5 yil icerisinde evlendim ve cocuk sahibi oldum. Simdi kulube geri donmemi istiyorlar. Eskiden yapabildiklerimi simdi yanimda cocukla yapabilir miyim bilmiyorum. Cok da ozledim o hayatimi. Simdi 2 yasindaki bir cocukla 3 saat cikip tenis oynayamam, gidip de balo duzenleyemem veya tiyatroda bir rol kapamam diyorum kendi kendime. Ama bir yanim da sen cok emek verdin oralara. Git ve devam et diyor. Siz benim yerimde olsaniz naparsiniz?